۸ روش برای مدیریت خشم
آیا شما از ان دسته افرادی هستید که خشم کنترل زندگیتان را به دست گرفته است؟ اگر چنین است، نکات و تکنیک های زیر می توانند به شما کمک کند تا خشم خود را کنترل کرده و احساسات خود را به روش های سالم تری ابراز کنید و مدیریت خشم داشته باشید.
مفهوم خشم و درک آن
خشم یک احساس عادی و سالم است که به خودی خود نه خوب است و نه بد. عصباتیت مانند تمام احساسات دیگرتان تنها حاوی پیامی از مغز برای شماست، اینکه شما در یک وضعیت ناراحت کننده، ناعادلانه و یا تهدیدآمیز قرار دارید. البته اگر اولین واکنش شما در برابر خشم از کوره در رفتن و انفجار است، طبیعتا پیام مذکور هرگز فرصتی برای انتقال درست پیدا نمی کند. بنابراین ، گرچه احساس عصبانیت در مقابل بدرفتاری و یا بی عدالتی کاملاً طبیعی است، اما وقتی آن را به گونه ای ابراز می کنید که به خود یا دیگران آسیب برساند، خشم به یک مشکل تبدیل می شود.
ممکن است با خود فکر کنید که تخلیه خشم برای شما مفید است، و اینکه افراد اطراف شما بیش از حد حساسند و خشم شما موجه است. یا اینکه برای جلب احترام لازم است خشم خود را به دیگران نشان دهید. اما واقعیت این است که خشم اغلب تأثیری منفی بردیدگاه دیگران نسبت به شما خواهد داشت، قضاوت شما را مخدوش کرده ومانعی در مسیر موفقیت شما خواهد بود.
تاثیرات خشم
خشم مزمن که دائماً شعله ور شده و از کنترل خارج می شود می تواند عواقب جدی برای شما به همراه داشته باشد:
- سلامت جسمانی: قرار داشتن مداوم درمعرض سطوح بالای استرس و عصبانیت شما را در معرض بیماریهای قلبی، دیابت، سیستم ایمنی ضعیف، بی خوابی و فشار خون بالا قرار می دهد.
- سلامت روان: خشم مزمن همواره مقدار زیادی انرژی ذهنی را مصرف می کند و فکر شما را مخدوش می کند، در نتیجه تمرکز و لذت بردن از زندگی را برایتان دشوار می کند. همچنین می تواند منجر به استرس، افسردگی و سایر مشکلات روانی شود.
- حرفه و شغل: انتقاد سازنده، اختلافات خلاقانه و بحثهای داغ همگی می تواند برای شما سالم و مفید باشد. اما بحث و جدل مداوم با همکاران، روسا و یا مشتریان، شما را به مرور تحلیل می برد و احترام آنها نسبت به شما را از بین می برد.
- روابط: خشم کنترل نشده می تواند عمدتا باعث ایجاد زخم های پایدار در افرادی شود که بیشتر از همه دوستشان دارید و همچنین مانع از دوستی و روابط کاری سالم شود. عصبانیت افسار گسیخته باعث می شود تا دیگران نتوانند به شما اعتماد کنند، با شما صادقانه صحبت کنند و یا با شما احساس راحتی کنند ( این مساله خصوصاً برای کودکان آسیب زاست).
اگر زود از کوره در می روید، ممکن است احساس کنید کنترل خشمتان از دست شما خارج بوده و کارخاصی برای افسار زدن به این حیوان وحشی درونتان از شما بر نمی آید. اما باید بدانید که شما بیش از آنچه فکر می کنید میتوانید بر خشم خود کنترل داشته باشید. با پیدا کردن بینش در مورد دلایل واقعی خشم خود و با استفاده از ابزارهای کنترل خشم ذکر شده در اینجا می توانید احساسات خود را بدون آسیب رساندن به دیگران ابراز کرده و مانع از این شوید که خشمتان کنترل زندگی شما را به دست بگیرد.
