تست تیپ شخصیتی D

شخصیت نوع D چیست؟

صفات شخصیت نوع D می‌تواند برای سلامت و روابط شما مضر باشد.

آیا تمایل دارید که همیشه احساس غمگین بودن کنید، خود را کنترل کنید، احساسات خود را از دیگران پنهان کنید و یا تمایل دارید که همیشه نیمه خالی لیوان را ببینید؟ اگر اینطور است شما دارای شخصیت نوع D می باشید.

طبقه بندی شخصیت ‌های متفاوت انسانی برای اولین بار توسط یک متخصص قلب و عروق در دهه ۱۹۵۰ میلادی برای تشخیص ریسک بالای ابتلا به بیماری ‌های قلبی صورت گرفت. با ادامه یافتن این مطالعه طی سال ‌های متمادی، انواع بیشتری از شخصیت ‌ها شناسایی شدند که برای نشان دادن آن ‌ها از حروف خاصی استفاده می ‌شود. هرکدام از این تیپ‌های شخصیتی خصوصیات مختلفی را شامل می ‌شوند.

شما احتمالاً قبلاً در مورد شخصیت نوع A شنیده ‌اید، که دارای ویژگی ‌هایی نظیر رقابت، پرخاشگری و علاقمند به سطح بالایی از جاه طلبی ‌ها است. افرادی که دارای شخصیت نوع A هستند بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات سلامتی قلب مانند فشار خون بالا و بیماری ‌های قلبی هستند.

هنگامی که در مورد تیپ ‌های شخصیتی صحبت می کنیم بدین معنا نیست که می ‌توان از آن‌ ها به عنوان راهی مشخص برای تشخیص اختلالات روان شناختی و یا بیماری‌ ها استفاده کرد. بلکه آن‌ ها تنها الگو‌هایی از صفاتی هستند که به محققین کمک می کند تا بدانند که چه کسانی ممکن است در معرض خطر بیماری قلبی و سایر مشکلات سلامت جسمی باشند.

ویژگی‌های شخصیت نوع D

شخصیت نوع D برای اولین بار در سال ۱۹۹۰ توسط یک روانشناس و محقق بلژیکی به نام یوهان دنولت (Johan Denollet ) معرفی شد. حرف D از ابتدای کلمه distressed به معنای پریشانی گرفته شده است و به ویژگی ‌های خاصی اشاره دارد که عبارتند از:

• احساس نگرانی
• غمگینی
• تحریک پذیری
• دیدگاه بدبینانه
• سخن گفتن منفی
• اجتناب از قرار گرفتن در اجتماع
• عدم اعتماد به نفس
• ترس از طرد شدن
• ظاهر غمگین
• ناامیدی

افرادی که دارای شخصیت تیپ D هستند احساس تنهایی و اضطراب بیشتری می‌ کنند. با وجود اینکه بسیاری از ما شاید گاه به گاه برخی از این موارد را احساس کنیم، اما افراد با شخصیت نوع D این ویژگی‌ها را بیشتر از افراد معمولی تجربه می‌ کنند.

نوع شخصیت تلاشی برای ارائه تشخیص سلامتی روانشناختی نیست، بلکه فقط الگوی قابل توجهی از رفتار است که می تواند مرتبط با سلامت جسمی، به خصوص سلامت قلب و ایمنی باشد.

مقایسه تیپ های شخصیتی

با آگاهی از چهار تیپ شخصیتی می توانید شخصیت تیپ D را تشخیص دهید.

• تیپ A: جاه طلب، سخت کوش، و اهل حرکت. افراد با این تیپ شخصیتی کمال گرا هستند که خود را تحت فشار زیادی قرار می دهند.
• تیپ B: استرس کمی دارند و سحت نمی گیرند. افراد با این نوع شخصیت معمولاً آرام و سازگار هستند.
• تیپ C: بسیار آگاه هستند. مانند تیپ A، آنها نیز کمال گرا هستند و می خواهند همه چیز درست باشد و برای آشکار کردن احساسات مثبت و منفی خود تلاش می کنند.
• تیپ D: مضطرب و پریشان هستند. افراد با این تیپ شخصیتی اغلب نگران و غمگین هستند و اعتماد به نفس کمی دارند.

چگونه متوجه ‌شویم که دارای شخصیت نوع D هستیم؟

برای شناخت بهتر شخصیت نوع D و بررسی چگونگی ارتباط آن با افزایش ریسک بیماری ‌های مختلف، محققین یک ابزار ارزیابی استاندارد به نام مقیاس (DS۱۴) پیشنهاد داده اند ؛ این ابزار به آن‌ها کمک می‌کند که بازدارندگی اجتماعی و منفی نگری را که هر دو از جمله مهم‌ترین صفات تیپ D هستند، اندازه گیری کنند.

