هر آنچه لازم است درباره زگیل تناسلی بدانید

ویروس hpv  باعث ابتلا فرد به زگیل تناسلی می شود. این ویروس از طریق تماس پوستی بین افراد منتقل می‌شود. بیش از ۱۰۰ نوع ویروس HPV وجود دارد که بیش از ۴۰ نوع آن از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و می تواند اندام تناسلی، دهان یا گلوی شما را درگیر کند.

طبق اطلاعات ثبت شده در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، HPV شایع ترین بیماری جنسی (STI) است.

این بیماری آنقدر رایج است که بیشتر افراد فعال از نظر جنسی ممکن است به انواع مختلفی از آن مبتلا شوند، حتی اگر شرکای جنسی کمی داشته باشند.

برخی از موارد عفونت زگیل تناسلی ممکن است هیچ مشکلی برای سلامتی فرد ایجاد نکنند. با این حال، برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی می‌توانند منجر به ایجاد زگیل تناسلی و حتی سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو ‌شوند.

در این مقاله از دپارتمان علایم و بیماری مجله سلامت دکتر بهشتیان به بررسی بیماری ویروس پاپیلومای انسانی و هر آنچه لازم است درباره این بیماری بدانیم پرداخته می شود.

 منشاء زگیل تناسلی

ویروسی که باعث زگیل تناسلی می شود از طریق تماس پوستی منتقل می شود. بیشتر افراد از طریق تماس مستقیم جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی به عفونت HPV تناسلی مبتلا می شوند.

از آنجایی که HPV عفونتی است که از طریق تماس پوستی منتقل می‌شود، برای انتقال آن نیازی به رابطه جنسی نیست.

بسیاری از افراد مبتلا به زگیل تناسلی هستند و از این موضوع خبر ندارند. این بدین معنی است که حتی اگر شریک زندگی شما هیچ علامتی نداشته باشد، همچنان می تواند بیماری را به شما منتقل کند. همچنین ممکن است فرد به چندین نوع از ویروس HPV مبتلا باشد.

در موارد نادر، مادر مبتلا به زگیل تناسلی می تواند ویروس را در حین زایمان به نوزاد خود منتقل کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، کودک ممکن است به بیماری به نام پاپیلوماتوز تنفسی متناوب مبتلا شود که در آن زگیل های مرتبط به HPV در داخل گلو یا لوله های تنفسی نوزاد ایجاد می‌گردند.

علائم زگیل تناسلی

در اغلب موارد، عفونت HPV هیچ علامت قابل توجهی ندارد و مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند.

در واقع، طبق اطلاعات ثبت شده در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، ۹۰ درصد از عفونت‌های HPV (9 از ۱۰ مورد) به خودی خود طی دو سال از بین می‌روند. با این حال، از آنجایی که ویروس در طول این مدت هنوز در بدن فرد وجود دارد، ممکن است بدون آگاهی هر دو طرف به دیگران انتقال پیدا کند.

هنگامی که ویروس به خودی خود از بین نرود، می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند. این مشکلات شامل زگیل تناسلی و زگیل در گلو (معروف به پاپیلوماتوز تنفسی مکرر) می‌شوند.

زگیل تناسلی همچنین می تواند باعث سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های اندام تناسلی، سر، گردن و گلو شود.

انواعی از HPV که باعث زگیل تناسلی می شوند با انواعی که فرد را به سرطان مبتلا می‌کنند؛ متفاوت است. بنابراین، داشتن زگیل تناسلی ناشی از HPV به معنای ابتلا به سرطان نیست.

سرطان های ناشی از HPV اغلب تا زمانی که بیماری در مراحل نهایی رشد قرار نگیرد، علائمی در فرد ایجاد نمی‌کنند. آزمایش و چکاپ های منظم می توانند به تشخیص زودتر بیماری هایی که ویروس HPV در بدن بوجود می آورد، کمک کنند. این موضوع می تواند مشکل را در همان ابتدا شناسایی کرده و شانس درمان را افزایش دهد.