خرافات (باورهای غلط) و واقعیات درباره ی خشم
باور غلط: من نباید عصبانیت خود را “نگه دارم”. تخلیه و رها کردنش سالمتر و بهتر است.
واقعیت: گرچه درست است که سرکوب و نادیده گرفتن خشم کاری ناسالم و نادرست است، اما تخلیه ی یکباره ی آن نیز کاربهتری نخواهد بود. عصبانیت و خشم را نباید برای جلوگیری از جمع شدن درونتان به یکباره و به صورت تهاجمی تخلیه کنید. در واقع ، طغیان و از کوره در رفتن فقط به آتش درونتان دامن زده و مشکل خشم شما را بیشتر می کند.
باور غلط: عصبانیت ، پرخاشگری و ارعاب به من کمک می کند که احترام دیگران را برانگیزم و آنچه را که می خواهم بدست آورم.
واقعیت: قلدری و زورگویی نسبت به دیگران برای شما احترام نمی آورد. ممکن است مردم از شما بترسند، اما اگر نتوانید خود را کنترل کرده و یا از نظرات مخالف برای اصلاح خود استفاده کنید، کسی به شما احترام نخواهد گذاشت. در صورت برقراری ارتباط محترمانه، دیگران تمایل بیشتری به گوش دادن به شما و رفع نیازهای شما خواهند داشت.
باور غلط: من نمی توانم به خودم کمک کنم. عصبانیت چیزی نیست که بتوان آن را کنترل کرد.
واقعیت: شما همیشه نمی توانید موقعیتی را که در آن هستید و یا احساس خود را کنترل کنید اما می توانید نحوه بروز خشم خود را مدیریت کنید. میتوان احساسات را بدون آسیب کلامی و یا جسمی به دیگران بروز داد. حتی زمانی که کسی خشم شما را بر می انگیزد، همیشه در مورد چگونگی واکنش نشان دادن حق انتخاب دارید.
چگونه مدیریت خشم می تواند به شما کمک کند
بسیاری از مردم فکر می کنند که مدیریت خشم در واقع به معنی یادگیری سرکوب خشم است. اما هرگز عصبانی شدن نیز به خودی خود اصلا هدف سالمی برای رسیدن نخواهد بود. خشم؛ با وجود تمام تلاشی که برای سرکوب آن می کنید، به نحوی بروز خواهد کرد. هدف واقعی از کنترل خشم نه سرکوب احساس خشم بلکه درک بهتر پیام پشت احساس خشم و بیان آن به روشی سالم و بدون از دست دادن کنترل است. در صورت انجام این کار نه تنها احساس بهتری خواهید داشت بلکه به احتمال زیاد نیازهایتان را نیز برآورده کرده و توانایی مدیریت بهتر تعارضات زندگی و تقویت روابط خود را نیز خواهید داشت.
تسلط بر هنر کنترل خشم نیاز به کار و تمرین فراوان شما دارد، اما هرچه بیشتر تمرین کنید راحت تر می شود و بازده آن نیز بسیار زیاد خواهد بود. یادگیری کنترل خشم و بیان مناسب آن به شما کمک می کند روابط بهتری برقرار کنید، به اهداف خود برسید و زندگی سالم تر و راضی کننده تری داشته باشید.
نکته ۱: دلایل واقعی نهفته در پس خشم خود را کاوش کنید
آیا تا به حال بر سر موضوعی احمقانه وارد مشاجره شده اید؟ دعواهای بزرگ اغلب بر سر چیز کوچکی اتفاق می افتد ، مثلا بر سر ظرفی که نشسته کنار گذاشته شده یا یک تاخیر ده دقیقه ای. اما واقعیت این است که معمولاً در پس این بهانه های کوچک مسائل بزرگتری نهفته است. زمانی که متوجه شدید که خشم و عصبانیت شما به سرعت در حال افزایش است، از خود بپرسید ، “واقعاً از چه چیزی عصبانی هستم؟” شناسایی منبع واقعی ناامیدی و خشم به شما کمک می کند تا عصبانیت خود را بهتر بروز داده، اقدامات سازنده ای انجام دهید و برای دستیابی به یک راه حل تلاش کنید.
