تست حساسیت به طرد و غفلت عاطفی

حساسیت به طرد شدن چیست ؟

 بااینکه هیچ کس از طرد شدن لذت نمی برد، اما برخی از افراد نسبت به طرد شدن اجتماعی حساس تر از بقیه افراد هستند. افراد با حساسیت بالا، آنقدر از طرد شدن ترس دارند که زندگی روزمره آنها را تحت تأثیر قرار می دهد.

این افراد انتظار دارند همیشه طرد شوند. و از آنجایی که با نگرانی به دنبال نشانه هایی می گردند که نشان دهد کسی نمی خواهد با آنها باشد، اغلب به گونه ای رفتار می کنند که دیگران را از خود دور می کنند. این گونه رفتارها چرخه دردناکی را ایجاد می کند که شکستن این چرخه دشوار است.

علایم و نشانه ها

افراد دارای حساسیت بالای طرد به طور مداوم به دنبال نشانه هایی هستند که نشان دهد در شرف طرد شدن هستند. و به هر طریقی می خواهند به این نتیجه برسند که کسی دوست ندارد با آنها باشد.

به دلیل ترس ها و توقعات افرادی که حساسیت به طرد دارند، گفته ها و کرده های دیگران را سوء تعبیر می کنند و واکنش نامناسبی در قبال آنها نشان می دهند. حتی ممکن است با رنجش و عصبانیت پاسخ دهند. در ادامه عواملی را مطرح می کنیم که بر این واکنش های بیش از حد تأثیر می گذارند.

حالات چهره

افرادی که حساسیت طرد شدن دارند اغلب حالت های مختلف صورت را اشتباه تعبیر می کنند یا نسبت به آن واکنش بیش از حد نشان می دهند. برای مثال، مطالعه ای نشان داد که افرادی که حساسیت به طرد بالاتری داشتند، با دیدن چهره ای که به نظر می رسید ممکن است آنها را رد کند، تغییراتی در فعالیت مغز نشان دادند.

محققان با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) دریافتند که افرادی با حساسیت بالا  به طرد فعالیت مغز متفاوتی را هنگام مشاهده چهره هایی که بیانگر عدم رضایت و تایید بود نشان دادند.

افراد مورد مطالعه هنگام نگاه به افرادی که عصبانیت یا انزجار از خود نشان داده بودند ، همان نتایج را نشان ندادند.

افزایش فعالیت فیزیولوژیکی

هنگامی که افراد دارای حساسیت طرد شدن می ترسند طرد شوند، فعالیت فیزیولوژیکی بیشتری را تجربه می کنند. و حتی ممکن است رفتار جنگ یا گریز از خود نشان دهند.

تفسیر نادرست رفتار

حساسیت مفرط نسبت به طرد شدن اغلب باعث می شود افراد اعمال و رفتار دیگران را به اشتباه تفسیر کنند. برای مثال، وقتی دوستی فوراً به پیام آنها پاسخ ندهد، حس می کنند که: «دیگر نمی‌خواهد با من دوست شود». در حالی که ممکن است فرد بدون حساسیت به طرد، تصور کند که دوستش قادر به پاسخ دادن نیست یا سرش شلوغ است.

سوء گیری های توجه

علاوه بر این ، افرادی که دارای حساسیت به طرد هستند ، اغلب به طرد شدن یا نشانه هایی که نشان می دهد طرد شده اند توجه بیشتری می کنند. این امر به عنوان سوء گیری توجه شناخته می شود.

برای مثال، اگر فردی با حساسیت بالای طرد شدن ۱۰ نفر را به قرار ملاقاتی دعوت کند و ۹ نفر قبول کنند و یک نفر دعوت او را رد کند، بیشترین تمرکز را روی آن رد کردن می گذارد. حتی ممکن است تلاش خود برای قرار ملاقات را “فاجعه کامل” بداند و شروع به این باور کند که هیچ کس او را دوست ندارد.

برعکس، کسی که حساسیت طرد شدن کمی دارد، همان شرایط را موفقیت بزرگی میداند. آن شخص ممکن است روی ۹ تعامل مثبت تمرکز کند و به یک مورد رد شدن توجه کمی کند.

حساسیت بین فردی

افرادی که دارای حساسیت بین فردی بالایی هستند ، درگیر موقعیتهای فرضی یا واقعی طرد هستند. آنها نسبت به خلق و خوی دیگران و مشکلات بین فردی بسیار حساس هستند.

این گونه افراد ممکن است مدام به دنبال اثبات این موضوع باشند که افراد دیگر آنها را رد می کنند. بنابراین علی رغم اطمینان یک دوست یا شریک زندگی که دوست داشتنی و خوب هستند ، ممکن است باز هم احساس طردشدگی کنند.

