اختلالات و بیماری های روان

۶ نشانه اختلال شخصیت اسکیزوئید +علل و روش های درمان

اختلال شخصیت اسکیزوئید (SPD)  یک اختلال مزمن و پایدار است که با انزوای اجتماعی و احساس بی­تفاوتی نسبت به دیگران مشخص می شود. افراد مبتلا به SPD غالبا افرادی منزوی و سرد توصیف می شوند.در این مطلب از دپارتمان سلامت روان مجله سلامت دکتر بهشتیان شما را با این اختلال آشنا خواهیم کرد.

مبتلایان به SPD از قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی که نیازمند ارتباط داشتن با دیگران است اجتناب می کنند. آن ها در بیان هیجانات خود مشکل دارند و تمایلی ندارند که با دیگران روابط صمیمانه برقرار کنند.

این نوع اختلال شخصیت نسبتا نادر است و مردان بیش از زنان به آن مبتلا می شوند. مبتلایان به اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است به افسردگی نیز دچار شوند.

علائم

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولا علائم زیر را تجربه می کنند:

  • با دیگران ارتباط ندارد.
  • به برقراری روابط صمیمانه علاقه ندارند (یا علاقه اندکی دارند).
  • خیلی کم در فعالیت های لذت ­بخش یا تفریحی شرکت می کنند.
  • نسبت به تایید و تشویق، و انتقاد یا طرد بی­تفاوت هستند.
  • دیگران آن ها را فردی سرد، بی­ علاقه، منزوی و کناره­ گیر توصیف می کنند.
  • به شدت درون­ گرا هستند و در دنیای خیالات شان غرق می شوند.

غالبا این اختلال در دوره کودکی، و معمولا در سال های اول دوره بزرگسالی ظاهرا می شود. علائم این اختلال ممکن است بر حوزه های مختلف زندگی، از جمله روابط خانوادگی، تحصیلی و شغلی تاثیر بگذارند.

DSM-5 اختلال شخصیت اسکیزوئید را اینطور تعریف می کند: «یک الگوی فراگیر از نقایص اجتماعی و بین­فردی که با ناراحتی شدید، کاهش توانایی برای ایجاد روابط صمیمانه، بروز تحریف های شناختی یا ادراکی، و رفتارهای عجیبی که از اوایل بزرگسالی و در زمینه های مختلفی بروز می کند».

مردم افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید را افرادی سرد، منزی و و غیرصمیمی توصیف می کنند. مبتلایان به SPD تنها بودن را ترجیح می دهند، اما برخی نیز به دلیل این انزوا به احساس تنهایی و انزوای اجتماعی دچار می شوند.

این افراد دوستان اندکی دارند، به ندرت قرار عاشقانه می گذارند، و اغلب ازدواج نمی کنند. علائم این اختلال ممکن است کار کردن در بافت هایی را که به تعاملات اجتماعی زیاد و مهارت های میان ­فردی نیاز دارد برای آن ها دشوار سازد. مبتلایان به SPD ظاهرا در مشاغل فردی عملکرد بهتری دارند.

تفاوت اختلال شخصیت اسکیزوئید با اسکیزوفرنی

اگرچه اختلال شخصیت اسکیزوئید یکی از اختلالات طیف اسکیزوفرنی است و با اسکیزوفرنی و اختلال شخصیت اسکیزوتایپال نیز ویژگی های مشترکی دارد، اما میان SPD و این دو اختلال تفاوت های مهمی به چشم می خورد.

مبتلایان به SPD به ندرت پارانوئیا یا توهم را تجربه می کنند. آن ها هنگام صحبت کردن سرد و غیرصمیمی به نظر می رسند اما گفتارشان قابل پیگیری است. این در حالی است که پیگیری صحبت های افراد اسکیزوفرن کار دشواری است.

دلایل ابتلا

دلایل ابتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید مشخص نیست، هرچند گفته می شود ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز این اختلال نقش دارند. شخصیت توسط مجموعه ­ای از عوامل شکل می گیرد؛ برخی از این عوامل عبارتند از صفات و تمایلات ارثی، تجربیات دوره کودکی، سبک های فرزندپروری، تحصیلات و تعاملات اجتماعی. همه این عوامل بر بروز  SPD تاثیر می گذارند.

تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید

اگر نگران علائم خود هستید می توانید با پزشکتان مشورت کنید. پزشک علائم شما را ارزیابی کرده و هرگونه شرایط پزشکی زیربنایی را که ممکن است در بروز این علائم نقش داشته باشند چک می کند. سپس، به احتمال زیاد شما را به یک متخصص سلامت روان ارجاع می دهد.

طبق معیارهای تشخیصی DSM-5، برای دریافت تشخیص SPD باید حداقل چهار مورد از علائم زیر در فرد وجود داشته باشد:

  • نسبت روابط شخصی صمیمانه بی­علاقه باشد یا از آن لذت نبرد.
  • همیشه فعالیت های انفرادی را انتخاب کند.
  • به رابطه جنسی با دیگران بی علاقه باشد (یا علاقه اندکی داشته باشد).
  • از فعالیت های مختلف لذت اندکی برد.
  • هیچ دوست صمیمی به غیر از اعضای خانواده­اش نداشته باشد.
  • نسبت به انتقاد یا تحسین بی­تفاوت باشد.
  • از نظر عاطفی به دیگران وابسته نباشد و هیجاناتش را بیان نکند.

اختلال شخصیت اسکیزوئید غالبا توسط روانپزشک یا یک متخصص سلامت روان که در حوزه تشخیص و درمان اختلالات شخصیت آموزش دیده است ، تشخیص داده می شود. پزشکان عمومی غالباً آموزش لازم برای تشخیص این نوع اختلالات را دریافت نکرده اند؛ به خصوص که این بیماری بسیار نادر است و اغلب با سایر اختلالات روانی اشتباه گرفته می شود.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به ندرت خودشان برای درمان رجوع می کنند. درمان این اختلال غالبا زمانی شروع می شود که به بسیاری از حوزه های زندگی فرد آسیب جدی وارد شده است.

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است چالش ­برانگیز باشد. افراد مبتلا به این اختلال غالباً به دنبال درمان نیستند و ممکن است با رواندرمانی شدیدا مخالفت کنند زیرا برقراری ارتباط با درمانگر برایشان دشوار است. انزوای اجتماعی، که یکی از ویژگی های SPD به شمار می آید، دریافت حمایت و کمک را برای آن ها مشکل تر می سازد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید در ایجاد روابط مبتنی بر فعالیت های عقلی، شغلی و تفریحی راحت­ تر هستند زیرا این روابط به خودافشایی و صمیمت هیجانی نیاز ندارند.

ممکن است برای درمان برخی از علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید، مانند اضطراب و افسردگی، از دارو استفاده شود. دارو درمانی معمولا همراه با سایر گزینه های درمانی، مانند درمان روان پویشی و درمان شناختی-رفتاری (CBT) یا گروه درمانی، بکار برده می شود. CBT به افراد مبتلا به SPD کمک می کند افکار و رفتارهای مشکل ­سازشان را شناسایی کنند و مهارت مقابله­ ای جدیدی بیاموزند. گروه درمانی نیز برای تمرین مهارت­ های میان ­فردی مفید است.

شرکت در درمان های فردی برای مبتلایان به SPD بسیار دشوار است زیرا به تعامل اجتماعی زیادی نیاز دارند. چنین درمان هایی زمانی مفید خواهند بود که درمانگر مراقب باشد بیش از حد به مراجع نزدیک نشود، و مراجع را با فشار و نیازهای هیجانی شدید مواجه نسازد.

اگر علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید را دارید ممکن است احساس کنید حفظ این اختلال بهتر از درمان آن است. حتی اگر معمولا تنهایی را ترجیح می دهید باید بدانید که مبتلایان به SPD به احساس تنهایی و انزوا دچار می شوند. شما می توانید برای بهبود وضعیت خود کاری کنید و به دنبال دریافت کمک حرفه ای باشید.

سعی کنید به یک گروه اجتماعی تفریحی بپیوندید. چون برقراری روابط صمیمانه برای مبتلایان به SPD چالش  برانگیز است، شاید راحت ­تر باشید که با دیگران ارتباط شغلی و تفریحی برقرار کنید. این راه بسیار خوبی است که به شما کمک می کند بدون هیجان زده شدن، روابط اجتماعی را تجربه کنید.

