سرطان دهانه رحم : علل، علائم، روش تشخیص و درمان

سرطان دهانه رحم، سلول های این قسمت از بدن را تحت تأثیر قرار می دهد. مراجعۀ منظم به متخصص زنان و زایمان، تست پاپ اسمیر و پرهیز از رابطۀ جنسی پرخطر از جمله مهم ترین اقداماتی است که به جلوگیری از سرطان دهانه رحم کمک می کند. برای درمان این وضعیت، از روش های مختلف مثل جراجی، پرتودرمانی و شیمی درمانی استفاده می شود.

مرور کلی

سرطان دهانه رحم روی سطح دهانه رحم ظاهر می شود و زمانی اتفاق می افتد که سلول های دهانه رحم به سلول های پیش سرطانی تبدیل شوند. وجود سلول های پیش سرطانی لزوماً به منزلۀ بروز سرطان نیست اما تشخیص و درمان این سلول های دردسرساز عامل مهمی برای جلوگیری از سرطان به شمار می رود.

انواع سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه رحم دو نوع اصلی دارد: کارسینوم سلول سنگفرشی (squamous cell carcinomas) و آدنوکارسینوم (adenocarcinomas). حدود ۸۰ الی ۹۰% از سرطان های دهانه رحم جزو مورد اول و ۱۰ الی ۲۰% جزو مورد دوم هستند.

دهانه رحم چیست؟

دهانۀ رحم پایین ترین نقطه از رحم (محل رشد جنین) است. شاید بتوان ظاهر دهانه رحم را به دونات تشبیه کرد که رحم را به دهانۀ واژن متصل می‌کند. بافت دهانه رحم از سلول تشکیل شده است. گاهی سلول های سالم به سلول های پیش سرطانی تبدیل می شوند.

سرطان دهانه رحم چقدر شایع است؟

همه ساله، ۱۴ هزار نفر در آمریکا به سرطان دهانه رحم مبتلا می شوند. این وضعیت بیشتر در بین افراد ۳۵ تا ۴۴ سال شایع است. میانگین سن تشخیص بیماری، ۵۰ سال است. هر سال، حدود چهار هزار نفر در اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند. به لطف معاینات و واکسن HPV، نرخ تلفات رو به کاهش است.

علائم و علل

شایع ترین علائم و نشانه های سرطان دهانه رحم کدام است؟

معمولاً سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه علامت ندارد و تشخیص آن دشوار است. ممکن است چند سال طول بکشد تا اولین نشانه های سرطان دهانه رحم ظاهر شود. بهترین روش برای جلوگیری از سرطان دهانۀ رحم، تشخیص سلول های غیر عادی حین معاینه است.

علائم مرحلۀ ۱ سرطان دهانه رحم شامل موارد زیر است:

• ترشحات آبکی یا خون‌آلود واژن که زیاد و بدبو است.
• خونریزی واژن بعد از دخول (بین دورۀ قاعدگی یا بعد از یائسگی)
• قاعدگی شدید و طولانی

اگر سرطان به بافت یا اندام مجاور سرایت کند، علائم زیر ظاهر می شود:

• مشکل دفع ادرار یا دفع همراه با درد که گاهی با خون در ادرار همراه است
• اسهال یا درد و خونریزی مقعد هنگام دفع
• خستگی، کاهش وزن و بی اشتهایی
• احساس ناخوشی و ضعف
• کمردرد یا ورم پاها
• دل درد، لگن درد

در صورت تجربۀ خونریزی یا ترشحات غیر عادی واژن یا هر گونه علامت که بی دلیل ظاهر شده، به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید و تحت معاینۀ کامل قرار بگیرید که شامل تست پاپ اسمیر می شود.

علت سرطان دهانه  رحم چیست؟

در اکثر موارد، سرطان دهانه رحم در اثر ویروس HPV ظاهر می شود که یک بیماری مقاربتی است. HPV از طریق تماس جنسی (مقعد، دهان یا واژن) منتقل می شود و ممکن است منجر به سرطان شود. اکثر افراد بدون اینکه بدانند، دست کم یک بار در طول عمر به این ویروس مبتلا می شوند و بدن با ویروس مقابله می کند اما اگر بدن ویروس را از بین نبرد، سلول های دهانۀ رحم به سلول های سرطانی تبدیل می شوند.