بازدارندگی اجتماعی به معنای آن است که افراد تمایل دارند تا از تعاملات اجتماعی دور باشند، احتمالاً به دلیل ترس از رد شدن یا قضاوت شدن و این که آنها در شرایط اجتماعی اعتماد نفس ندارند. منفی نگری بدین معنی است که افراد احساسات ارزشمندی مانند غم، نگرانی و زودرنجی را تجربه می‌کنند.

آنها همچنین سطوح بالایی از بازداری رفتاری دارند، به این معنی که از موقعیت ‌های جدیدی که با آن‌ها آشنا نیستند دور می شوند. و به همین خاطر ممکن است بیشتر به اختلالات اضطرابی مبتلا شوند.

سؤالاتی که باید از خودتان بپرسید:

برای آن که بتوانیم تشخیص دهیم آیا شخصیت نوع D هستیم، باید به سوالات زیر پاسخ دهیم:

• آیا تمایل دارم که احساساتم را درون خود بریزم و آنها را به دیگران نشان ندهم و به عبارتی برون گرا نیستم؟
• آیا آشنایی و ملاقات با افراد جدید به نظرم سخت است؟
• آیا تمایل دارم در صورت امکان از تعامل اجتماعی دوری کنم؟
• آیا در موقعیت‌های تنش زا به سرعت عصبانی می‌شوم و صبر خود را از دست می‌دهم؟
• آیا در اغلب اوقات مکالماتی منفی با خود دارم؟
• آیا اغلب احساس غمگینی یا تحریک پذیری می کنم؟
• آیا در بیشتر مواقع روحیه بدی دارم؟
• آیا خیلی نگران می‌شوم؟

چالش ‌های عاطفی

به اشتراک گذاری احساسات شخصی می ‌تواند برای بسیاری از افراد آزار دهنده و حتی نشانه ‌ای از ضعف باشد. بخصوص برای فردی با تیپ شخصیتی D این وضعیت می تواند بسیار آزاردهنده باشد.

افراد دارای شخصیت نوع D معمولاً از طرد شدن و قضاوت توسط دیگران می‌ترسند و به همین دلیل احساسات و عقاید شان را پنهان می کنند. این دسته از افراد همچنین به سختی می‌توانند به دیگران اعتماد کنند، خصوصاً در مواقع پریشانی عاطفی.

 همان طور که می‌توان تصور کرد، تلاش بیش از اندازه شخصیت ‌های تیپ D برای مخفی کردن احساسات خود می تواند بسیار چالش بر انگیز باشد. افراد با خصوصیات شخصیتی نوع D اغلب احساسات منفی را تجربه می‌کنند و اغلب احساس می‌کنند که انگار کسی نیست که بتوانند با آنها درد و دل کنند. علاوه بر ترس از پذیرش و قضاوت، افراد نوع D همچنین ممکن است از تحمیل کردن پریشانی عاطفی خود به افراد، به ویژه نزدیکان خود بترسند.

سلامت جسمانی

تلاش شخصیت‌ های تیپ D برای پنهان کردن عمیق‌ترین و در عین حال مهم‌ ترین عواطف و احساسات خود، سلامت جسمانی آن ‌ها را تهدید می کند و منجر به ابتلا به امراض قلبی مانند بیماری عروق کرونری و همینطور اختلالات سیستم ایمنی و التهابات مزمن می‌شوند.

تحقیقات در این زمینه‌ها در حال رشد است تا به پزشکان و سایر معالجه کنندگان کمک کند به شناسایی ریسک بیماری و حوزه های مراقبتی مورد نیاز بپردازند. فردی که تیپ شخصیتی D دارد با سرکوب یا پنهان کردن احساسات خود باعث بروز ناراحتی های زیادی برای بدن مانند افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون و افزایش قند خون می شود.

تحقیقات اولیه توسط دونولت (Denollet) نشان داد که چقدر صفات نوع D می توانند بر سلامت جسمی تأثیر بگذارند. در این تحقیق بیش از ۳۰۰ بیمار در برنامه توانبخشی قلبی بررسی شدند. حدودا ۲۷ درصد بیماران با شخصیت تیپ D طی یک دوره زمانی ۱۰ ساله پس از تشخیص بیماری قلبی خود فوت شده بودند. همین رقم در مورد بیمارانی که تیپ D نبودند، تنها ۶ درصد گزارش شد. همچنین مطالعه ‌ای دیگر روی ۹۰۰ بیمار که تحت عمل جراحی عروق کرونری قرار گرفته بودند، مشخص شد که شخصیت‌ های تیپ D در طی ۹ ماه از زمان جراحی احتمال حمله قلبی و یا مرگ ۴ برابری داشتند.