آیا عصبانیت شما احساسات دیگری مانند خجالت، عدم امنیت، ضربه عاطفی، شرم و یا آسیب پذیری را پوشانده است؟ اگر اولین واکنش شما در بسیاری از موقعیت ها عصبانیت است، به احتمال زیاد این خلق و خوی شما سرپوشی است بر احساسات واقعیتان. این امر به ویژه اگر در خانواده ای بزرگ شده باشید که در آن ابراز احساسات به شدت نکوهش شده باشد احتمال بیشتری دارد. درچنین مواردی افراد در بزرگسالی ممکن است در تشخیص و ابراز احساساتی غیر از خشم با مشکل مواجه شوند.
خشم و عصبانیت همچنین می تواند سرپوشی برای اضطراب باشد. هنگامی که شما با یک تهدید (چه واقعی چه زاییده ی تخیل خود) مواجه می شوید بدن شما فورا ساختار “مقابله یا گریز” (Flight or Fight) را فعال می کند. اگر انتخاب شما “مقابله” باشد، این واکنش اغلب می تواند خود را به صورت خشم یا پرخاشگری بروز دهد. برای تغییر نوع واکنش خود باید بفهمید چه چیزی باعث احساس اضطراب یا ترس در شما شده است.
مشکلات خشم می تواند از آموخته های دوران کودکی نیز ناشی شود. اگر شما در کودکی شاهد فریاد کشیدن، کتک کاری و یا پرتاب اشیاء در خانواده ی خود بوده باشید، ممکن است فکر کنید که حتما خشم فقط با چنین کارهایی ابراز می شود.
عصبانیت می تواند نشانه ی یکی دیگر از مشکلات روانی مانند افسردگی (به ویژه در مردان) ، تراما (ضربه روحی) و یا استرس مزمن باشد.
علایمی که نشان می دهد خشم یک فرد ریشه های عمیقتری نسبت به آنچه ما میبینیم دارد
مشکل در سازش: آیا درک دیدگاه های دیگران و پذیرفتن آنها برای شما دشوار است ؟ اگر در خانواده ای بزرگ شده اید که سرشار خشم افسار گسیخته بوده، ممکن است بخاطر داشته باشید که در خانواده هرکس عصبانیتر بود و با صدای بلندتری فریاد می زد محقتر بود و بالاخره به خواسته اش می رسید. از این رو سازش با دیگران ممکن است احساس شکست و یا آسیب پذیری را به شما القا کند.
تصور عقاید مخالف به عنوان یک چالش شخصی: آیا شما ار آن دسته افرادی هستید که اعتقاد دارند همیشه حق با آنهاست و وقتی دیگران مخالف شما هستند عصبانی می شوید؟ اگر به شدت کنترلگر بوده و یا نفس شکننده ای دارید، ممکن است دیدگاه های دیگر را نه به عنوان یک نگرش متفاوت به مسائل، بلکه به عنوان یک چالش برای اقتدار خود تفسیر کنید.
مشکل در ابراز احساساتی غیر از خشم: آیا به سخت گیری و اینکه همه چیز در کنترل شما باشد افتخار می کنید؟ آیا فکر می کنید احساساتی مانند ترس، احساس گناه یا شرم در شما وجود ندارد؟ همه این احساسات را دارند بنابراین ممکن است شما از عصبانیت به عنوان پوششی برای آنها استفاده کنید. اگر در ابراز احساسات مختلف مشکل دارید، از دیگران میبرید و یا در واکنش به همه ی موقعیت ها تنها راه حل شما خشم و عصبانیت است، خیلی مهم است که دوباره با احساسات خود کنار امده و رابطه برقرار کنید.