HPV و سرطان دهانه رحم

بیش از صد نوع HPV وجود دارد و شواهد نشان می دهد چیزی حدود دوجین از آن ها منجر به سرطان می شوند. کلید پیشگیری از سرطان دهانۀ رحم، تشخیص به موقع و زودهنگام این دسته از ویروس هاست. مراجعۀ منظم به متخصص یکی از اقدامات ضروری برای تشخیص به موقع است. واکسن HPV شما را تا ۹۰% در برابر انواع سرطان دهانه رحم مصون می کند.

درد سرطان دهانه رحم چگونه است؟

معمولاً سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه دردناک نیست. هر چه سرطان پیشرفت کند و به بافت یا اندام مجاور سرایت پیدا کند، درد لگن یا مشکل دفع ادرار ظاهر می شود. بعضی از افراد دچار احساس ناخوشی و ضعف یا کاهش اشتها می شوند.

آزمایش و تشخیص

سرطان دهانه رحم چطور تشخیص داده می شود؟

سرطان دهانۀ رحم به مرور و طی چند سال رخ می دهد. سلول های دهانۀ رحم چندین و چند تغییر را پشت سر می گذارند و بعد به سرطان تبدیل می شوند. ابتدا سلول های سالم و عادی دهانۀ رحم، غیر عادی می شوند. ممکن است سلول های غیر عادی از بین بروند، به همین شکل باقی بمانند یا به سرطان تبدیل شوند.

معمولاً اکثر انواع سرطان دهانه رحم در تست پاپ اسمیر قابل تشخیص است. در این آزمایش، از سلول های دهانۀ رحم نمونه برداری می شود تا علائم ناهنجاری یا سلول های پیش سرطانی مورد معاینه و بررسی قرار بگیرد.

اگر نتیجۀ تست پاپ اسمیر غیر عادی باشد، آزمایشات بیشتر انجام می شود که شامل تست HPV است. برخی از انواع HPV در بروز سرطان دهانۀ رحم نقش دارند.

اگر متخصص به سرطان مشکوک شود، از بافت دهانۀ رحم نمونه برداری می کند. برای نمونه برداری از بافت از روش های مختلف، مثل بیوپسی سوراخی یا کورتاژ اندوسرویکال (endocervical curettage)، استفاده می شود. بافت برداری یا استفاده از حلقه سیم از دیگر روش های نمونه برداری از دهانۀ رحم است.

اگر سرطان در نمونه برداری تأیید شود، آزمایشات زیر به تشخیص متاستاز کمک می کنند:

• بررسی عملکرد کبد و کلیه
• آزمایش خون و ادرار
• عکس برداری از مثانه، مقعد، روده و حفرۀ شکمی با اشعۀ ایکس

به این فرایند، تعیین مرحله می گویند.

کدام آزمایش ها به معاینۀ سرطان دهانه رحم کمک می کنند؟

برای تشخیص سرطان دهانه رحم از تست پاپ اسمیر و تست HPV استفاده می شود. این آزمایش ها به تشخیص زودهنگام سلول های مشکل ساز کمک می کنند و فرصت تبدیل به سرطان را از آن ها می گیرند. تشخیص به موقع، کلید درمان سرطان دهانۀ رحم و جلوگیری از جدی شدن بیماری است.

متخصص برای انجام این دو آزمایش از سلول های دهانه رحم نمونه گیری می کند. بنابراین، باید روی تخت معاینه دراز بکشید و دو پای خود را در رکاب قرار دهید (مثل معاینۀ لگن). سپس متخصص اسپکولوم را وارد واژن می کند (تا واژن باز شود). پزشک سلول های نمونه را داخل مایع قرار می دهد و به آزمایشگاه می فرستد.

معاینۀ سرطان دهانه رحم

هدف از آزمایش سرطان دهانه رحم، تشخیص به موقع تغییرات سلولی در دهانۀ رحم است تا از سرطان پیشگیری شود. معاینۀ منظم نرخ ابتلا و تلفات ناشی از سرطان دهانه رحم را کاهش می دهد.

• تست پاپ اسمیر: در این آزمایش، سلول های غیر عادی در دهانۀ رحم تشخیص داده می شود.
• تست HPV: انواع خطرناک HPV را که در بروز سرطان دهانۀ رحم نقش دارند، تشخیص می دهد.

گاهی متخصص (مخصوصاً در رابطه با افراد بالای ۳۰ سال) هر دو آزمایش را با هم انجام می دهد.