روابط

از آن جایی که شخصیت‌های تیپ D با سطوح بالایی از نگرانی، استرس و غصه رو به رو هستند، روابط اجتماعی خود را امری طاقت فرسا و چالشی می‌پندارند بنابراین روابط می‌تواند زمینه چالش برای افراد دارای ویژگی ‌های شخصیتی نوع D باشد.

بازداری اجتماعی توانایی فرد را برای برقراری ارتباط با دیگران در هر سطحی از روابط، از نقش ‌های معمولی‌تر، مانند همکاران یا آشنایان، تا دوستی‌ ها و روابط صمیمی، محدود می‌ کند.

 حتی در صورت برقرای ارتباط نیز، حفظ رابطه و کمک به رشد آن برای اینگونه افراد بسیار دشوتر است. به همین علت است که این افراد از نظر دیگران، شخصیت‌ هایی منفی نگر، نا امید، بی احساس و غمگین دیده می ‌شوند.

مدرسه و شغل

افرادی که تیپ D هستند، با چالش‌ های متعددی نیز در محیط مدرسه و یا کار خود رو به رو می ‌شوند. دلیل اصلی این موضوع هم بازدارندگی اجتماعی است که ایجاد و حفظ ارتباط با دیگران را برای اینگونه افراد دشوار می سازد.

افراد با این تیپ شخصیتی معمولا:

• در محل کار خود بیشتر احساس استرس می کنند
• فرسودگی شغلی بیشتری را تجربه می کنند
• احساس موفقیت کمتری دارند
• روزهای کاری بیشتری را از دست می دهند

این گرایش به اجتناب یا مقاومت در برابر تعاملات اجتماعی می‌تواند یافتن احساس تعلق و منافع مشترک با دیگران را چالش برانگیز کند، همچنین باعث شود افراد نوع D هنگام مواجهه با وظایف گروهی یا پروژه‌هایی که نیاز به همکاری با دیگران دارند، احساس پریشانی کنند. به دلیل تیپ بازدارندگی ممکن است اینگونه به نظر برسند که تمایلی به همکاری با دیگران ندارند. این افراد با برنامه ریزی و رسیدن به اهداف شخصی نیز دچار چالش هستند چراکه گفتگوهای درونی بسیار منفی و احساسات ناخوشایندی را در درون تجربه می کنند.

 شخصیت‌های نوع D در صورت قرارگیری در موقعیت ‌های کار گروهی به شدت پریشان می ‌شوند و تمایل به ترک محیط مورد نظر دارند. این حالت منجر به تجربه نگرانی و استرس بیش از اندازه خواهد شد و ممکن است تمایل به پیش بینی نتایج منفی داشته باشند یا به راحتی می توانند دلایلی را بیابند که چرا کارها خوب پیش نمی رود.

اگر شما دارای شخصیت تیپ D هستید، چه اقداماتی را باید انجام دهید؟

افراد دارای شخصیت نوع D بااینکه از پریشانی بیش از حد رنج می‌برند، اما روش ‌هایی برای کمک به بهبود کیفیت زندگی و لذت بردن از آن وجود دارد. نه تنها با انجام برخی از این مراحل می‌توان تجربیات و چشم اندازهای احساسی آنها را تغییر داد، بلکه سلامت جسمی آنها نیز بهبود خواهد یافت.

فراگیری روش‌ های جدید و موثر برای مدیریت استرس، افزایش امید، مثبت نگری و همچنین توسعه مهارت ‌های مقابله با بازداری اجتماعی، جزو فاکتورهای کلیدی کمک به یک شخصیت تیپ D محسوب می‌ شوند.

