تست وسواس مرگ

ترس از مرگ یا تاناتوفوبیا

تاناتوفوبیا نوعی اضطراب و ترس از مرگ خود یا روند مردن می باشد که معمولاً از آن به عنوان اضطراب مرگ یاد می شود.

اضطراب مرگ به عنوان «اختلال» تعریف نشده است، اما ممکن است با سایر اختلالات افسردگی یا اضطراب مرتبط باشد. برای نمونه:

• اختلال استرس پس از سانحه یا PTSD
• اختلالات پانیک و حملات پانیک
• اختلالات اضطرابیبیماری که قبلا هیپوکندریازیس نامیده می شد

تاناتوفوبیا متفاوت از نکروفوبیا است. نکروفوبیا ترس کلی از چیزهای مرده یا در حال مرگ یا چیزهایی است که با مرگ مرتبط است.

در این مقاله، با نگاهی دقیق به تاناتوفوبیا یا اضطراب مرگ به بررسی علائم، علل و درمان های این ترس می پردازیم.

تاناتوفوبیا چیست؟

در زبان یونانی، کلمه “Thanatos” به مرگ و “phobos” به معنای ترس است. بنابراین، تاناتوفوبیا ترس از مرگ ترجمه می شود.

اضطراب و ترس از مرگ تا حدی طبیعی است. اما برخی افراد، با فکر کردن به مرگ خودشان یا حتی روند مرگ اضطراب و ترس شدیدی می گیرند.

زمانی که فرد فکر می کند مرگ اجتناب ناپذیر و حتمی الوقوع است، ممکن است احساس اضطراب و ترس شدیدی کند. و حالت هایی مثل:

• ترس از جدایی
• ترس از دست دادن
• نگران ترس عزیزان

را تجربه کند.

هنگامی که چنین ترس هایی ادامه پیدا می کند و در زندگی و فعالیت های روزمره تداخل ایجاد می کند، به آن تاناتوفوبیا می گویند.

در حالت های شدید، این فوبیا می تواند افراد را از انجام فعالیت های روزانه یا حتی ترک خانه باز دارد. آنها از چیزهایی می ترسند که می تواند منجر به مرگ شود، مانند آلودگی یا اشیاء یا افراد خطرناک.

علائم و راه تشخیص آنها

پزشکان تاناتوفوبیا را نه به عنوان بیماری متمایز، بلکه تحت عنوان فوبیای خاص طبقه بندی می کنند.

بر اساس راهنمای تشخیص و آمار اختلالات روانی (DSM-5)، فوبیا اختلال اضطرابی است که به موضوع یا موقعیت خاصی مربوط می شود.

ترس از مرگ در صورتی فوبیا تلقی می شود که:

• تقریباً هر بار که فرد به مرگ فکر می کند به وجود می آید
• بیش از 6 ماه ادامه دارد
• در زندگی روزمره یا روابط فردی مشکلاتی ایجاد می کند

علائم اصلی فوبیای مرگ عبارتند از:

• ترس یا اضطراب فوری هنگام فکر کردن به مرگ یا روند مردن
• حملات پانیک که باعث سرگیجه، گرگرفتگی، تعریق و افزایش ضربان قلب یا ضربان نامنظم می شوند.
• اجتناب از موقعیت هایی که فکر کردن به مرگ یا مردن ضروری است
• داشتن حالت تهوع یا دل درد، هنگام فکر کردن به مرگ یا مردن
• احساس عمومی افسردگی یا اضطراب

فردی که فوبیا دارد احساس انزوا می کند و از ارتباط با دوستان و خانواده برای مدت طولانی اجتناب می کند.

ممکن است علائم در طول زندگی فرد ایجاد شوند و از بین بروند. فردی که اضطراب خفیف مرگ دارد ممکن است هنگامی که به مرگ خود یا مرگ یکی از عزیزان خود فکر می کند، مانند زمانی که خود یا یکی از اعضای خانواده به شدت بیمار است، اضطراب زیادی داشته باشد.

اگر اضطراب مرگ با اضطراب یا افسردگی دیگری مرتبط باشد، ممکن است فرد بسته به شرایط زمینه‌ای، علائم خاصی را نیز تجربه کند.

علل و انواع تاناتوفوبیا

تاناتوفوبیا که ترس کلی از مرگ است، انواع و دلایل زیادی دارد، و جزئیات مربوط به آن متفاوت می باشد.

ریشه فوبیا رویداد های خاصی است که در گذشته شخص اتفاق افتاده است، هرچند که فرد به یاد نیاورد آن اتفاق چه بوده است. محرک‌های خاص تاناتوفوبیا ریشه در حوادث تروماتیکی دارد که به مرگ یکی از عزیزان[6] مربوط می باشد.

فردی که بیماری جدی دارد، ممکن است به دلیل نگرانی از مرگ، تاناتوفوبیا را تجربه کند، هرچند که ضروری نیست حتما بیماری خاصی باشد تا فرد این نوع اضطراب را تجربه کند و بدون بیماری هم ممکن است به اضطراب مرگ دچار شود. این نوع اضطراب، اغلب با پریشانی روانی همراه است.

این نوع تجربه اضطراب مرگ بسته به عوامل فردی متفاوت می باشد. این عوامل عبارتند از:

• سن. مطالعه ای که در سال 2017 انجام شد نشان می دهد که افراد مسن از پروسه مرگ می ترسند، در حالی که افراد جوان معمولاً از خود مرگ می ترسند.
• جنسیت. بر اساس مطالعه ای که در سال 2012 صورت گرفت، مشخص شد که زنان بیشتر از مردان از مرگ عزیزان و عواقب ناشی از مرگ آنها می ترسند.