مراحل سرطان دهانه رحم کدام است؟

• مرحلۀ ۱: سرطان فقط در دهانۀ رحم دیده می شود. به بافت مجاور سرایت پیدا نکرده و کوچک است.
• مرحلۀ ۲: سرطان از دهانۀ رحم و رحم فراتر رفته اما هنوز به دیوارۀ لگن (بافت بین باسن) یا واژن نرسیده است.
• مرحلۀ ۳: سرطان به قسمت پایین واژن سرایت کرده است. گاهی در این مرحله، دیوارۀ گردن، مجرای ادرار و غدد لنفاوی مجاور هم درگیر می شوند.
• مرحلۀ ۴: سرطان به مثانه، مقعد یا سایر قسمت های بدن مثل استخوان یا ریه سرایت می کند.

آیا معاینۀ منظم لگن ضروری است؟

متخصص براساس سابقۀ پزشکی و میزان فعالیت جنسی تصمیم می گیرد در صورت نیاز، در سالی که نوبت آزمایش دهانۀ رحم ندارید، معاینۀ لگن را انجام دهید.

به هر حال لازم است برای اطمینان از سلامت جنسی و صحبت در مورد دغدغه‌های بهداشتی در زمینۀ تولید مثل مرتب به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید. توصیه می شود افراد زیر ۲۵ سال که از نظر جنسی فعال هستند، هر سال تست کلامیدیا و سوزاک دهند. در ضمن، معاینۀ پستان ها به تشخیص غده کمک می کند.

آیا سرطان دهانه رحم با انگشت قابل تشخیص است؟

خیر، سرطان دهانۀ رحم با انگشت قابل تشخیص نیست. سلول های سرطانی بسیار ریز هستند و فقط با میکروسکوپ دیده می شوند. ممکن است لمس غده یا توده در واژن نشانۀ پولیپ یا کیست باشد. در این شرایط، فوراً با متخصص تماس بگیرید.

از کجا بفهمم سرطان دهانۀ رحم دارم؟

در اکثر موارد، سرطان دهانه رحم بدون علامت است و فرد از وجود بیماری مطلع نیست. متخصص به کمک آزمایش و نمونه برداری وضعیت را تشخیص می دهد. معمولاً اولین نشانه های سرطان دهانۀ رحم خفیف و جزئی و فقط توسط متخصص قابل تشخیص است. علائم در مراحل پیشرفته ظاهر می شود.

کنترل و درمان

سرطان دهانه رحم چگونه درمان می شود؟

تیم درمان این بیماری از متخصص سرطان زنان تشکیل شده که در زمینۀ سرطان اندام تناسلی زنان تخصص دارد. انتخاب روش درمان به عواملی نظیر مرحلۀ بیماری، سن و سلامت عمومی بیمار و تصمیم او برای تشکیل خانواده در آینده بستگی دارد.

برای درمان سرطان دهانۀ رحم از پرتودرمانی، شیمی درمانی، جراحی، درمان هدفمند یا تارگت تراپی و ایمن درمانی یا ایمونوتراپی استفاده می شود.

پرتودرمانی

در پرتودرمانی از پرتوهای انرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:

• پرتودرمانی خارجی (EBRT): در این روش، اشعۀ قوی از یک دستگاه خارجی به بدن تابیده می شود و سلول های سرطانی را هدف قرار می دهد.
• براکی تراپی (Brachytherapy): اشعه درون یا نزدیک ناحیۀ سرطانی قرار می گیرد.

شیمی درمانی

در این روش، از داروی وریدی یا قرص برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. دارو وارد خون می شود و تمام سلول های سرطانی را، در هر نقطه از بدن، نابود می کند. شیمی درمانی داروهای مختلف دارد و گاهی از ترکیب چند دارو استفاده می شود. معمولاً این روش به صورت دوره ای یا چرخشی انجام می شود. طول هر چرخه و برنامه یا بسامد شیمی درمانی بسته به نوع دارو و موقعیت سرطان متغیر است.

