۷ باور غلط رایج درباره حمله پانیک

سلام خوبین دوستان اول که امیدوارم خداوند مهربان همه مریضاروشفا بده چون فقط دست خودشه من ازبچگی ترسو استرس ازمرگوداشتم ولی الان بیشترشده همش توخودمم وناراحت بعضی مواقع فکرمیکنم وجودندارم یااطرافیانم وخودم یک خواب هستیم خیلی حسه بدیه تپش قلب واسترس ودلهره ازمهمونی رفتن میترسم که حالم بدبشه پاهام بی حس میشه روزی چندباراینطورمیشم قبلش سیگارمیکشیدم زیادالان ترکش کردم وچای وقهوه اصلا نمیخورم پیشه روانپزشک رفتم قرص دادتموم شد الان دارم زیرزبونی موقع حمله میخورم ولی فقط تاچندساعت تسکین میده نمیدونم چیکارکنم کلن ناامیدم وهمش فکرمیکنم به زودی میمیرم خدایا کمکم کن …۳۳سالم هستش…

با سلام اقای دکتر
اقا هستم ۳۰ سال سن دارم چند ماهه دچار اضطراب شدید و ترس از مریضی و تمام علایم حملات پانیک و افسردگی هم گرفتم >تمام ازمایشات را انجام دادم دکترا میگن گوارشت وقلبت خوبه
یه روز سرما خورده بدم خیال کردم کرونا دارم از ان روز شروع شد<احساس اینکه یه مریضی در بدن من هست ولی دکترا متوجه نمیشن .احساس میکنم دیگه اون ادم قبل نیستم .سردرد تنشی و درد عضلانی و کمر وشانه ها و گردن و گزگز دست ها وخوابرفتگی زیاد پاها و خستگی و ضعف و وسواس فکری و عرق زیاد و سرد وسردی دست و پا و مشکلات گوارشی گرفتم ودرد و سوزش در ناحیه سینه سمت چپ و یهو حالتی بهم دست میده که کنترلم دست خودم نیست هر شب .انگاری دلم میریزه با قرص نورتیلیپین و اسنترا که دکترداخلی تجویز کرد کمی بهترم ولی کلا حالم خوب نشده و چند وقتی هست که بیکارم شدم
تمام این علایمی که در بدن من است هر شب یک نمونشا تجربه میکنم به نظرتون چه کار باید بکنم

باسلام اینجانب مدت یکسال هست که درگیر بیماری پانیک شدم یعنی هرروزحمله عصبی بهم دست میده بااینکه خودم میدونم علایم پانیک هستن ولی بازم نمیتونم خودمو کنترل کنم فعلا که قرص میخورم ولی یه درد ی ازقلبم تابازوم ودستم شروع میشه خیلی اذیتم میکنه مثل دشنه ای توقلبم احساس خودم هم اینه وقتی توی جمع دوستان بااقوام هستم خیلی کمتر دچاراین حملات میشم ولی وقتی تنهام
خیلی بشدت اذیت میشم .مشکلی دیگه که دارم خانواده ام نمیخان قبول کنن که من دچاراین بیماری هستم هرکی به نحوی یامسخره میکنن یاجدی نمیگیرن اگه امکانش هست براتون یه راهنمایی بکن آقای دکتر