مراحل مفیدی که یک فرد دارای شخصیت نوع D می‌تواند برای بهبود کیفیت زندگی آنها را انجام دهد شامل مراحل زیر است:

• گفتگوی مثبت با خود: شناسایی و به چالش کشیدن الگوهای قدیمی گفتگوی منفی می ‌تواند به افراد کمک کند تا درک کنند که این امر در تصمیم گیری، رفتارها و روابط آنها چه تأثیری داشته است. صرف زمان برای کشف و داشتن گفتگوی صادقانه و مثبت، می ‌تواند برای این افراد رویدادی تحول آفرین باشد.
• تنظیم هیجان و احساسات: مقابله با غم و اندوه، استرس و نگرانی می ‌تواند چالشی برای افراد شخصیت نوع D باشد. درک چگونگی عملکرد این احساسات و بکارگیری آنها در راستای کمک به خودمان، می ‌تواند باعث تصمیم گیری سالم تر و پریشانی کمتری شود. برای مثال، آنها می‌توانند به این نکته فکر کنند که: “وقتی احساس آزردگی می‌کنم ، به چه چیزی نیاز دارم؟”
• مهارت ‌های مقابله ای سالم: ترکیب کردن رفتارهای جدید و سالم برای مقابله با لحظات پریشانی می ‌تواند کمک کننده باشد. از آنجا که بسیاری از افراد نوع D به خوبی در به درون خود ریختن و پنهان کردن احساساتشان بسیار حرفه ‌ای عمل می ‌کنند، آگاهی بیشتر از الگوهای عاطفی خود می ‌تواند به آنها کمک کند تا پریشانی خود را بهتر مدیریت کنند و به روش ‌های سالم ‌تری روی بیاورند.

• مهارتهای بین فردی: بازداری اجتماعی از ویژگی‌ های تیپ شخصیتی D است، بنابراین یادگیری چگونگی غلبه بر چالش ‌های اجتماعی مهم است. یافتن راه ‌هایی برای ارتباط با دیگران، جستجوی علایق مشترک و یادگیری چگونگی تجربه ریسک‌های عاطفی کوچک با دیگران، می ‌تواند یک تمرین عالی باشد. این تمرین می ‌تواند مثلاً به سادگی “سلام دادن” به شخصی جدید یا یادگیری چگونگی شروع گفتگو با دیگران باشد.
• ورزش: کنجاندن ورزش منظم در کارهای روزمره ما می ‌تواند در سطوح مختلف کمک کننده باشد. برای کسانی که از خصوصیات شخصیتی نوع D برخوردار هستند ، ورزش منظم به آنها این امکان را می‌دهد تا احساسات خود را بهتر تنظیم کرده و رفتارهای مقابله‌ ای سالم را پیدا کنند. ورزش بدنی به تنظیم هورمون های استرس کمک می‌کند و می ‌تواند فرصتی برای رفع تنش ایجاد کند.
• تحمل پریشانی: زندگی به طور طبیعی فراز و نشیب ‌هایی دارد، بنابراین از بین بردن کامل غم و اندوه در زندگی ممکن نیست. اما یادگیری روش های سالم برای مدیریت لحظات استرس زا می ‌تواند کمک بزرگی کند. تکنیک ‌هایی مانند تنفس منظم و عمیق، ذهن آگاهی و تمرین شکرگذاری روش‌های مناسب برای مدیریت شرایط استرس زا هستند.
• خودکارآمدی: برای افرادی که دارای ویژگی های شخصیتی نوع D هستند، احساس امیدواری و قدرت برای ایجاد تغییر در زندگی دشوار است. کشف و جشن گرفتن پیروزی‌ های کوچک می‌ تواند به این افراد در افزایش حس خودکارآمدی آنها کمک کند. خودکارآمدی مفهومی است که به میزان صلاحیت ما و سطحی که خود را قادر به انجام موفقیت‌آمیز کارها می‌دانیم، اشاره دارد.. جشن گرفتن پیروزی‌ها (مهم نیست که چقدر کوچک باشند) و در داشتن فهرستی از نقاط قوتمان می‌ تواند به ما کمک کند تا احساس خودکارآمدی را افزایش دهیم.
• ایجاد روابط: به دلیل بازداری و ترس از طرد و قضاوت، افراد دارای شخصیت نوع D در ایجاد و حفظ روابط صمیمی دچار مشکل هستند. یادگیری چگونگی اعتماد، برقراری ارتباط مؤثر و همسر زندگی سالم بودن می ‌تواند در افزایش کیفیت زندگی در این زمینه مؤثر باشد. گرفتن مشاوره در این زمینه می ‌تواند به افراد کمک کند تا یاد بگیرند که چگونه رفتار موثری داشته باشند و بدانند که چگونه می‌ توانند ارتباطات نزدیک و سالمی برقرار و حفظ کنند.