زگیل تناسلی در مردان

بسیاری از مردانی که به عفونت HPV مبتلا می شوند هیچ علائمی ندارند، گرچه در برخی از مردان ممکن است در نواحی تناسلی زگیل ایجاد شود. در صورت مشاهده هرگونه برآمدگی یا زائده های غیرعادی روی آلت تناسلی، کیسه بیضه یا مقعد، فرد باید به پزشک مراجعه کند.

برخی از گونه های این ویروس می توانند باعث سرطان آلت تناسلی، مقعد و گلو در مردان شوند. برخی از مردان ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV باشند، از جمله مردانی که رابطه جنسی مقعدی دارند و مردانی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند.

سویه های HPV که باعث زگیل تناسلی می شوند با آنهایی که باعث سرطان می شوند یکسان نیستند.

زگیل تناسلی در زنان

تخمین زده می شود که ۸۰ درصد از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک نوع از سویه های HPV مبتلا می شوند. مانند مردان، بسیاری از زنان مبتلا به HPV هیچ علامتی ندارند و ویروس بدون ایجاد هیچ مشکلی از بین می رود.

برخی از زنان ممکن است در نواحی تناسلی خود متوجه زگیل شوند. این زائده ها می توانند در داخل واژن، داخل یا اطراف مقعد و روی دهانه رحم یا فرج ظاهر شود.

بهتر است در صورت مشاهده هرگونه برآمدگی یا رشد زائده های غیر طبیعی در ناحیه تناسلی خود یا اطراف آن، سریعا با پزشک ملاقات کنید.

برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان دهانه رحم یا سرطان های واژن، مقعد یا گلو شوند. آزمایش های منظم می توانند در تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان موثر باشند. علاوه بر این، آزمایش‌های DNA روی سلول‌های دهانه رحم می‌توانند سویه‌های HPV مرتبط با سرطان‌های تناسلی را شناسایی کنند.

آزمایش‌های تشخیص زگیل تناسلی  

در مردان و زنان آزمایش های تشخیص زگیل تناسلی متفاوت است.

آزمایش های تشخیصی در زنان

دستورالعمل های گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده (USPSTF) توصیه می کند که زنان اولین تست پاپ اسمیر خود را در سن ۲۱ سالگی بدون توجه به داشتن یا نداشتن فعالیت جنسی انجام دهند.

تست پاپ اسمیر به طور منظم به شناسایی رشد سلول های غیر طبیعی در زنان کمک می کند. این سلول ها می‌توانند نشانه سرطان دهانه رحم یا سایر مشکلات مرتبط با زگیل تناسلی باشند.

زنان ۲۱ تا ۲۹ ساله باید هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر بدهند. زنان از سن ۳۰ تا ۶۵ سالگی باید یکی از موارد زیر را انجام دهند:

• هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند.
• هر پنج سال یک بار آزمایش HPVبدهند. این آزمایش انواع پرخطر HPV(hrHPV)را غربالگری می کند.
• هر پنج سال یک بار هر دو آزمایش را با هم انجام دهند.

طبق دستورالعمل های گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده، دقت تست‌های مستقل از تست‌های همزمان بیشتر است.

اگر کمتر از ۳۰ سال سن دارید، در صورتی که نتایج پاپ اسمیر شما غیرطبیعی باشد، پزشک یا متخصص زنان ممکن است آزمایش تشخیص نوع HPV را نیز برای شما تجویز کند.

حداقل ۱۴ گونه از HPV وجود دارند که می توانند منجر به سرطان شوند. اگر شما به یکی از این گونه ها مبتلا باشید، ممکن است پزشک تغییرات دهانه رحم شما را تحت نظر بگیرد.

در چنین شرایطی، ممکن است نیاز به انجام آزمایش پاپ اسمیر بیشتر باشد. پزشک شما همچنین ممکن است یک آزمایش تکمیلی مانند کولپوسکوپی را انجام دهد.