اگر هم عزیزی دارید که ظاهرا به اختلال شخصیت اسکیزوئید مبتلاست، می توانید با اجتناب از قضاوت کردن، صبور بودن و تشویق او برای مراجعه به یک روانشناس یاریش دهید. هرگز او را مجبور نکنید در فعالیت ها یا روابطی شرکت کند که ناراحت یا برانگیخته اش می کنند. به جای این کار سعی کنید فعالیت های بیابید که بتوانید بدون سرمایه گذاری هیجانی زیاد، آن ها را با کمک هم انجام دهید.

سخن آخر                      

اختلال شخصیت اسکیزوئید شرایط معمولا پایدار و مزمن است و در تمام طول عمر ادامه می یابد اما با دریافت یک درمان حمایتی و موثر می توان زندگی کارآمدی را تجربه کرد.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۵۴ رای
منابع
12
guest
9 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
مصی
مصی
5 ماه قبل

نامزدم اسکیزوییده،تو شش ماه از پا درومدم،فقط خدا نجاتم بده

آریم جان
آریم جان
پاسخ به  مصی
5 ماه قبل

حتما حتما جدا شو همین الان من ۵سال زندگی کردم دارم جدا میشم خوب نمیشن خودتو گول نزن

Simin
Simin
1 سال قبل

از بچگی دچار این مشکل بودم و تا الان که ۱۸ سالمه:)
خودم راضیم ولی دیگران نه…

...
...
1 سال قبل

دلا خو کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد

بی نام
بی نام
3 سال قبل

سلام من یه نوجوان ۱۶ ساله هستم و همه ی علائم این اختلال رو دارم از جمع دوستام فراریم یه دونه دوست بیشتر ندارم بداخلاقم و خیلی بی تفاوتم نسبت به همه و تو روابط عاطفی به معنای واقعی کلمه داغونم به طوری که همه دوستام از سرد بودنم کفرشون در اومده و باهام کات کردن ،طوری که دیگه مامانم هم متوجه شده خیلی بی تفاوت شدم اصلا هم دست خودم نیست مشکلاتمو با کسی در میون نمیذارم و همش تو خودم می ریزم و واقعا خودم از این رفتارام بدم نمیاد در حالی که همه از اخلاقم ناراضین..نمیدونم اسکیزوئید دارم یا نه

کاربران ناشناس
کاربران ناشناس
پاسخ به  بی نام
2 سال قبل

توصیفات شما علایم اسکیزویید نیست رفتار سرد شما بنظر می‌رسد ناشی از خشم نسبت به اطرافیانتان باشد. بخصوص وقتی که احساس میکنید بقدر کافی مورد توجه قرار نگرفته آید با شرکت در جلسات روان درمانی مشکل شما بسادگی قابل حل است

ز.م
ز.م
پاسخ به  بی نام
9 ماه قبل

همین که الان اینجا برای کلی ادم که میخونن نظرتو داری توضیح میدی یعنی اسکیزوئید نیستی

Fatemeh
Fatemeh
3 سال قبل

سلام
بنده باتوجه به اینایی ک خوندم
فکرکنم همسرم دچارش
اصلاآدم اجتماعی نیست
بایه فردغریبه شایدبه ندرت حرف بزنه
اماشایدمدتهاتویه جمع بیشینه بدون اینک صحبتی کنه
به ندرت جلوی خانوادم باتلفن صحبت میکنه
صحبتاش هم خیلی کوتاه
یدونه رفیق هم نداره
تاکمی هم باهاش صحبت میکنی میگ بازشروع کردی
یابمن میگه ارتباط بادوستات کم
درصورتی که ارتباطم بادوستام درحدچت مختصره
خیلی هم شغلاش عوض میکنه یعنی سابقه نداشته بیشترازدوسال تویه کاربمونه
خیلی آدم توداری
اصلانمیگه کجارفتم چیکارکردم
میپرسی ج نمیدی
حتی بمن میگفت من مشهدرفتم ب کسی نگفتم
عیدک کلش تعطیلات بوده سرکارمیرفته
ازجمع هم فراریه
زیادخوشش نمیاد

مصی
مصی
پاسخ به  Fatemeh
5 ماه قبل

چیکار کردی،چجوری باهاش ادامه دادی،من یه فاصله گرفتم گفتم میاد دنبالم دو ساله نیومده😄🚶🏻‍♀️

دکمه بازگشت به بالا