پزشکان اضطراب مرگ را با طیف وسیعی از شرایط سلامت روان از جمله اختلالات افسردگی، PTSD و اختلالات اضطرابی مرتبط می‌دانند.

تاناتوفوبیا ممکن است با موارد زیر مرتبط باشد:

فوبیای خاص

اضطراب مرگ با طیفی از فوبیاهای خاص مرتبط است. شایع ترین موارد فوبیا چیزهایی هستند که می توانند باعث آسیب یا مرگ شوند، مثل مارها، عنکبوت ها، هواپیما و ارتفاع.

اختلال پانیک

ترس از مردن در بسیاری از اختلالات اضطرابی مانند اختلال پانیک نقش دارد. در طول حمله پانیک، افراد ممکن است احساس کنند کنترل خود را از دست می دهند و ترس شدیدی از مرگ یا عذاب قریب الوقوعی را حس کنند.

اختلال اضطراب بیماری

اضطراب مرگ ممکن است با اختلال اضطراب بیماری، که قبلا به عنوان هیپوکندریاس شناخته می شد، مرتبط باشد. در این نوع اختلال، شخص ترس شدیدی از بیمار شدن دارد و بیش از حد نگران سلامتی خود است.

غلبه بر تاناتوفوبیا

شبکه های حمایت اجتماعی یکی از راه هایی است که به محافظت فرد در برابر اضطراب مرگ کمک می کنند. برخی افراد بخاطر باورهای مذهبی با مرگ کنار می آیند، هرچند این باورها ممکن است ترس از مرگ را در برخی افراد دیگر تداوم بخشد.

کسانی که عزت نفس بالا، سلامتی خوب و باور به زندگی کاملی دارند، ترس کمتری از مرگ دارند.

پزشک احتمالا توصیه می کند که فرد مبتلا به تاناتوفوبیا بخاطر اختلال اضطرابی، فوبیا یا علت زمینه‌ای خاصی تحت درمان قرار گیرد.

درمانی که انجام می شود شامل نوعی درمان رفتاری یا گفتاری است. این درمان به فرد می آموزد که ترس‌های خود را دوباره ببیند و با صحبت کردن در مورد نگرانی‌های خود، با آنها کنار بیاید.

راه های درمانی برای اضطراب مرگ عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT)

در درمان شناختی رفتاری یا CBT الگوهای رفتاری افراد کم کم تغییر می کند تا آنها بتوانند رفتارها و شیوه های تفکر جدیدی را شکل دهند.

پزشک به فرد کمک می کند تا راه حل های عملی برای غلبه بر احساس اضطراب خود بیاید و به راه حل هایی برسند که به آنها اجازه دهد هنگام صحبت کردن یا فکر کردن در مورد مرگ آرام باشند و ترسی نداشته باشند.

روان درمانی

روان درمانی یا گفتار درمانی صحبت در مورد اضطراب و ترس با روانشناس یا روان درمانگر است. این متخصصان به افراد کمک می‌کنند تا علت ترس خود را پیدا کنند و راهکارهایی برای مقابله با اضطراب‌هایی که در طول روز رخ می‌دهند ارائه می دهند.

گاهی اوقات، حتی صحبت کردن در مورد اضطراب می تواند به فرد کمک کند تا کنترل بیشتری بر ترس خود داشته باشد.

مواجهه درمانی

مواجهه درمانی کمک به فرد در مواجهه با ترس های خود است. در این نوع درمان افراد به جای اینکه احساس خود در مورد مرگ را نادیده بگیرند یا نگرانی های خود را نپذیرند، تشویق می شوند که در معرض ترس های خود قرار بگیرند.

درمانگر به فرد کمک می کند در یک محیط امن به تدریج با ترس های خود مواجه شود تا زمانی که اضطراب فرد کاهش یابد و بتواند بدون ترس با افکار و احساسات خود روبرو شود.

دارو درمانی

اگر پزشک بیماری روانی خاصی مانند اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یا PTSD را برای یک فرد تشخیص دهد، ممکن است داروهای ضد اضطراب تجویز کند. داروهایی مانند بتابلوکرها یا داروهای ضد افسردگی.

مصرف داروها در کنار روان درمانی اغلب مؤثر است.

بااینکه دارو احساس وحشت و استرس را در کوتاه مدت تسکین می دهد، اما استفاده طولانی مدت از چنین داروهایی ممکن است راه حل ایده آلی نباشد. بهترین راه، کنار آمدن و پذیرش ترس می باشد که اثری طولانی مدت دارد.

تکنیک های آرام سازی

خودمراقبتی می‌تواند برای تقویت کلی سلامت روان، از جمله کمک به فرد برای مقابله با اضطراب‌هایش موثر باشد. دوری از الکل و کافئین، داشتن خواب راحت شبانه و داشتن رژیم غذایی مغذی برخی از راه‌های مراقبت از خود هستند.

هنگامی که فرد اضطراب دارد، تکنیک های آرام سازی خاصی می تواند به رهاسازی ذهن و کاهش ترس کمک کند. تکنیک هایی مانند:

• انجام تمرینات تنفسی عمیق
• تمرکز بر روی اشیاء خاص در اتاق، مانند شمارش کاشی های روی دیوار
• مدیتیشن یا تمرکز روی تصاویر مثبت

سخن پایانی

بااینکه نگرانی در مورد عزیزان طبیعی است، اما اگر اضطراب در مورد مرگ بیش از 6 ماه ادامه داشته باشد یا زندگی روزمره را مختل کند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

راه‌های زیادی برای غلبه بر ترس از مرگ وجود دارد و متخصص سلامت روان می‌تواند در این پروسه شما را راهنمایی کند.