تغییرات دهانه رحم که منجر به سرطان می شوند اکثرا سال ها طول می‌کشند تا خود را بروز دهند و عفونت های HPV اغلب خود به خود و بدون ایجاد سرطان از بین می روند. ممکن است فرد بخواهد به جای آزمایش دادن برای تشخیص سلول های غیرطبیعی یا پیش سرطانی، کمی صبر کند و امیدوار باشد ویروس به خودی خود از بین برود.

آزمایش های تشخیصی در مردان

توجه به این نکته مهم است که آزمایش DNA برای تشخیص HPV فقط برای زنان در دسترس است. در حال حاضر هیچ آزمایش تایید شده ای توسط FDA برای تشخیص این ویروس در مردان وجود ندارد.

با توجه به اطلاعات ثبت شده در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، در حال حاضر آزمایش مشخصی برای تشخیص سرطان مقعد، گلو یا آلت تناسلی در مردان وجود ندارد.

برخی از پزشکان ممکن است تست پاپ اسمیر مقعدی را برای مردانی که در خطر بالای ابتلا به سرطان مقعد هستند؛ تجویز کنند. این تست برای مردانی انجام می‌شود که رابطه جنسی مقعدی دارند و یا مبتلا به HIV هستند.

درمان های ویروس hpv

در اکثر موارد HPV خود به خود از بین می رود، بنابراین هیچ درمانی برای خود عفونت وجود ندارد. اما بهتر است به مدت یک سال آزمایش های تشخیصی را مجددا تکرار کنید و ببیند آیا عفونت HPV ادامه دارد یا خیر و آیا تغییرات سلولی که ایجاد شده است نیاز به پیگیری بیشتر دارد یا خیر.

زگیل تناسلی را می توان با داروهای تجویزی، سوزاندن با جریان الکتریکی یا فریز کردن با نیتروژن مایع درمان کرد. اما، خلاص شدن از شر زگیل ها، خود ویروس را درمان نمی کند و زگیل ها ممکن است دوباره برگردند.

سلول های پیش سرطانی ممکن است با پروسه های درمانی که در مطب پزشک انجام می‌شوند، از بین بروند. سرطان هایی که از HPV ایجاد می شوند می‌توانند با روش هایی مانند شیمی درمانی، پرتودرمانی یا جراحی درمان شوند. گاهی اوقات ممکن است از چندین روش درمانی همزمان استفاده شود.

در حال حاضر هیچ درمان طبیعی معتبری برای این ویروس وجود ندارد.

آزمایش های معمول تشخیص HPV و سرطان دهانه رحم برای شناسایی، نظارت و درمان مشکلات سلامتی که ممکن است از عفونت HPV ایجاد شود، دارای اهمیت بسیاری است.

چطور به زگیل تناسلی مبتلا می شوم؟

هر کسی که تماس جنسی پوستی داشته باشد در معرض خطر ابتلا به عفونت HPV است. سایر عواملی که ممکن است فرد را در معرض خطر ابتلا به عفونت HPV قرار دهد عبارتند از:

• تعداد بالای شرکای جنسی
• رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، دهانی یا مقعدی
• سیستم ایمنی ضعیف
• داشتن شریک جنسی مبتلا به HPV

اگر مبتلا به یک سویه پرخطر ویروس HPV هستید، برخی عوامل می توانند احتمال ادامه عفونت و تبدیل شدن آن به سرطان را افزایش دهند:

• سیستم ایمنی ضعیف
• داشتن سایر بیماری های مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا و هرپس سیمپلکس (herpes simplex)
• التهاب مزمن
• زایمان های متعدد (سرطان دهانه رحم)
• استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی برای مدت طولانی (سرطان دهانه رحم)
• استفاده از تنباکو (سرطان دهان یا گلو)
• رابطه جنسی مقعدی (سرطان مقعد)

پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی

ساده ترین راه برای جلوگیری از HPV استفاده از کاندوم و داشتن رابطه جنسی ایمن است.