• هدف گذاری: امید و خوش بینی همیشه یک چالش برای افراد دارای شخصیت نوع D است. یادگیری تعیین اهداف معنادار می‌ تواند به این افراد کمک کند تا ارزش ‌ها و اولویت ‌های شخصی خود را شفاف سازی کنند. با هدف گذاری کوتاه مدت افراد یاد میگیرند چگونه روی آینده خود با افزایش امید، خوش بینی و اعتماد به نفس تمرکز کنند.
• ذهن آگاهی: ذهن آگاهی، دعا و مراقبه (مدیتیشن) می ‌تواند به شخصیت های نوع D کمک کند راهی برای یافتن آرامش، افزایش آرامش، یافتن دوباره امید و ارائه روشی قابل اطمینان برای تنظیم احساسات در مواقع غم و اندوه بیابند. از لحاظ عاطفی و جسمی، تمرین ذهن آگاهی و یادگیری چگونگی کاهش سرعت خود در هنگام شروع غم و اندوه فواید زیادی دارد.

چگونه به یک فرد دارای شخصیت نوع D کمک کنیم؟

شما ممکن است از شخصی با خصوصیات شخصیتی نوع D مراقبت کنید، که اینکار می‌ تواند چالش ‌های خاص خود را داشته باشد. از آنجایی که افراد نوع D به راحتی دچار پریشانی می شوند و به خوبی آموخته اند که آن را به درون خود بریزند و پنهان کنند، دریافت کمک از سوی اطرافیان را دشوار می‌کند. ممکن است این افراد آنقدر خوب احساسات منفی خود را پنهان کند که حتی شما ندانید که آنها در تمام لحظات با خود می ‌جنگند.

پس چگونه می‌ توانید به آنها کمک کنید؟ چند روش وجود دارد که می ‌توانید برای کسانی که از خصوصیات شخصیتی نوع D برخوردار هستند، به کار گیرید.

مهمترین قدمی که می‌ توانید بردارید راه یافتن به درون شخص است. لازم نیست که دقیقاً چه چیزی را بگویید، فقط مهم است که تلاش کنید و با آنها ارتباط برقرار کنید.

برقراری ارتباط

افراد با خصوصیات شخصیتی نوع D می ‌توانند در غم و اندوه خود احساس تنهایی کنند و از اینکه بخواهند اجازه دهند هرکسی را وارد تجربه عاطفی خود کند، مردد شوند. از آنجا که وارد شدن به قلب آنها دشوار است، می ‌تواند برای عزیزان این افراد مفید باشد که هر از چندگاهی با آنها ارتباط برقرار کنند و ببینند که چگونه می‌توانند وارد زندگی آنها شوند. حتی اگر فرد نوع D بحث در مورد احساسات خود را دشوار ببیند یا به شما اجازه ورود به حریم شخصی ‌اش را ندهد، این واقعیت که شما برای دستیابی به او زمان صرف کردید  مورد توجه ‌اش قرار گرفته و از شما قدردانی می‌کند.

تلاش برای ایجاد ارتباط به منظور کمک کردن

اگر فرد مقابل نوع D شما تمایل به عقب نشینی دارد و این احساس انزوا بر سلامت جسمی ‌اش تأثیر می ‌گذارد، از فرصتی استفاده کنید که اور را با خود به سالن ورزشی دعوت کنید، پیاده روی کنید یا با هم به یک فعالیت سرگرم کننده و سالم بپردازید. هر چیزی که به او فرصت حرکت و ارتباط با دیگران را می ‌دهد می‌ تواند برای فرد نوع D فواید خوبی داشته باشد.

ابراز علاقه و حمایت

ایجاد و ارائه فضایی ایمن از نظر احساسی برای صحبت کردن برای شخصیت نوع D مفید است. ترس از طرد و قضاوت باعث می‌ شود که آنها نخواهند کسی وارد حریم شخصی ‌شان شود و این پیش زمینه می‌تواند اعتماد را دشوار کرده یا آسیب پذیری در برابر افراد را بیشتر کند، حتی در مورد آنهایی که نزدیک خانه و خانواده هستند. هنگامی که آنها آماده هستند، نشان دادن علاقه به حس خوب عاطفی به آنها اطمینان می ‌دهد که همیشه در دسترس هستید. برای کمک به فرد نوع D مهم است که یاد بگیرند که در هنگام غم و اندوه به دیگران دسترسی پیدا کنند، نه اینکه احساسات خود را پنهان کرده و در خود بریزند و احساس انزوا کنند.

سخن پایانی

افرادی که شخصیت تیپ D دارند به احتمال زیاد سطوح بالایی از پریشانی و اضطراب را تجربه کنند، که پیامدهای منفی زیادی برای سلامت آنها دارد. اگر شما این نوع شخصیت را دارید، با یک درمانگر صحبت کنید تا برنامه ای داشته باشید که به شما در مدیریت استرس و ایجاد مکانیسم های مقابله ای سالم کمک می کند.