جراحی

برای درمان سرطان دهانۀ رحم از جراحی های مختلف استفاده می شود. از جمله شایع ترین روش های جراحی برای درمان سرطان دهانۀ رحم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• جراحی لیزر: در این روش، از اشعۀ لیزر برای سوزاندن سلول های سرطانی استفاده می شود.
• سرماجراحی: در این روش، سلول های سرطانی منجمد می شود.
• مخروط برداری: در این جراحی، یک تکۀ مخروطی از بافت دهانۀ رحم جدا می شود.
• هیسترکتومی (hysterectomy): در این جراحی، رحم (بدون بافت مجاور) برداشته می شود. یعنی واژن و غدد لنفاوی لگن سر جای خود می ماند.
• هیسترکتومی رادیکال: در این جراحی، رحم، بافت مجاور به نام پارامتریوم (parametrium)، دهانۀ رحم، قسمت کوچکی از بالای واژن و غدد لنفاوی لگن برداشته می شود.
• تراکلکتومی (Trachelectomy): در این جراحی، دهانۀ رحم و قسمت بالای واژن برداشته می شود اما رحم سر جای خود می ماند.
• تخلیۀ لگن: این روش شبیه به هیسترکتومی رادیکال است اما بسته به اینکه سرطان به کدام قسمت ها سرایت کرده، شامل برداشتن مثانه، واژن، مقعد و قسمتی از روده می شود.

در مراحل اولیه، بیماری با حذف بافت سرطانی درمان می شود. در غیر این صورت، متخصص سراغ روش هیسترکتومی یا هیسترکتومی رادیکال می رود.

گاهی لازم است چند روش درمان مورد استفاده قرار بگیرد. متخصص برای درمان سرطان متاستاز یا در صورت عود بیماری، استفاده از پرتودرمانی یا شیمی درمانی را پیشنهاد می دهد. در برخی موارد، لازم است قبل یا بعد از جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی انجام شود.

درمان هدفمند

درمان هدفمند، بدون صدمه زدن به سلول های سالم، سلول های سرطانی را از بین می برد. در این روش، آن دسته از پروتئین ها که رشد و سرایت سلول های سرطانی را کنترل می کنند، مورد هدف قرار می گیرند. هر چه اطلاعات دانشمندان درمورد سلول های سرطانی بیشتر می شود، به روش های بهتر برای از بین بردن این پروتئین ها دست پیدا می کنند.

ایمن درمانی

در این روش، از دارو برای تحریک سیستم ایمنی استفاده می شود تا سلول های سرطانی را شناسایی کند و از بین ببرد. سلول های سرطانی با فرستادن سیگنال از حملۀ سیستم ایمنی دوری می کنند. ایمن درمانی با هدف قرار دادن این سیگنال ها به سلول های سرطانی اجازه نمی دهد تا بدن را فریب دهند.

آزمایشات بالینی یک گزینۀ دیگر درمان است. مطالعات کنترل شده به آزمایش روش های جدید درمان کمک می کنند. اگر مایل به شرکت در آزمایش بالینی هستید، با پزشک خود صحبت کنید.

بعضی از افراد در کنار روش های بالینی از روش های مکمل مثل تغذیه، طب سنتی، طب سوزنی و غیره استفاده می کنند. قبل از امتحان کردن این روش ها، با پزشک خود مشورت کنید. برخی از این روش ها به تسکین علائم کمک می کنند اما دستۀ دیگر، خطرناکند.

پیشگیری

چه کسانی در معرض خطر سرطان دهانۀ رحم قرار دارند؟

در اکثر موارد، سرطان دهانۀ رحم در اثر ریسک فاکتورهای مشخص رخ می دهد. بعضی از این ریسک فاکتورها اجتناب پذیر نیستند. موارد زیر، جزو ریسک فاکتورهای اجتناب پذیر است:

• سابقۀ آزمایش: عدم مراجعۀ منظم به متخصص زنان و عدم سابقۀ تست پاپ اسمیر خطر ابتلا به سرطان دهانۀ رحم را بالا می برد.
• ویروس HPV: بعضی از انواع HPV با خطر سرطان دهانۀ رحم همراه است. اگر خطر ابتلا به HPV را کاهش دهید، احتمال ابتلا به سرطان دهانۀ رحم کاهش پیدا می کند.
• سابقۀ جنسی: رابطۀ جنسی قبل از ۱۸ سالگی و داشتن روابط یا پارتنرهای جنسی متعدد خطر ابتلا به کلامیدیا و HPV را بالا می برد. شما می توانید با پیشگیری از این بیماری ها، خطر ابتلا به سرطان دهانۀ رحم را کاهش دهید.
• سیگار: مصرف سیگار خطر ابتلا به سرطان دهانۀ رحم را بالا می برد.
• HIV: خطر ابتلا به سرطان دهانۀ رحم در افراد مبتلا به HIV بیشتر از حد متوسط است.
• قرص ضد بارداری: شواهد نشان می دهد مصرف قرص ضد بارداری در بلندمدت، خطر سرطان دهانۀ رحم را بالا می برد.
• تعدد فرزند: تجربۀ سه بارداری کامل یا بیشتر خطر ابتلا به سرطان دهانۀ رحم را افزایش می دهد.
• سیستم ایمنی ضعیف: ضعیف بودن سیستم ایمنی توانایی بدن در مقابله با عفونت و بیماری را مختل می کند.