این افراد دوست دارند روابط نزدیکی داشته باشند. با این حال، ترس از طرد شدن باعث می شود آنها احساس تنهایی و انزوا کنند. باید توجه داشت اگرچه ممکن است شخصی در سناریوهای اجتماعی ترس از طرد شدن را تجربه کند، اما ممکن است در شرایط مختلف آن را تجربه نکند.

برای مثال ، فردی که از طرد شدن اجتماعی وحشت دارد ، اگر برای مشاغل آنلاین پذیرفته نشود شاید آنقدرها هم برایش مساله مهمی نباشد. به عبارتی، اگر پذیرفته نشدن فاقد پیامدهای اجتماعی باشد، ممکن است بتواند به شیوه دیگری مدیریت کند.

علل حساسیت به طرد

حساسیت به طرد شدن تنها توسط یک عامل ایجاد نمی شود. بلکه عوامل زیادی نقش دارند. برخی از دلایل احتمالی شامل تجربیات دوران کودکی مانند والدین انتقادی و قلدر، همراه با عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی است. در ادامه نگاهی دقیق تر به عواملی که ممکن است منجر به حساسیت به طرد شوند، می اندازیم.

تجربیات کودکی

تجربیات اولیه طرد شدن، بی توجهی و سوءاستفاده ممکن است به حساسیت به طرد دامن بزند. برای مثال کودکی که از سوی والدین چه به صورت فیزیکی و چه عاطفی طرد شده باشد، احتمال افزایش حساسیت به طرد در بزرگسالی در او بیشتر است.

بااین حال، طرد شدن همیشه هم مستقیم نیست. بزرگ شدن با والدینی که از نظر عاطفی در دسترس نیستند یا به شدت انتقادی هستند ممکن است باعث شود فرد در روابط دیگر ترس شدیدی از طرد شدن داشته باشد. کودکان حساس به طرد نیز احتمالاً رفتار پرخاشگرانه دارند. طبق مطالعه ای در سال ۱۹۹۸ که در رشد کودک منتشر شده است، کودکانی که نسبت به طرد بسیار حساس بودند ، بیشتر عصبانی بودند و با عصبانیت بیشتر انتظار طرد شدن را داشتند. آنها به خاطر تعامل اجتماعی مبهم با همسالان خود پریشانی شدیدی داشتند

کودکانی که احساس زورگویی یا خجالت می کنند ممکن است بیشتر از سایرین ترس از طرد را پرورش دهند. تجارب دردناک طرد شدن که فرد قبلا داشته است باعث می شود تمام تلاش خود را بکند تا از تجربه دوباره آن درد خودداری کند.

آسیب پذیری بیولوژیکی

تصور می شود که برخی افراد ممکن است آسیب پذیری بیولوژیکی داشته باشند. ممکن است یک استعداد ژنتیکی یا خصوصیات شخصیتی خاصی وجود داشته باشد که احتمال اینکه فرد نسبت به طرد حساس باشد را افزایش می دهد. برخی محققان حساسیت طرد را با عزت نفس پایین ، روان رنجوری ، اضطراب اجتماعی و سبک دلبستگی ناامن مرتبط دانسته اند.

تاثیر حساسیت به طرد شدن

افرادی که سطح بالایی از حساسیت به طرد شدن را تجربه می کنند، میزان اضطراب روانی، درد عاطف ، عصبانیت و غم بیشتری را تحمل می کنند. برای جلوگیری از این ناراحتی، آنها در معرض خطر بیشتری از رفتارهای پرخاشگری ، انزوای اجتماعی و آسیب زدن به خود قرار دارند.

علاوه بر این، دو عامل اصلی در افراد دارای حساسیت به طرد شدن وجود دارد: نیاز دائمی به دوست داشتن و چالش هایی که در ایجاد ارتباط معنادار با افراد دیگر با آن مواجه هستند. در ادامه نگاه دقیق تری به این دو عامل می اندازیم.

نیاز همیشگی به دوست داشته شدن و موردپسند بودن

افرادی که به طرد شدن حساس هستند ممکن است احساس کنند که باید مورد پسند همه قرار گیرند. و در صورت عدم پذیرش، تلاش زیادی برای برای جلب رضایت افراد دیگر انجام دهند.

مطالعه ای که در سال ۲۰۱۰ که در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شد ، نشان داد که مردانی که حساسیت زیادی به طرد دارند، احتمالاً تلاش می کنند بیشتر دوست داشتنی باشند.

این مطالعه نشان داد که مردانی که نسبت به طرد حساس بودند ، حاضر به پرداخت پول بیشتری برای عضویت در گروهی بودند که آنها را رد کردند. اگر زنی آنها را در سایت دوستیابی طرد می کرد ، در قرار ملاقات های حضوری مبلغ بیشتری برای او صرف می کردند تا نظر او را جلب کنند.