نکته ۲: از علائم هشدار دهنده خشم خود آگاه باشید
اگر چه ممکن است فکر کنید که خشم شما به یکباره و بدون هشدار به سراغتان می آید، در واقع اینگونه نبوده و علائم فیزیکی هشدار دهنده ای در بدن شما وجود دارد که به شما نشان می دهد در آستانه ی خشم قرار دارید. آگاهی از علائم شخصی مبنی بر شروع خشم و جوش آوردن، به شما امکان می دهد قبل از خارج شدن از کنترل، برای کنترل خشم خود گام بردارید.
به چگونگی احساس خشم در بدن خود توجه کنید
- احساس گرفتگی در معده
- مشت شدن دستان یا فشردن دندان ها به هم
- احساس کرخی و یا سرخ شدن
- تنفس سریعتر
- سردرد
- گام زدن یا نیاز به راه رفتن در اطراف
- خون جلوی چشم را گرفتن
- مشکل در تمرکز
- تپش قلب
- تنش و گرفتگی شانه ها
نکته ۳: عوامل محرک خود را شناسایی کنید
وقایع استرس آور و تنش زا عصبانیت و خشم را توجیح نمی کنند، اما درک چگونگی تأثیر این رویدادها بر شما می تواند به شما کمک کند تا کنترل محیط اطراف خود را بدست گرفته و از تنش بی مورد جلوگیری کنید. به روتین های خود دقت کنید و سعی کنید فعالیت ها، زمان ها، افراد، مکان ها و یا موقعیت هایی که باعث تحریک خشم در شما می شوند شناسایی کنید.
برای مثال شاید هر وقت با یک گروه خاص از دوستانتان برای نوشیدنی بیرون می روید با هم درگیر می شوید. یا شاید ترافیک در مسیر رفت و آمد روزانه شما را دیوانه می کند. هنگامی که عوامل تحریک کننده خود را شناسایی می کنید، به روشهایی فکر کنید تا از آنها اجتناب کنید یا شرایط را به گونه ی متفاوت ببینید که باعث خشم شما نشوند.
الگوهای منفی ذهنی که می توانند باعث خشم شوند
ممکن است فکر کنید که عوامل بیرونی ( به عنوان مثال اقدامات ناراحت کننده دیگران، یا موقعیت های ناامید کننده ) باعث خشم شما می شوند. اما مشکلات خشم بیشتر از انچه با خود اتفاقاتی که در اطراف شما رخ می دهد مرتبط باشند با نحوه تفسیر و برداشت شما درباره آنچه اتفاق افتاده مرتبطند.
الگوهای رایج تفکر منفی که باعث خشم و عصبانیت می شوند عبارتند از:
تعمیم دادن: به عنوان مثال ، شما “همیشه” حرف من را قطع می کنید. شما “هرگز” نیازهای من را در نظر نمی گیرید. “همه” به من احترام نمی گذارند. من “هرگز” اعتباری که شایسته آن هستم را دریافت نمی کنم.
وسواس در مورد “باید ها”: زمانی که انتظار داشته باشید رخدادها و وضعیت ها حتما به یک روش خاص پیش برود ، وقتی واقعیت با این انتظارات شما مطابقت نداشته باشد عصبانی می شوید.
خواندن ذهن دیگران و پیش داوری: تصور این که شما آنچه دیگران راجع به شما فکر یا احساس می کنند را می دانید و پی شداوری کنید (مثلا آنها عمداً شما را ناراحت کرده اند، خواسته های شما را نادیده گرفته اند و یا به شما بی احترامی می کنند).
از کاه کوه ساختن: اینکه به دنبال بهانه برای ناراحت شدن باشید، اینکه اتفاقات و چیزهای مثبت را نادیده بگیرید و بگذارید ناراحتی های کوچک روی هم تلنبار شود و به یکباره منفجر شوید.