علاوه بر این، واکسن گارداسیل برای پیشگیری از زگیل تناسلی و سرطان های ناشی از HPV در دسترس عموم است. این واکسن فرد را در برابر ۹ سویه HPV که می‌توانند به سرطان یا زگیل تناسلی منجر شوند محافظت می‌کند.

اطلاعات ثبت شده در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، واکسن HPV را برای پسران و دختران ۱۱ تا ۱۲ سال توصیه می کند. حداقل ۲ دوز از این واکسن در یک فاصله ۶ ماهه به فرد تزریق می شود. زنان و مردان ۱۵ تا ۲۶ ساله نیز می توانند طبق برنامه با سه دوز واکسینه شوند.

علاوه بر این، افراد بین ۲۷ تا ۴۵ سال که قبلا در برابر HPV واکسینه نشده‌اند، می توانند واکسن گارداسیل ۹ را دریافت کنند.

برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های مرتبط با HPV، حتما معاینات ، غربالگری و آزمایش های پاپ اسمیر را به طور منظم انجام دهید.

زگیل تناسلی و بارداری

ابتلا به HPV شانس باردار شدن شما را کاهش نمی دهد. اگر باردار هستید و HPV دارید، ممکن است بخواهید درمان را تا پس از زایمان به تعویق بیندازید. با این حال، در برخی موارد، عفونت HPV می تواند عوارضی را در مادر و نوزادش ایجاد کند.

تغییرات هورمونی که در دوران بارداری رخ می دهد ممکن است باعث رشد زگیل تناسلی شود. در برخی موارد این زگیل ها خونریزی میکنند. اگر زگیل در ناحیه تناسلی گسترده شده باشد، ممکن است زایمان طبیعی را با سختی روبرو کند.

هنگامی که زگیل تناسلی کانال زایمان را مسدود می کند، بهتر است عمل سزارین انجام شود.

در موارد نادر، یک زن مبتلا به HPV می تواند ویروس را به نوزاد خود منتقل کند. با انتقال این ویروس، نوزاد دچار یک بیماری نادر اما جدی به نام پاپیلوماتوز تنفسی مکرر می‌شود. در این شرایط، در لوله های تنفسی کودک، زائده هایی ناشی از ویروس ایجاد می‌شوند.

تغییرات دهانه رحم ممکن است در دوران بارداری هم رخ دهد، بنابراین باید مراقب باشید که غربالگری های معمول سرطان دهانه رحم و HPV خود را در دوران بارداری نیز ادامه دهید.

دانستی ها و آمار زگیل تناسلی

در اینجا چند نکته و آمار تکمیلی در مورد عفونت HPV آورده شده است:

• مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری تخمین می زند که ۷۹ میلیون آمریکایی مبتلا به HPVهستند. اکثر این افراد در اواخر نوجوانی یا اوایل ۲۰ سالگی خود می‌باشند.
• تخمین زده می شود که هر سال حدود ۱۴ میلیون نفر به HPV مبتلا می شوند.
• در ایالات متحده، HPV هر ساله در بیش از ۳۳۰۰۰ مرد و زن باعث ابتلا به سرطان می شود.
• تخمین زده می شود که ۹۵ درصد از سرطان های مقعد به دلیل ویروس HPV ایجاد می شوند. بیشتر این موارد توسط یک نوع خاص HPV ایجاد می شود: HPV 16.
• دو سویه HPV 16,18 حداقل ۷۰ درصد از موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل می دهند. واکسیناسیون می تواند فرد را از ابتلا به این گونه ها محافظت کند.
• در سال ۲۰۰۶ اولین اعلامیه برای واکسیناسیون HPVمنتشر شد. از آن زمان، در ۶۴ درصد از دخترانی که واکسینه شده اند، بیماری های مرتبط با ویروس HPVدیده نشده است.