قرص کلردیازپوکساید: کاربردها، عوارض جانبی و غیره

کلردیازپوکساید برای درمان اضطراب و ترک الکل حاد استفاده می شود. همچنین برای رفع ترس و اضطراب قبل از جراحی استفاده می شود. این دارو به دسته ای از داروها تحت عنوان بنزودیازپین ها تعلق دارد که بر روی مغز و اعصاب (سیستم عصبی مرکزی) تاثیر می گذارند و اثر آرام بخشی دارند. آن با افزایش اثرات یک ماده شیمیایی طبیعی خاص در بدن (GABA) ایفای نقش می کند.در ادامه این مطلب از دپارتمان سلامت روان مجله سلامت دکتر بهشتیان به بررسی این دارو می پردازیم .

نحوه استفاده از قرص کلردیازپوکساید

قبل از شروع مصرف کلردیازپوکساید و هر بار استفاده مجدد، دستورالعمل دارویی ارائه شده توسط روانپزشک خود را بخوانید. اگر سوالی برایتان پیش آمد، از روانپزشک خود بپرسید.

دارو را طبق دستور روانپزشک بصورت خوراکی مصرف کنید. میزان دوز بر اساس سن، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود.

هنگامی که دارو در طولانی مدت استفاده شود، ممکن است اثربخشی مطلوب خود را از دست بدهد. اگر دارو اثربخشی خود را از دست داد حتما با روانپزشک خود درمیان بگذارید.

اگرچه این دارو برای بسیاری از افراد موثر است، اما گاهی اوقات ممکن است اعتیادآور نیز باشد. در صورت اختلال مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر/الکل)، ریسک اعتیاد به دارو نیز افزایش می یابد. دارو را دقیقاً همانطور که برای کاهش ریسک اعتیاد تجویز شده است مصرف کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر از روانپزشک خود کمک بگیرید.

 عوارض جانبی کلردیازپوکساید

از جمله عوارض این دارو می توان به خواب آلودگی، سرگیجه، حالت تهوع، یبوست، تاری دید یا سردرد اشاره کرد. اگر هر یک از این عوارض ماندگار شد یا شدیدتر شد، فوراً به روانپزشک خود اطلاع دهید.

به خاطر داشته باشید که این دارو به این دلیل برایتان تجویز شده است که روانپزشک تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از ریسک عوارض جانبی اش است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی را تجربه نمی کنند.

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: تغییرات روانی/خلقی، مشکل تکلم، بی قراری، مشکل در راه رفتن، کاهش/افزایش میل جنسی، لرزش، حرکات غیرقابل کنترل، انقباضات صورت یا عضلات، اختلال ادراری، اختلالات خواب، غش، خستگی غیرمعمول، علائم بیماری کبدی (مانند حالت تهوع/استفراغ بدون وقفه، کاهش اشتها، درد معده/شکم، زردی چشم/پوست، ادرار تیره)، علائم عفونت (مانند گلودردی که متوقف نمی شود، تب)، فوراً به روانپزشک خود اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش های آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (خصوصا در ناحیه صورت، زبان، گلو)، سرگیجه شدید، تنفس تند حتما به روانپزشک تان مراجعه کنید.

موارد ذکر شده فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه اثرات دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با روانپزشک خود تماس بگیرید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف این دارو، اگر به آن یا سایر بنزودیازپین ها (مانند دیازپام، لورازپام) حساسیت دارید؛ یا حتی اگر آلرژی دیگری دارید حتما با پزشک خود درمیان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا دیگر مشکلات شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با روانپزشک خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پیشینه پزشکی خود را به خصوص در موارد: بیماری کبد، بیماری کلیوی، مشکلات ریوی/تنفسی(مانند COPD، آپنه خواب)، اختلال خونی (پورفیریا)، سوء مصرف مواد مخدر یا الکل را حتما با روانپزشک تان درمیان بگذارید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی تان شود. الکل یا ماری جوانا(حشیش) می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود. حین مصرف دارو رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید یا هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد را انجام ندهید تا زمانی که بتوانید آن را با خیال راحت انجام دهید. از مصرف نوشیدنی های الکلی پرهیز کنید. اگر از ماری جوانا (حشیش) استفاده می کنید، حتما با روانپزشک خود درمیان بگذارید.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه از دست دادن تعادل و خواب آلودگی، حساسیت بیشتری داشته باشند. این عوارض جانبی می تواند ریسک افتادن فرد را نیز افزایش دهد.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید حتما به پزشک خود اطلاع دهید. هنگام استفاده از کلردیازپوکساید نباید باردار شوید. کلردیازپوکساید ممکن است به نوزاد متولد نشده نیز آسیب برساند. نوزادان مادرانی که در اواخر بارداری از این دارو استفاده می کنند ممکن است علائمی مانند تنفس ضعیف یا کُند، گریه بی وقفه، لرزش یا مشکل تغذیه داشته باشند. اگر باردار شدید، فوراً در مورد خطرات و مزایای این دارو با پزشک خود صحبت کنید.

بر اساس اطلاعات بدست آمده از داروهای مرتبط، این دارو ممکن است به شیر مادر نیز منتقل شود و اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی حتما با پزشک خود مشورت کنید.

 تداخل دارویی 

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا ریسک عوارض جانبی جدی را نیز افزایش دهد. این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی برای این دارو نیست. فهرستی از تمام فرآورده هایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای نسخه ای/غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با روانپزشک تان درمیان بگذارید. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع نکنید، متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.

برخی از موادی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: آنتی اسیدها، داروهای ضد افسردگی خاص (مانند فلوکستین، فلووکسامین، نفازودون)، سایمتیدین، کلوزاپین، دیگوکسین، دی سولفیرام ، سدیم اکسی ‌بات

ریسک عوارض جانبی جدی (مانند تنفس کُند/ضعیف، خواب‌آلودگی/سرگیجه شدید) ممکن است در صورت مصرف این دارو با سایر موادی که ممکن است باعث خواب‌آلودگی یا مشکلات تنفسی شوند، افزایش یابد. اگر داروهای دیگری مانند داروهای اپیوييدی یا مسکن های سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (حشیش)، سایر داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی(مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین)، یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) را مصرف می کنید حتما با پزشک خود درمیان بگذارید.

برچسب های روی داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را حتما بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که موجب خواب آلودگی می شوند. نحوه استفاده ایمن داروها را از روانپزشک خود بپرسید.

این دارو می تواند نتایج برخی از آزمایشات را تحت تاثیر قرار دهد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و پزشک تان از مصرف این دارو مطلع هستند.

سیگار می تواند اثربخشی این دارو(از طریق القای آنزیم های کبدی)راکاهش دهد. اگر سیگار می کشید یا اخیراً سیگار را ترک کرده اید حتما به پزشک خود اطلاع دهید زیرا ممکن است میزان دوز مصرفی دارو نیاز به تغییر داشته باشد.

اگر فردی بیش از حد از این دارو مصرف کرده است و علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی دارد، حتما با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد: خواب‌آلودگی شدید، کندی/کاهش رفلکس‌ها، کند شدن تنفس، غش کردن، از دست دادن هوشیاری.

دوز فراموش شده

اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید. دوز بعدی خود را در زمان منظم مصرف کنید. برای جبران دوز فراموش شده، مقدار دوز مصرفی را دوبرابر نکنید.

سوالات متداول