ریسک فاکتورهای زیر از کنترل فرد خارج است:

• دی اتیل استیل بسترول (diethylstilbestrol): یک داروی هورمونی که بین سال های ۱۹۳۸ تا ۱۹۷۱ برای جلوگیری از سقط جنین به افراد داده می شد. اگر مادر این دارو را مصرف کرده باشد، خطر ابتلا به سرطان دهانۀ رحم در فرزند بالا می رود.
• سابقۀ خانوادگی: ژنتیک در بروز سرطان دهانۀ رحم نقش دارد.

آیا سرطان دهانۀ رحم قابل پیشگیری است؟

چند راهکار برای جلوگیری از سرطان دهانۀ رحم وجود دارد. معاینۀ منظم و تست پاپ اسمیر از جمله مهم ترین اقدامات برای پیشگیری از سرطان دهانۀ رحم است. همچنین، رعایت نکات زیر به شما کمک می کند:

• واکسن HPV
• استفاده از کاندوم یا سایر روش های پیشگیری
• کاهش تعداد پارتنرهای جنسی
• ترک سیگار

روش های معاینه و آزمایش سرطان دهانۀ رحم چیست؟

لازم است اکثر افراد به صورت منظم آزمایش سرطان دهانۀ رحم را انجام دهند. تست پاپ اسمیر، تست HPV یا ترکیب هر دو به تشخیص این بیماری کمک می کند.

راهنمای معاینۀ سرطان دهانۀ رحم از این قرار است:

• معاینۀ سرطان دهانۀ رحم، صرف نظر از سابقۀ جنسی، از ۲۱ سالگی شروع می شود. برخی از متخصصان این آزمایش را تا ۲۵ سالگی به تأخیر می اندازند.
• پیشنهاد می شود افراد ۲۱ تا ۲۹ سال هر سه سال تست پاپ اسمیر انجام دهند.
• بهتر است افراد بالای ۳۰ سال، هر پنج سال تست پاپ اسمیر و HPV انجام دهند یا هر سه سال، فقط تست پاپ اسمیر دهند.
• کسانی که برای درمان سرطان خوش خیم هیسترکتومی کامل انجام می دهند و سابقۀ نئوپلازی داخل اپی تلیالی دهانۀ رحم (cervical intraepithelial neoplasia) (مرحۀ ۲ یا بالاتر) ندارند، دیگر نیاز به تست پاپ اسمیر ندارند.
• اگر در ۶۵ سالگی، نتیجۀ دو تست متوالی پاپ اسمیر و HPV یا سه تست پاپ اسمیر طی ده سال گذشته نرمال باشد و آخرین آزمایش نرمال مربوط به پنج سال گذشته باشد، نیاز به معاینۀ منظم سرطان دهانۀ رحم نیست.
• لازم است کسانی که تحت مداوای کامل نئوپلازی داخل اپی تلیالی دهانۀ رحم (مرحلۀ ۲ یا بالاتر) قرار گرفته اند، حتی بعد از ۶۵ سالگی، تا ۲۰ سال معاینۀ منظم را دنبال کنند.
• اگر نتیجۀ سه تست متوالی پاپ اسمیر در افراد ۶۵-۷۰ سال به بالا نرمال باشد و طی ۲۰ سال گذشته هیچ نتیجۀ غیر عادی در تست پاپ اسمیر مشاهده نشود، بیمار می تواند معاینۀ منظم را قطع کند. لازم است تداوم معاینات تا بهبودی کامل برای کسانی که سابقۀ سرطان دهانۀ رحم دارند، قبل از تولد در معرض DES قرار گرفته اند، دچار HIV هستند یا سیستم ایمنی ضعیف دارند، ضروری است.
• کسانی که هیسترکتومی کامل (شامل برداشتن رحم و دهانۀ رحم) انجام داده اند از معاینۀ منظم بی نیاز می شوند، مگر اینکه سابقۀ سرطان دهانۀ رحم یا پیش سرطان داشته باشند. اگر دهانۀ رحم در هیسترکتومی برداشته نشود، باید طبق دستورالعمل های فوق عمل کنید.

