درمان اضطراب اجتماعی (فوبیای اجتماعی) + فایل صوتی
اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی یکی از شایع ترین مشکلات در بین همه جوامع است. همه ی ما تجربه ی ترس و نگرانی در یک موقعیت اجتماعی را داریم. شاید شما هم لرزش صدا و عرق کردن دست را در یک جلسه ی مهم تجربه کرده باشید. صحبت در مقابل جمع یا حضور در میان غریبه ها برای اغلب افراد راحت نیست، اما اکثر مردم قادر به انجام آن هستند.
اگر اختلال اضطراب اجتماعی داشته باشید، در چنین موقعیت هایی قادر به مدیریت استرس تان نخواهید بود. ممکن است انجام کارهایی مثل برقراری ارتباط چشمی و مکالمه های کوتاه، که به نظر دیگران ساده است، برای شما بسیار سخت باشد و از موقعیت های اجتماعی فراری باشید. این اختلال می تواند تمام ابعاد زندگی تان را تحت تاثیر قرار دهد.
اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی، نگرانی یا ترس شدید از قضاوت شدن، ارزیابی منفی یا تایید نشدن در یک موقعیت اجتماعی است. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی ممکن است نگران رفتار خود، مرکز توجه بودن ، احمق به نظر رسیدن و عجیب یا حوصله سر بر بودن در موقعیت های اجتماعی باشند. به همین دلیل، اغلب از حضور در چنین موقعیت هایی خودداری می کنند و اگر مجبور به حضور در آن موقعیت ها باشند، استرس زیادی را تجربه می کنند.
اختلال اضطراب اجتماعی، اختلالی شایع است که بیش از 15 تا 25 درصد از افراد جامعه با آن درگیر هستند. این اختلال معمولا در سنین نوجوانی بروز می کند و تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند.
اختلال اضطراب اجتماعی شدید می تواند زندگی روزمره ی فرد را مختل کند. ممکن است فرد بیمار در ارتباط با دوستان، ارتباط با خانواده و همسر، مصاحبه های شغلی و تحصیل با مشکل مواجه شود. این افراد بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به افسردگی و سوء مصرف الکل هستند.
علی رغم وجود درمان های موثر برای اختلال اضطراب اجتماعی، فقط 5 درصد این افراد برای درمان به متخصص مراجعه می کنند و اکثر آنها با این مشکل و تبعات آن زندگی می کنند.
نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی در چه موقعیت هایی بروز می کند؟
معمولا افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی نشانه های این اختلال را در شرایط زیر تجربه می کنند:
- صحبت با افراد غریبه
- صحبت در جمع
- قرارهای عاشقانه
- ارتباط چشمی با دیگران
- ورود به مکان های جدید
- مهمانی
- غذا خوردن، صحبت با تلفن و نوشتن درمقابل دیگران
- رفتن به مدرسه و محل کار
- شروع کردن مکالمه
- مرکز توجه بودن
- مورد انتقاد یا تشویق واقع شدن
- معرفی شدن به دیگران
- ملاقات با افراد مهم
اگر شما هم به اضطراب اجتماعی مبتلا باشید ممکن است تنها برخی از این موقعیت ها برای شما استرس زا باشد و با بقیه مشکلی نداشته باشید. موقعیت های مشکل زا برای افراد مختلف متفاوت اند اما غالبا ترس های زیر در بیماران اختلال اضطراب اجتماعی مشترک است:
- ترس از قضاوت شدن توسط دیگران در موقعیت های اجتماعی
- ترس از مسخره شدن و خجالت زدگی در جمع
- ترس از مرکز توجه بودن
نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی
احساس خجالت کردن یا راحت نبودن در برخی موقعیت ها، خصوصا در کودکان، الزاما نشانه ی اختلال اضطراب اجتماعی نیست. راحت بودن در موقعیت های اجتماعی حالت های مختلفی دارد و در افراد متفاوت بسته به تجربیات گذشته و صفات شخصیتی آنها، متفاوت است. بعضی از مردم ذاتا اجتماعی تر از دیگران هستند.