سلام آقای دکتر
وقتتون بخیر
دختر ۲۹ ساله هستم و متاهل. حدود ۸ ماه پیش در اثر ترس از سکته قلبی دچار حمله پنیک شدم.تحت شرایط استرس زا قرار گرفتم و احساس کردم که دارم سکته میکنم. از اون روز به بعد بارها و بارها به اورژانس مراجعه کردم و فشار خون میگرفتم و پزشکها میگفتن فشار خونت مشکلی نداره. رفتم اکوکاردیوگرافی و نوار قلب گرفتم و پزشک گفته بود کاملا طبیعی هست. بعد از اون تصمیم گرفتم برم روانپزشک و دو ماه و نیم داروهای تری فلوپرازین ۱ میلی گرم و سیتالوپرام ۱۰ را مصرف کردم و بعدش به اصرار همسرم دارو رو ترک کردم. یکی دوماه حالم خوب بود اما همچنان ترس از سکته را داشتم.اما متاسفانه دوباره عود کرد و یکماه پیش خیلی حالم بد شد و مجبور شدم هولتر وصل کنم..رفتم دکتر قلب تا ببینم مشکل از چیه..پزشک قلب به من گفتن که قلبت سالمه. دوباره داروهامو با تجویز پزشک و روان درمانی را شروع کردم. حالم توی این یکماه رو به بهبودی رفت اما در برخورد با مسائل استرس زا تا حدی دچار حمله پانیک شدم و در دو مورد بسیار عصبی شدم و همون عصبی شدنم باعث ترس از سکته قلبی و حمله پانیک شدید شد.همچنین یک هفته هست که تری فلوپرازین رو قطع کردم اما استرس هام زیاد شد. قرصم رو قطع کردم چون میترسیدم باعث مشکل قلبی و سکته قلبی بشه. علائم حمله پانیک در روزهای اول به صورت تنفس سخت به طوری که نفس کم میاوردم و مجبور بودم پنجره ها را باز کنم و از بیرون نفس بکشم، لرز شدید، حالتی پیش میومد که انگار دارم غش میکنم و یا دارم میمیرم، عضلات پاهام می گرفت، ضربان قلبم بالا میرفت اما این حملات شاید روزی چند بار بود. الان با گذشت ۸ ماه حمله هام خیلی بیشتر شده اما خیلی ضعیفتر نسبت به قبل…انگار مغزم به حمله پنیک عادت کرده. میخواستم در این مورد از شما راهنمایی بگیرم.ممنون میشم یه راهکاری مفید برای درمان این بیماری پیشنهاد بدید.
آیا اصلا این بیماری من درمان میشه؟ این بیماری باعث مرگ هنگام حمله شدید نمیشه؟ بیشتر ترس هام حین پنیک از همین مرگ هست که شدت حمله را بیشتر می کند.و سوال بعدیم در مورد قرص ها هست.ایا این قرص ها در دراز مدت عوارض جبران ناپذیر یا برگشت ناپذیر ندارند؟

بنظر من این یه بیماری نیست یه مشکل روانیه
من اولین بار یه همچین استرسیو هشت سال پیش تجربه کردم ذهنم نمیتونست باور کنه که همچین اتفاقی برام افتاده و میترسید از اینکه دوباره استرس بگیرم و همین ترس دوباره از استرس باعث شد یه بار دیگه بگیرم پشت سرش دوباره گرفتم اصلا همین که بهش فکر میکردم میومد سراغم و این طور شد که سالها طول بکشه و الآنم که الآنه با دعای خیر مادرم تونستم زنده بمونم ولی هنوزم که هنوزه اثراتش هست و باعث شده تمرکزم تو کارای حتی روز مره هم پایین بیاد البته مطمئن نیستم که آیا به این بیماری دچار شده بودم یا چیز دیگه ای
بنظر شما آیا منم دچار این بیماری بودم؟

سلام اقای دکتر و دوستان عزیز من دقیقا یک سال پیش دچار اولین حمله پانیک شدم. اولش تصور کردم سکته کردم زود از تو ماشین سه تا قرص اسپرین رو با دندون خوردم از بس ترسیده بودم به زور نفس میکشیدم ضربان قلبم چند برابر شده بود قفسه سینه ام به شدت سنگین شده بود و دست و پا هام داغ شده بود و مور مور میکرد. تا خودمو رسوندم اورژانس انگا نه انگار که چیزیم شده بود. بر گشتم خونه چند ساعت بعد دوباره همون اتفاق افتاد. زود رفتم بیمارستان تا چند روز هرچی ازمایش و چکاب و نوار قلب بود گرفتم هیچ مشکلی نشون نمیداد. ولی من روزی سه تا پنج حمله ناشناس ترس و وحشت بهم دست میداد. تا اینکه یکی بهم گفت احتمالا از اعصاب باشه. به پزشک مغزو اعصاب مراجعه کردم و ایشون پانیک تشخیص داد تا چند ماه دارو میخوردم ولی فقط یکم بهتر شدم. ولی الان دو ماهه که سیگار و قهوه رو کنار گذاشتم و دیگه به مسائلی که ناراحتم میکرد فکر نمیکنم خدا رو شکر بهترم و تو این دو ماه فقط دو بار حمله پانیک داشتم. همش دست خوده آدمه پزشک فقط شما رو آگاه میکنه این بیماری با خود درمانی خوب میشه. شکستنی یا سوختگی و… که کار پزشک باشه با رعایت نکاتی که پزشکتون میگه بدون دارو هم درمان میشین. من از روزی پنج حمله الان دارم روزای بدون استرس و قشنگی رو میگزرونم. انشاالا هر کس این بیماری رو داره زود خوب شه که خیلی این حملات رنج آور و سخت و وحشتناکه. از راهنمایی های دکتر محمد بهشتیان هم تشکر میکنم و سعی میکنم ازشون واسه زندگی بهتر استفاده کنم با تشکر سید علی موسوی خوزستان ایذه