برنامۀ آزمایش و معاینه برای کسانی که ریسک فاکتور ابتلا به سرطان دهانۀ رحم دارند، متفاوت است. از جمله این ریسک فاکتورها می توان به قرار گرفتن در معرض DES قبل از زایمان، HIV یا سیستم ایمنی ضعیف اشاره کرد.

واکسن سرطان دهانۀ رحم چیست؟

واکسن HPV برای کودکان و بزرگسالان ۹ تا ۴۵ سال استفاده می شود و از سرطان دهانۀ رحم جلوگیری می کند. واکسن سیستم ایمنی بدن را تحریک می کند تا به بعضی از انواع ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)، که منجر به سرطان دهانۀ رحم می شوند، حمله کند. بهتر است قبل از شروع فعالیت جنسی واکسن را تزریق کنید. این واکسن در چند مرحله تزریق می شود. تعداد دوز به سن فرد در زمان دریافت اولین دوز بستگی دارد. درمورد شرایط دریافت واکسن با متخصص مشورت کنید.

چشم انداز بیماری

نرخ بقا در سرطان دهانۀ رحم چقدر است؟

اگر سرطان دهانۀ رحم در مراحل اولیه تشخیص داده شود، درصد بقا طی پنج سال اول بالای ۹۰% است. حدود ۵۰% از انواع سرطان دهانۀ رحم در مرحلۀ اولیه تشخیص داده می شود. اگر سرطان به بافت یا اندام مجاور سرایت پیدا کند، نرخ بقا طی بازۀ زمانی پنج سال، ۵۸% است.

شرایط زندگی

آیا سرطان دهانۀ رحم روی قدرت باروری تأثیر می گذارد؟

اگر سرطان دهانۀ رحم درمان شود، امکان بارداری وجود دارد اما برخی از روش های درمان روی قدرت باروری تأثیر می گذارد. درمورد روش های درمان سرطان دهانۀ رحم و تمایل به فرزندآوری با متخصص مشورت کنید. پزشک درمورد تأثیر شیوه های درمان سرطان روی قدرت باروری و خطرات یا عوارض هر یک به شما توضیح می دهد.

آیا شیوه های درمان سرطان دهانۀ رحم روی زندگی جنسی تأثیر می گذارد؟

بله، ممکن است سرطان دهانۀ رحم زندگی جنسی شما را تحت الشعاع قرار دهد. درمان سرطان دهانۀ رحم شما را با تغییرات جسمی و روحی مواجه می کند. بعضی از تغییرات فیزیکی، مثل برداشتن رحم یا تخمدان یا خشکی واژن، روی رابطه جنسی تأثیر می گذارد. در سایر موارد، عوارض درمان مربوط به بُعد روحی است که میل جنسی را کاهش می دهد یا اضطراب و استرس را بالا می برد. احساس اضطراب و دلشوره برای سکس بعد از تجربۀ سرطان دهانۀ رحم امری طبیعی است. در این رابطه با متخصص مشورت کنید تا بهترین روش درمان را به شما پیشنهاد دهد.

آیا برای سرطان دهانۀ رحم داروی خاص وجود دارد؟

خیر، سرطان دهانۀ رحم داروی خاص ندارد اما این بیماری قابل درمان است (به ویژه اگر به موقع تشخیص داده شود).

کلام آخر

شنیدن خبر سرطان، شوکه کننده و ترسناک است. هر سوالی که دارید از تیم درمان بپرسید و دغدغه های خود را با آن ها در میان بگذارید تا با بیماری و روش های درمان آشنا شوید. دوستان صمیمی و اعضای خانواده در این مسیر به شما کمک می کنند. تشخیص زودهنگام سلول های غیر عادی روی دهانۀ رحم کلید شناسایی و درمان این بیماری وحشتناک است. مراجعۀ منظم به متخصص زنان و پرهیز از رابطۀ جنسی پرخطر از جمله اقداماتی است که خطر ابتلا به سرطان دهانۀ رحم را کاهش می دهد.