آیا جدایی آزمایشی می‌تواند ازدواجتان را نجات دهد؟

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که شاید برای بهبود رابطه خودتان به جدایی آزمایشی(trial separation) نیاز دارید؟ اگر اینطور است، پس تنها نیستید.

برخی از زوج‌های درگیر (که حتی به طلاق فکر می‌کنند) با جدایی آزمایشی موافقت می‌کنند. آنها امیدوارند که مدتی دور ماندن از همدیگر، به آنها کمک کند تا به روش سالم تری پیش یکدیگر برگردند.

یا شاید زوج‌های در حال بررسی طلاق، احساس ‌کنند که با جدایی آزمایشی می‌تواند قبل از تصمیم‌گیری نهایی، کمی‌ بیشتر شرایط زندگی جدا از همدیگر را بشناسند.

اما طبق استدلال بسیاری از مردم، جدا ماندن از هم، می‌تواند یک رابطه تیره‌ را نابود کند.

جدایی آزمایشی چیست؟

جدایی آزمایشی با طلاق قانونی (legal separation) فرق دارد. هنگامی‌که زوج‌ها به طور قانونی از هم جدا می‌شوند، وکلا در تعیین نحوه تقسیم پول یا نحوه حضانت فرزندان نقش دارند. اما زن و شوهر در جدایی آزمایشی، با هم به یک توافق غیررسمی‌ می‌رسند. علاوه بر این، اکثر زوج‌ها:

در طول جدایی آزمایشی، جدا از هم زندگی می‌کنند.
در مورد نحوه پرداخت قبوض و تقسیم پول، تصمیم گیری می‌کنند.
در صورت لزوم در مورد محل اقامت کودکان و حیوانات خانگی، تصمیم گیری می‌کنند.
برای تعیین اینکه چه کسی دارایی‌ها را مدیریت ‌کند، با یکدیگر همکاری می‌کنند.

شاید جدایی آزمایشی برای برخی از افراد، پله‌ای به سمت طلاق محسوب شود. این دوره برای سایرین هم در حکم یک دوره آرامبخش است. آنها در این دوره بدون تجربه عواطف شدید زندگی مشترک، مسائلشان را بررسی می‌کنند.

مزایای احتمالی

جدایی آزمایشی می‌تواند مزایایی را برای رابطه شما به همراه آورد. این مزایای احتمالی شامل موارد زیر هستند:

وقت دارید تا روی خودتان کار کنید. شاید زمانی که همسرتان در خانه مشترکتان زندگی نمی‌کند، تحمل ناامیدی یا رسیدگی به مشکل سوء مصرف مواد برایتان ساده‌تر شود.
می‌توانید روی پاسخ‌هایتان به همسرتان کار کنید. شاید رفتارهای شما بدترین واکنش‌ها را در همسرتان ایجاد کند. شاید نق زدن، غر زدن یا تحقیر آنها، منبع اصلی درگیری است. زندگی جدا از همدیگر می‌تواند به شما این فرصت را بدهد تا دست برداشتن از این رفتارها را یاد بگیرید.
شاید قدر همسرتان را بیشتر بدانید. وقتی همیشه در کنار هم هستید، به راحتی می‌توانید یک نفر را بی اهمیت بدانید. شاید وقتی آنقدر با هم نیستید، متوجه شوید که همسر‌تان چقدر برایتان مهم است.
فرصتی برای آرام شدن دارید. اگر واقعاً از کاری که همسرتان انجام داده ناراحت هستید(مثل رابطه نامشروع یا دروغگویی به شما)، دوری از هم می‌تواند به شما فرصتی دهد تا قبل از رسیدگی به مشکلاتتان، آرام شوید و کمی ‌بهبود پیدا کنید.
نگاهی اجمالی به زندگی جدا از هم می‌اندازید. شاید گاهی اوقات در مورد آزادی‌های مجرد بودن خیال پردازی کنید. یا شاید با این سوال مواجه هستید که اگر طلاق بگیرید، زندگی چگونه خواهد بود؟ جدایی آزمایشی، شما را تا حدی با چگونگی زندگی بدون همسرتان آشنا می‌کند.