اما خانم ها فقط درصورتی چنین رفتارهایی برای جلب نظر فرد مقابل داشتند که با آن فرد قبلا مراودات عاشقانه ای داشتند و اما از سوی او طرد شده اند.

افراد حساس به طرد به گونه ای رفتار می کنند تا در برابر درد محافظت شوند. اما متأسفانه رفتارهای آنها اغلب نتیجه معکوسی می دهد.

مشکل ایجاد ارتباط

ترس یک فرد حساس به طرد شدن باعث می شود که برای ایجاد ارتباط جدید خود با مشکل مواجه شود و روابط موجود خود را تضعیف کند. برای مثال، شخصی که حساسیت زیادی نسبت به طرد دارد ممکن است دائماً شریک زندگی خود را به خیانت متهم کند و در نهایت به پایان یافتن رابطه دست زند.

علاوه بر این، هرموقع دوست او نتواند به موقع به دعوت های او پاسخ دهد، عصبانی می شود. درنهایت باعث می شود دوستش از او بیشتر دوری کند و احساس طردشدگی او بیشتر شود.

افرادی نیز هستند که از همه موقعیت ها و روابطی که ممکن است طرد شوند اجتناب می کنند. در نتیجه، به شدت احساس انزوا و تنهایی می کنند و ترس آنها به واقعیت تبدیل می شود.

مشکلات رابطه رمانتیک

افرادی که با حساسیت به طرد شدن دست و پنجه نرم می کنند، اغلب طرد شدن را دلیلی بر غیرقابل قبول بودنشان تعبیر می کنند.  طرد شدن باعث می شود درباره ارزش و اعتبار خودشان قضاوت کنند. و این سیستم اعتقادی در روابط می تواند فاجعه آمیز باشد.

برای کسی که منتظر طرد شدن است، احساس امنیت در روابط دشوار است. حتی اگر در حال حاضر طرد نشود، همیشه منتظر است که این اتفاق بیفتد.

فرد حساس به طرد شدن ممکن است به محض اینکه متوجه طرد شدن احتمالی شود، مضطرب و عصبانی شود. در ادامه نگاهی دقیق تر به چگونگی تاثیر حساسیت طرد شدن بر روابط می اندازیم.

تاثیر بر نوجوانان

حساسیت به طرد ممکن است از همان سال های نوجوانی شروع شود. براساس مطالعه‌ای که در مجله بدرفتاری با کودکان منتشر شده است، دختران نوجوانی که دارای حساسیت بالای طرد هستند ممکن است به گونه ای رفتار کنند که آنها را در معرض خطر بیشتری برای قربانی شدن قرار دهد.

محققان دریافتند دخترانی که به طرد شدن حساس هستند، زمانی که نسبت به تعهد دوست پسر خود احساس اطمینان ندارند، برای حفظ رابطه خود به هر کاری دست می زنند.

حتی وقتی می دانند ممکن است عواقب منفی برایشان داشته باشد ، در تلاش برای حفظ رابطه رفتار خود را اصلاح می کنند. و به احتمال زیاد درگیر روابطی می شوند که شامل درگیری فیزیکی و خصومت غیر فیزیکی است و در تلاش برای کنار هم ماندن ، رفتار ناسالمی را تحمل می کنند.

تاثیر بر بزرگسالان

بزرگسالانی که دارای حساسیت طرد شدن هستند و در روابط عاشقانه قرار دارند، احتمالاً مشکلات مداومی را در رابطه تجربه خواهند کرد چراکه بخاطر حساسیت بیش از حد رویدادها و واکنش ها را اشتباه تفسیر می کنند.

این رفتارها منجر به حسادت غیرمنطقی می شود زیرا فرد از رها شدن یا طرد شدن وحشت دارد. مثلا ممکن است مشغله کاری شریک زندگی اش را دلیلی بر اینکه طرف مقابل دیگر عاشق او نیست، تفسیر کند.

برای مردانی که حساسیت طرد شدن دارند، قرار گرفتن در یک رابطه متعهدانه مفیدتر از زنان است. مطالعه ای نشان داد که مردان وقتی در رابطه عاشقانه نیستند، تنهاتر هستند و بیشتر درگیر طرد شدن هستند.

اما زنانی که در درجه بالایی از حساسیت طرد شدن قرار دارند، احتمالاً با رابطه عاشقانه تسکین نمی ‌یابند. و ممکن است همانند وقتی که تنها هستند، احساس تنهایی و ترس از طرد شدن داشته باشند.

با این حال، هم مردان و هم زنانی که از طرد شدن می ترسند، ممکن است برای برقراری روابط عاشقانه نزدیک تلاش کنند. اما تلاش آنها بیشتر برای اجتناب از تعارض و طرد شدن است تا ایجاد صمیمیت و رشد.