سرزنش کردن: هر اتفاق بدی رخ دهد یا هر مشکلی پیش بیاید، همیشه تقصیر شخص دیگری است. شما به خود می گویید ، “زندگی عادلانه نیست” ، یا دیگران را بخاطر مشکلات خود مقصر می دانید نه اینکه مسئولیت زندگی خود را بر عهده بگیرید.
وقتی الگوهای فکری را که به عصبانیت شما دامن می زند شناسایی کردید، می توانید یاد بگیرید که چطور در مورد مسائل فکر می کنید. از خود بپرسید: چه شواهدی دال بر صحت این فکر وجود دارد؟ این درست نیست؟ آیا روش مثبت تر و واقعی تری برای بررسی وضعیت وجود دارد؟ اگر دوستم در اینچنین موقعیتی بود و به این چیزها فکر می کرد به او چه می گفتم؟
نکته ۴: روشهای سریع آرام شدن را بیاموزید
وقتی چگونگی تشخیص علائم هشدار دهنده درباره ی افزایش خشم خود را یا بگیرید و بتوانید عوامل محرک خود را پیش بینی کنید، می توانید سریعاً برای مقابله با خشم خود، پیش از آنکه از کنترل خارج شود، اقدام کنید. تکنیک های زیادی وجود دارد که می تواند به شما کمک کند تا آرام شوید و عصبانیت خود را کنترل کنید:
- روی احساسات جسمی ای که خشم در شما به وجود می اورد تمرکز کنید. اگرچه به نظر غیر معمول می رسد، اما همسو شدن با حواس بدن هنگام عصبانیت اغلب از شدت احساس عصبانیت می کاهد.
- کمی نفس بکشید. تنفس عمیق و آهسته به شما کمک می کند تا با افزایش تنش مقابله کنید. نکته اصلی این است که از شکم نفس عمیق بکشید ، تا آنجا که ممکن است هوای تازه به ریه ها وارد کنید.
- حرکت کنید. پیاده روی سریع در اطراف ساختمانتان ایده خوبی است. فعالیت بدنی انرژی متمرکز را آزاد می کند بنابراین می توانید با فکری آزادتر و با آرامش بیشتر به وضعیت نزدیک شوید.
- از حواس خود استفاده کنید. برای کاهش سریع استرس و آرام شدن می توانید از بینایی، بویایی، شنوایی، لامسه و چشایی استفاده کنید. ممکن است سعی کنید به یک قطعه موسیقی مورد علاقه گوش دهید، به یک عکس ارزشمند نگاه کنید، یک فنجان چای میل کنید و یا یک حیوان خانگی را نوازش کنید.
- مناطق کششی را کشیده یا ماساژ دهید. مثلاً اگر شانه ها یتان دچار تنش شده و گرفته ، آنها را بغلتانید یا به آرامی گردن و پوست سر خود را ماساژ دهید.
- به آرامی تا ده بشمارید. روی شمارش تمرکز کنید تا ذهن منطقی شما بر احساساتتان چیره شود. اگر با رسیدن به عدد ده هنوز احساس كنترل ندارید، دوباره شمارش را از اول شروع كنید.
از خودتان یک تست کنترل واقعیت بگیرید
وقتی از چیزی ناراحت شدید، لحظه ای وقت بگذارید و به اوضاع فکر کنید. از خودت بپرس:
- این مساله چقدر اهمیت دارد؟
- آیا واقعاً ارزش عصبانی شدن را دارد؟
- آیا ارزش این را دارد که بقیه روزم را خراب کنم؟
- آیا واکنش من متناسب با شرایط است؟
- آیا کاری از دست من برمی آید؟
- آیا واکنش نشان دادن ارزش وقت تلف کردن را دارد؟
نکته ۵: روش های سالم تری برای ابراز خشم خود پیدا کنید
اگر در شرایطی قرار گرفتید که عصبانی شدن اجتناب ناپذیر و قابل توجیح بود و تصمیم گرفتید که می توانید برای بهتر شدن شرایط کاری انجام دهید، مهم این است که احساسات خود را به روشی سالم بروز دهید. یادگیری نحوه حل تعارضات به روش مثبت به شما کمک می کند روابط خود را تقویت کنید تا اینکه به آنها آسیب برسانید.