خطرات احتمالی

گاهی اوقات مخاطرات جدایی آزمایشی بیشتر از سودش است. در اینجا مخاطرات احتمالی را مطرح می‌کنیم:

شاید تنهایی رشد کنید. شاید متوجه شوید که با جدا ماندن از یکدیگر، شروع به ساختن یک زندگی مجردی مساعدتر کرده‌اید. این شرایط می‌تواند پیوند مجدد را دشوارتر کند.
این کار، روش خوبی برای ‌ناامید کردن تدریجی طرف مقابل نیست. اگر از طلاق گرفتن، مطمئن هستید، پس از جدایی آزمایشی به عنوان راهی برای انتقال آرام این پیام به همسر خودتان، استفاده نکنید. این کار فقط دوران درد کشیدنشان را طولانی می‌کند و شاید در نهایت کار سخت زیادی را بدون هیچ پیامد مثبتی انجام دهند.
شاید مشکلاتتان حل نشوند. چنانچه با مسائل خاصی مانند اعتماد یا پول دست و پنجه نرم می‌کنید، دوری از هم می‌تواند رسیدگی به این مسائل را دشوارتر کند.
وضعیت شما همگانی‌تر خواهد شد. شاید هنوز آماده صحبت در مورد تنش در رابطه خودتان نیستید. اما دوستان و اعضای خانواده، سوالات زیادی در مورد دلیل زندگی جدا از همدیگر دارند.
شاید بچه‌ها گیج شوند. جدایی آزمایشی برای بچه‌هایی که نمی‌دانند چه اتفاقی افتاده، سخت است. شاید فکر کنند که در حال طلاق گرفتن هستید(یا اینکه طلاق گرفته‌اید) و دوری از یکی از والدین برایشان دشوار است.

جدایی آزمایشی چه کارایی برایتان دارد؟

اگر می‌خواهید جدایی آزمایشی، کارآمد شود، باید اقداماتی را با هدف بهبود رابطه انجام دهید. در اینجا روش‌های کارامدی را در اختیارتان قرار میدهیم که ارزش امتحان کردن را دارند:

به دنبال کمک حرفه‌ای بروید. یک زوج درمانگر یا شخص ثالث واجد شرایط می‌تواند اطلاعات عینی در مورد چگونگی بهبود رابطه را در اختیارتان قرار دهد. فقط باید مطمئن شوید که مایلید روی خودتان کار کنید (نه اینکه فقط همسرتان را اصلاح کنید).
انتظارات خودتان را شفاف بیان کنید. در مورد اینکه فکر می‌کنید جدایی چگونه خواهد بود، صحبت کنید. آیا همچنان با هم ملاقات خواهید داشت؟ آیا در رویدادهای خانوادگی بزرگتر، با هم شرکت خواهید کرد؟ چه چیزی به خانواده و دوستان خواهید گفت؟ صحبت قبلی در مورد این مسائل، می‌تواند از بسیاری مشکلات، جلوگیری کند.
در مورد زمان و چگونگی برقراری ارتباط، صحبت کنید. مهم است که در مورد ارتباطات به نتیجه یکسانی برسید. آیا هر روز زنگ میزنید؟ آیا قصد دارید تا هر هفته چند بار با هم صحبت کنید؟ آیا در طول روز پیامک می‌فرستید؟در مورد این موضوعات هر چه زودتر صحبت کنید تا مشخص شود که چه مقدار ارتباط، برای این مرحله از رابطه، بهتر است.
علنی در مورد پول صحبت کنید. زندگی جداگانه به این معنی است که شاید لازم شود تا پول را به روش دیگری تقسیم کنید. چه کسی مسئول هر قبض خواهد بود؟ آیا حساب بانکی مشترکی خواهید داشت؟ آیا از نظر مالی به یکدیگر کمک خواهید کرد؟ در مورد نحوه مدیریت وضعیت مالی خودتان با هم همکاری کنید تا در زمانی که دور از هم هستید، با پول به یکدیگر آسیب نزنید.
اهداف را تعیین کنید. در مورد اینکه چرا امیدوارید تا جدایی آزمایشی بتواند به شما کمک کند، با هم صحبت کنید. آیا امید دارید که یک زخم کهنه را التیام بدهید؟ آیا امیدوارید که دوری از هم به بهبود ارتباطات یا صمیمیت شما کمک کند؟ اهداف خودتان را آشکارا با یکدیگر در میان بگذارید.

کلام آخر

اگر به جدایی آزمایشی فکر می‌کنید، شاید در ابتدا صحبت با یک متخصص، ایده خوبی محسوب شود. شاید مشاور به شما در برنامه ریزی (قبل از خروج یکی از شما از خانه) کمک کند که می‌تواند به کارآیی جدایی آزمایشی کمک کند.

اگر قبلاً از هم جدا شده‌اید، در اسرع وقت از فرد متخصص کمک بخواهید. اگر همسرتان از مراجعه به درمانگر امتناع کرد، خودتان به درمانگر مراجعه کنید. صحبت کردن با فرد متخصص، حتی در غیاب شریک زندگی هم مفید است.