تست هیجان خواهی زاکرمن

هیجان‌خواهی به تمایل فرد برای جستجوی تجربیات جدید، متنوع و هیجان‌انگیز اشاره دارد. این ویژگی شخصیتی شامل علاقه به فعالیت‌های مخاطره‌آمیز و غیرمعمول است.

تاریخچه تست

تست هیجان‌خواهی توسط ماروین زاکرمن در دهه ۱۹۶۰ توسعه یافت. زاکرمن به بررسی تفاوت‌های فردی در نیاز به تحریکات محیطی و تجربیات پرخطر پرداخت و این تست را برای سنجش این ویژگی‌ها طراحی کرد.

شاخص‌هایی که تست می‌سنجد

تست زاکرمن چهار عامل اصلی را ارزیابی می‌کند:

• هیجان و ماجراجویی‌طلبی (TAS): تمایل به فعالیت‌های بدنی و مخاطره‌آمیز.
• تجربه‌جویی (ES): علاقه به تجربیات جدید و غیرمعمول.
• بازداری‌زدایی (Disinhibition – DIS): تمایل به رفتارهای خودانگیخته و بدون کنترل.
• حساسیت به کسالت (Boredom Susceptibility – BS): عدم تحمل برای یکنواختی و نیاز به تنوع.

کاربردهای تست

• مشاوره شغلی: شناسایی مشاغلی که با میزان هیجان‌خواهی فرد سازگار است.
• روان‌درمانی: کمک به درمان افرادی که مشکلاتی در مدیریت هیجانات دارند.
• تحقیقات روان‌شناسی: بررسی ارتباط بین هیجان‌خواهی و رفتارهای مخاطره‌آمیز یا سایر ویژگی‌های شخصیتی.

نتایج تست

نتایج به‌صورت نمرات در هر یک از چهار عامل ارائه می‌شوند. این نمرات نشان‌دهنده میزان تمایل فرد به جستجوی تحریکات محیطی و نیاز او به تجربیات هیجان‌انگیز است.

تعداد سوالات تست

نسخه استاندارد تست معمولاً شامل ۴۰ سوال چندگزینه‌ای است که هرکدام به بررسی جنبه‌های مختلف هیجان‌خواهی می‌پردازند.

تست هیجان‌خواهی زاکرمن ابزاری مفید برای درک بهتر ویژگی‌های شخصیتی و نیازهای فردی در زمینه هیجانات و ماجراجویی‌ها است.