تست درماندگی آموخته شده

درماندگی آموخته شده به حالتی اطلاق می‌شود که فرد پس از مواجهه با رویدادهای منفی و ناتوانی در کنترل آن‌ها، احساس بی‌قدرتی و ناامیدی می‌کند. این وضعیت می‌تواند بر رفتار، انگیزه و سلامت روان فرد تأثیر منفی بگذارد. تست درماندگی آموخته شده ابزاری است که برای ارزیابی میزان و شدت این حالت در افراد استفاده می‌شود.

درماندگی آموخته شده چیست؟

درماندگی آموخته شده (Learned Helplessness) مفهومی است که اولین بار توسط روان‌شناس آمریکایی، مارتین سلیگمن، در دهه ۱۹۶۰ میلادی معرفی شد. این مفهوم بیان می‌کند که افراد پس از تجربه‌های مکرر شکست و ناتوانی در کنترل رویدادهای منفی، به این باور می‌رسند که تلاش‌هایشان بی‌فایده است و نمی‌توانند بر شرایط تأثیر بگذارند. ویژگی‌های اصلی درماندگی آموخته شده عبارتند از:

• احساس بی‌قدرتی: باور به ناتوانی در کنترل و تغییر شرایط.
• ناامیدی: از دست دادن امید و انگیزه برای تلاش و بهبود وضعیت.
• اجتناب از تلاش: کاهش تلاش‌ها و فعالیت‌ها به دلیل باور به بی‌فایده بودن آن‌ها.
• علائم افسردگی: افزایش احتمال بروز علائم افسردگی و اضطراب.

تاریخچه تست درماندگی آموخته شده

مارتین سلیگمن در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی با انجام آزمایش‌های متعددی روی حیوانات و انسان‌ها، مفهوم درماندگی آموخته شده را توسعه داد. این تحقیقات منجر به طراحی ابزارهای ارزیابی مختلفی برای سنجش درماندگی آموخته شده شد. یکی از معروف‌ترین این ابزارها، پرسشنامه درماندگی آموخته شده است که توسط سلیگمن و همکارانش در اواخر دهه ۱۹۷۰ طراحی شد.

شاخص‌هایی که تست درماندگی آموخته شده می‌سنجد

تست‌های درماندگی آموخته شده معمولاً شامل ارزیابی چندین شاخص کلیدی هستند که این ویژگی‌ها را می‌سنجند:

1. احساس بی‌قدرتی: سنجش میزان باور فرد به ناتوانی در کنترل و تغییر شرایط.
2. ناامیدی: ارزیابی میزان احساس ناامیدی و فقدان انگیزه برای تلاش.
3. اجتناب از تلاش: سنجش کاهش تلاش‌ها و فعالیت‌ها به دلیل باور به بی‌فایده بودن آن‌ها.
4. علائم افسردگی و اضطراب: ارزیابی میزان بروز علائم افسردگی و اضطراب مرتبط با درماندگی آموخته شده.
5. رفتارهای اجتنابی: سنجش میزان رفتارهای اجتنابی و کناره‌گیری از موقعیت‌های چالشی.

کاربردهای تست درماندگی آموخته شده

تست‌های درماندگی آموخته شده می‌توانند در زمینه‌های مختلفی کاربرد داشته باشند:

1. تشخیص روان‌شناختی: کمک به روان‌شناسان و روان‌پزشکان در تشخیص و ارزیابی میزان درماندگی آموخته شده در مراجعین.
2. مشاوره و روان‌درمانی: استفاده از نتایج تست برای طراحی برنامه‌های درمانی مناسب برای افزایش احساس کنترل و کاهش درماندگی.
3. پژوهش‌های روان‌شناختی: بررسی و تحقیق درباره عوامل مؤثر بر درماندگی آموخته شده و ارتباط آن با سایر اختلالات روان‌شناختی.
4. آموزش و پرورش: افزایش آگاهی در محیط‌های آموزشی درباره درماندگی آموخته شده و روش‌های مقابله با آن.

نتایج تست درماندگی آموخته شده

نتایج تست درماندگی آموخته شده معمولاً به صورت گزارشی ارائه می‌شود که شامل تحلیل دقیق از ویژگی‌های فردی در زمینه درماندگی آموخته شده است. این گزارش ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• توضیحات کلی: شرح کلی از نتایج تست و ویژگی‌های اصلی درماندگی آموخته شده فرد.
• نقاط قوت: شناسایی نقاط قوت در مدیریت احساسات و باورها.
• نقاط ضعف: شناسایی نقاط ضعف و زمینه‌هایی که نیاز به بهبود دارند.
• توصیه‌ها: ارائه توصیه‌هایی برای افزایش احساس کنترل و کاهش درماندگی.

تعداد سوالات تست

تعداد سوالات تست درماندگی آموخته شده ممکن است بسته به نسخه و هدف تست متفاوت باشد. اما به طور کلی، این تست‌ها شامل ۲۰ تا ۳۰ سوال هستند که به صورت مقیاس لیکرت (Likert scale) طراحی شده‌اند. این سوالات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بتوانند ویژگی‌های مختلف درماندگی آموخته شده فرد را به دقت ارزیابی کنند.

نتیجه‌گیری

تست درماندگی آموخته شده یکی از ابزارهای مهم و کاربردی در روان‌شناسی است که به ارزیابی میزان و شدت احساس بی‌قدرتی و ناامیدی در افراد می‌پردازد. این تست با سنجش شاخص‌های مختلف، می‌تواند در زمینه‌های مختلفی از جمله تشخیص روان‌شناختی، مشاوره، روان‌درمانی و پژوهش‌های روان‌شناختی کاربرد داشته باشد. با انجام این تست و تحلیل نتایج آن، افراد می‌توانند به شناخت بهتری از خود و باورهایشان دست یابند و در جهت بهبود و افزایش احساس کنترل و انگیزه گام بردارند.

در سال ۱۳۹۹ در کلینیک روانسنجی دکتر بهشتیان سئوالات این تست بازنگری و اصلاح شد ، سپس اعتبار و پایایی آن بررسی و مورد تایید قرار گرفت و نتایج آن برای جامعه ایرانی هنجار شد.

اگر تست را تکمیل کردید نمره شما در تست چند بود، به نظرتان چقدر نتیجه تست برای شما درست بود؟