- همیشه منصفانه بجنگید. اشکالی ندارد که از دیگران ناراحت شوید، اما اگر منصفانه مبارزه نکنید روابط شما به سرعت از بین می رود. مبارزه عادلانه به شما امکان می دهد نیازهای خود را بیان کرده و در عین حال به دیگران احترام بگذارید.
- رابطه را اولویت خود قرار دهید. حفظ و تقویت رابطه به جای “پیروزی” در بحث، همیشه باید اولین اولویت شما باشد. به شخص مقابل و دیدگاه او احترام بگذارید.
- بر حال تمرکز کنید. هنگامی که درگیر بحث و جدال شدید ، آسان است که نارضایتی های گذشته را هم پیش بکشید. به جای نگاه به گذشته و پیدا کردن مواردی برای سرزنش طرف مقابل، بر آنچه می توانید در حال حاضر برای حل مشکل انجام دهید تمرکز کنید.
- حاضر به بخشش باشید. اگر یکی از طرفین حاضر به بخشش نباشد حل اختلافات غیرممکن می شود. کلید این مساله هم در فراموشی اشتیاق برای مجازات نهفته است، مجازات کردن هرگز نمی تواند خسارات ما را جبران کند و فقط بر آسیب ها می افزاید.
- اگر مسایل بیش از حد پرتنش شد ، پنج دقیقه به خود وقت بدهید. اگر عصبانیت شما از کنترل خارج شد ، خود را برای چند دقیقه یا برای مدت زمان لازم برای آرام شدن از وضعیت دور کنید.
- یاد بگیرید که گاهی مسایل را رها کنید. اگر نمی توانید به توافق برسید، لااقل اختلافات خود را بپذیرید. همیشه برای ادامه ی یک بحث دو نفر باید پایه باشند. اگر حس می کنید درگیری به جایی نمی رسد، به راحتی می توانید کنار بکشید و ادامه ندهید.
نکته ۶: برای آرامشتان از خود مراقبت کنید
مراقبت از سلامت عمومی ذهنی و جسمی می تواند به کاهش تنش و افزایش مشکلات مربوط به خشم کمک کند.
- استرس را مدیریت کنید. اگر فرد پر استرسی باشید، به احتمال زیاد در کنترل خلق و خوی خود به مشکل بر می خورید. روشهای تمدد اعصاب مانند مراقبه ذهن آگاهی، آرامش عضلانی پیشرونده یا تنفس عمیق را امتحان کنید. با این تکنیک ها احساس آرامش و کنترل بیشتری بر احساسات خود خواهید داشت.
- با شخصی که به او اعتماد دارید صحبت کنید. هیچ چیز موثرتر از گفتگوی رو در رو با دوست یا عزیزتان استرس را کاهش نمی دهد. حتی نیاز نیست حتما فرد مقابل پاسخی بدهد اینکه شنونده خوبی باشد کفایت می کند. اما صحبت در مورد احساسات و درخواست برای دیدگاه متفاوت در مورد یک وضعیت، با تخلیه ی خشم بسیار متفاوت است. چرا که تخلیه ی احساسات از طریق خشم فقط باعث بدتر شدن خلق و خوی شما شده و مشکل خشم شما را بیشتر می کند.
- به اندازه کافی بخوابید. کمبود خواب می تواند افکار منفی را تشدید کرده و احساس تحریک پذیری و تلخی مزاج در شما ایجاد کند. سعی کنید هفت تا نه ساعت خوب و با کیفیت در شبانه روز داشته باشید
- به طور منظم ورزش کنید. ورزش یک روش موثر برای از بین بردن تنش و کاهش استرس است و می تواند احساس آرامش بیشتری در طول روز ایجاد کند. سعی کنید حداقل ۳۰ دقیقه در اکثر روزها تمرین داشته باشید ، در صورت نیاز میتوانید این زمان را به بازه های کوتاه تری تقسیم کنید.