اتباط با مشکلات سلامت روانی

طرد شدن تهدید مستقیمی برای احساس تعلق فرد است و می تواند عواقب جدی برای سلامت روان فرد داشته باشد. حتی اگر کسی در واقع همیشه طرد نمی شود، اما احساس می کند که طرد شده است یا باور کند که طرد شده است، سلامت روانی او همچنان کاهش می یابد.

 حساسیت به طرد شدن به خودی خود بیماری محسوب نمی شود، اما با چندین بیماری روانی متفاوت مرتبط است.

مطالعه ای که در سال ۲۰۱۰ در نشریه  درمان و تحقیق رفتار منتشر شد، نشان داد که حساسیت به طرد عامل خطری برای ایجاد افسردگی است و می تواند علائم موجود را بدتر کند. این مطالعه نشان داد جدایی و طرد شدن مرتبط با آنها در خانمها باعث ایجاد افسردگی می شود.

برای مثال، زنان در سن دانشگاهی که حساسیت طرد شدن بالایی داشتند، در مقایسه با افرادی که حساسیت طرد پایینی داشتند، پس از جدایی از شریک زندگی خود، علائم افسردگی بیشتری را تجربه کردند.

مطالعات دیگر نشان داده اند افرادی که حساسیت بیشتری به طرد دارند بیشتر در معرض خطر: اضطراب، اختلال بدشکلی بدن، اختلال شخصیت مرزی و تنهایی هستند.

حساسیت شدید به طرد شدن بخشی از معیارهای تعیین کننده اختلال شخصیت اجتنابی و فوبیای اجتماعی است. علاوه بر این، محققان ارتباطی بین حساسیت به طرد و افکار خودکشی در بیماران روانی کشف کردند.

محققان دریافتند افرادی که افکار خودکشی بیشتری دارند، و اغلب احساس می‌کنند که باری سر دوش دیگران هستند افکار و احساساتی همانند افراد حساس به طرد دارند.

راهبردهای مقابله ای

اگر گمان می کنید حساسیت به طرد شدن دارید، شناخت علائم و مشکلاتی که باعث این مشکل می شود می تواند اولین گام برای ایجاد تغییر باشد. کمک گرفتن نه تنها می تواند آسیب پذیری شما را در برابر بیماری های روانی کاهش دهد، بلکه با کمک و مداخله مناسب روابط شما را نیز بهبود می بخشد.

 تحقیقات نشان می دهد که خودتنظیمی، که شامل نظارت و کنترل واکنش های عاطفی و رفتاری فرد است، ممکن است کلید مقابله با حساسیت طرد شدن باشد. برای مثال، هنگامی که نشانه ای از طرد شدن را حس می کنید، می توانید به جای پاسخ و واکنش فوری، در مورد موقعیت به وجود آمده تامل کنید.

یکی از راه های انجام این کار این است که به جای اینکه بدترین رفتار را در ذهن خود فرض کنید، به دنبال توضیحات دیگری برای این رفتار باشید. اگر به تنهایی قادر به ایجاد این تغییرات نیستید، شاید لازم باشد از یک مشاور کمک بگیرید.

با صحبت با پزشک خود شروع کنید، که می تواند به شما در تعیین مراحل مناسب بعدی کمک کند. در بسیاری از مواقع، درمان شناختی رفتاری می تواند به شما کمک کند تا با افکار، احساسات و رفتارهایی که ترس از طرد شدن را تشدید می کند مقابله کنید. و اگر در رابطه رمانتیکی هستید، زوج درمانی می تواند به هر دوی شما کمک کند تا رابطه سالم تر و ایمن تری داشته باشید.

سخن پایانی

حساسیت به طرد شدن را نباید نادیده بگیرید. اگر علائم درمان نشوند، اغلب با گذشت زمان بدتر می شوند.

زمانی که مورد انتقاد یا طرد شدن قرار می‌ گیرید و احساس می کنید مستعد واکنش‌های هیجانی شدید مثل عصبانیت شدید، اضطراب و غم هستید، با پزشک یا متخصص سلامت روان صحبت کنید. یادگیری نحوه برخورد با حساسیت و داشتن واکنش مناسب تر نسبت به طرد شدن، کلید بهبود کیفیت کلی زندگی شما است.

در سال ۱۳۹۹ در کلینیک روانسنجی دکتر بهشتیان سئوالات این تست بازنگری و اصلاح شد ، سپس اعتبار و پایایی آن بررسی و مورد تایید قرار گرفت و نتایج آن برای جامعه ایرانی هنجار شد.

اگر تست را تکمیل کردید نمره شما در تست چند بود، به نظرتان چقدر نتیجه تست برای شما درست بود؟