نشانه های اختلال فوبیای اجتماعی، برخلاف اضطراب نرمال، زندگی روزمره ی فرد را مختل می کند. این نشانه ها معمولا در اوایل نوجوانی بروز پیدا می کنند اما ممکن است در سنین پایین تر نیز دیده شوند.
علایم فوبیای اجتماعی سه دسته هستند: علایم رفتاری ، هیجانی و جسمی
نشانه های رفتاری و هیجانی اضطراب اجتماعی
نشانه ها و علائم اختلال اضطراب اجتماعی می تواند شامل وجود طولانی مدت موارد زیر باشد:
- ترس از موقعیتی که ممکن است در آن قضاوت شوید
- نگرانی درباره تحقیر و خجالت زده کردن خودتان
- ترس شدید از تعامل با غریبه ها
- ترس از اینکه دیگران بفهمند شما عصبی هستید
- ترس از بروز نشانه های بدنی مثل قرمز شدن، لرزش صدا یا عرق کردن
- اجتناب از صحبت کردن در مقابل دیگران به دلیل ترس
- اجتناب از موقعیت هایی که ممکن است مرکز توجه باشید
- حضور در موقعیت های اجتماعی با ترس و اضطراب شدید
- مرور موقعیت های اجتماعی گذشته و تحلیل رفتار خودتان
- انتظار وقوع نتایج فاجعه آمیز برای انجام یک رفتار اشتباه در جمع
نشانه های جسمی فوبیای اجتماعی
گاهی اختلال اضطراب اجتماعی با تجربه ی علائم فیزیکی زیر همراه است:
- سرخ شدن
- ضربان قلب بالا
- لرزش
- عرق کردن
- حالت تهوع و دل پیچه
- نفس تنگی
- سرگیجه
- فراموشی
- تنش عضلانی
تبعات اختلال اضطراب اجتماعی در زندگی
این اختلال اجازه ی زندگی راحت را به شما نمی دهد. زمان و انرژی روانی زیادی را صرف مدیریت اضطراب خود می کنید و متوجه نمی شوید دیگران چطور به راحتی چنین موقعیت هایی را پشت سر می گذارند. از بیشتر موقعیت های اجتماعی اجتناب می کنید که ممکن است منجر به ایجاد مشکلات زیر شود:
- افسردگی
- حساسیت نسبت به انتقاد
- دفاع نکردن از حق خود
- مهارت های اجتماعی پایین
- انزوا و روابط اجتماعی ضعیف
- سوء مصرف مواد مخدر و الکل
- خودکشی یا قصد آن
علل ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی
مانند هر اختلال روانی دیگر، اضطراب اجتماعی نیز ناشی از عوامل متعدد زیستی و محیطی است. دلایل اصلی ایجاد اختلال هراس اجتماعی شامل موارد زیر است:
عوامل ژنتیکی: اگرچه دقیقا مشخص نیست این اختلال چقدر ناشی از عوامل ژنتیکی و چقدر حاصل یادگیری است، به نظر می رسد اختلال هراس اجتماعی در برخی خانواد ها شیوع بیشتری دارد.
ساختار مغزی: به نظر می رسد یک ساختار مغزی به نام آمیگدال در ایجاد این اختلال نقش دارد. افرادی که آمیگدال فعال تری دارند، واکنش شدید تری به ترس نشان می دهند که می تواند منجر به این اختلال شود.
محیط: اختلال اضطراب اجتماعی می تواند یک رفتار آموخته شده باشد. ممکن است فرد پس از یک تجربه ی اجتماعی ناخوشایند این رفتار را آموخته باشد. همچنین به نظر می رسد کودکانی که والدین کنترل گر یا عصبی دارند بیشتر به این اختلال مبتلا می شوند.