- در مورد الکل و مواد مخدر هوشمند باشید. این مواد مهار شما بر رفتارتان را کاهش می دهند و می توانند کنترل خشم شما را حتی دشوارتر کنند. حتی مصرف بیش از حد کافئین باعث تحریک پذیری شده و شما را مستعد خشم می کند.
نکته ۷: برای رفع تنش از شوخ طبعی استفاده کنید
وقتی اوضاع متشنج می شود ، شوخ طبعی و طنز می تواند به شما کمک کند تا روحیه خود را سبک کنید ، اختلافات را کمرنگ کنید ، مشکلات را دوباره حل و فصل کنید و از بالا به مسایل نگاه کنید. وقتی احساس می کنید در شرایطی هستید که ممکن است عصبانی شوید، سعی کنید کمی شوخ طبعی به کار ببرید. این کار می تواند به شما این امکان را بدهد که بدون دفاع از طرف مقابل یا صدمه زدن به احساسات او حرف خود را به خوبی بیان کنید.
با این حال ، مهم این است که با شخص مقابل بخندید، نه به او. از کنایه و مسخره کردن و شوخی های نامتعارف پرهیز کنید. اگر در مورد روحیه طرف مقابل تردید دارید از شوخی با خود شروع کنید. همه ما عاشق افرادی هستیم که می توانند اشتباهات خود را دست مایه طنز قرار دهند. از این گذشته، همه ما نقص داریم و همه اشتباه می کنیم.
بنابراین ، اگر در کار خود اشتباهی مرتکب شده اید (برای مثال قهوه را روی خود ریخته اید)، به جای عصبانی شدن یا شروع یک دعوا ، سعی کنید با آن شوخی کنید. حتی اگر جوک و شوخیتان بی مزه از آب در بیاید، تنها شخصی که ممکن است کمی اذیت شود خودتان هستید.
وقتی از شوخ طبعی و بازی برای کاهش تنش و عصبانیت استفاده می شود ، یک درگیری بالقوه حتی می تواند فرصتی برای ارتباط و صمیمیت بیشتر شود.
نکنه ۸ : بدانید چه زمان نیاز به کمک حرفه ای (درمان) دارید
اگر علی رغم به کار بردن روش های گفته شده در اینجا همچنان کنترل خشم و عصبانیت برایتان دشوار بود، یا اگر با قانون مشکل دارید یا دیگران را آزار می دهید ، نیاز به کمک بیشتری دارید.
کلاس های کنترل خشم به شما امکان می دهد تا افراد دیگری را ملاقات کنید که با همان مشکلات شما درگیرند و با آنها کنارمی آیند و نکات و تکنیک هایی را برای کنترل خشم خود یاد می گیرید.
روان درمانی ، به صورت گروهی یا فردی ، می تواند راهی عالی برای کشف دلایل عصبانیت و شناسایی عوامل محرک باشد. جلسات تراپی همچنین می تواند مکانی امن برای تمرین مهارت های جدید برای ابراز خشم فراهم کند
خشم مشکل واقعی در یک رابطه ی ناسالم نیست
علی رغم آنچه بسیاری معتقدند، خشونت و سو رفتار در خانواده ها به این دلیل نیست که یکی از طرفین نمیتواند خشم خود را کنترل کند، بلکه این مساله در حقیقت یک انتخاب تعمدانه برای کنترل شخص دیگر است. اگر نسبت به همسر یا شریک زندگی خود رفتاری غیر سالم دارید، بدانید که شما به درمان های تخصصی نیاز دارید و نه به کلاس های کنترل خشم.
بنده روانشناسم و از خواندن این مطلب بسیار لذت بردم.
متشکرم.