علاوه بر این دلایل، وجود عوامل متعددی ریسک ابتلا به اختلال فوبیای اجتماعی را در برخی افراد افزایش می دهد:
سابقه ی خانوادگی: اگر والدین، خواهر و یا برادر شما اختلال اضطراب اجتماعی دارند، شما بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این اختلال هستید.
تجربیات منفی: کودکانی که تجربه ی مسخره شدن، زورگویی، طرد شدن، توهین و تحقیر از طرف اطرافیان به خصوص والدین خود را دارند و افرادی که در طول زندگی خود اتفاقات منفی مثل درگیری های خانوادگی و سوء استفاده را تجربه کرده اند، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی هستند.
ویژگی های ذاتی: کودکان خجالتی، گوشه گیر و آرام در مواجهه با موقعیت های جدید، به احتمال بیشتر دچار اضطراب اجتماعی می شوند.
موقعیت های اجتماعی جدید: نشانه های اضطراب اجتماعی معمولا در سال های نوجوانی ظاهر می شوند اما ممکن است این نشانه ها بر اثر آشنایی با افراد جدید، سخنرانی در جمع، یا یک ارائه ی شغلی مهم نیز برای اولین بار بروز کنند.
داشتن ظاهر یا شرایطی که جلب توجه می کند: مثلا بد شکلی چهره، لکنت زبان یا لرزش اعضای بدن می تواند در برخی افراد منجر به بروز اختلال اضطراب اجتماعی شود.
روش های درمان اختلال فوبیای اجتماعی
خوشبختانه علی رغم آزار دهنده بودن این اختلال اما روش های درمانی موثری برای حل آن وجود دارد. هر چند متاسفانه درصد کمی از مبتلایان به درمان اصولی دسترسی دارند.
در فایل صوتی زیر توضیحات مفصلی درباره درمان اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی داده ام. که پیشنهاد می کنم قبل از مطالعه ادامه مطلب این فایل را گوش کنید.
درمان دارویی برای برخی از افراد مبتلا به اختلال فوبیای اجتماعی مفید واقع می شود. مطالعات نشان می دهد که برخی از داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب می توانند در کنار روان درمانی، مفید باشند. دارو درمانی بدون روان درمانی، تاثیر بلند مدتی ندارد. به نظر می رسد داروهای ضد افسردگی روی همه ی افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی موثر نیستند و تنها 15 درصد از این بیماران از دارو درمانی نتیجه می گیرند.
یکی از مشکلاتی که برخی از مبتلایان به اضطراب اجتماعی با آن درگیر هستند ترس این افراد از مراجعه به متخصص برای حل مشکل خود است. در چنین شرایطی استفاده از درمان های غیر حضوری مثل دوره افزایش اعتماد به نفس و غلبه بر اضطراب اجتماعی می تواند این مشکل را حل کند.
علی رغم درمان های موثر و ثابت شده، یکی از مشکلاتی که در مسیر درمان اختلال اضطراب اجتماعی وجود دارد، کمبود متخصص و درمانگر توانمند در این زمینه است و به همین دلیل فقط درصد کمی از مبتلایان می توانند از درمان موثری استفاده کنند. یکی از دلایلی که دوره درمان افزایش اعتماد به نفس و غلبه بر اضطراب اجتماعی را تدوین کردم همین مساله بوده است. در این دوره همه مراحل درمان به صورت گام به گام ارایه شده است تا فرد بتواند گام به گام فرایند درمان را طی کند.
در کلینیک اعتماد به نفس می توانید به سایر مطالب و مقالات مربوط به اضطراب دسترسی داشته باشید.
دوستان با بیشترین امتیاز در 2 هفته اخیر
چند مطلب پیشنهادی دیگر
-
آگورافوبیا چیست و چگونه درمان می شود؟
3.56k بازدید
-
آشنایی با 20 مکانیزم دفاعی رایج
4.53k بازدید
-
اختلال شخصیت چیست؟
7.13k بازدید
-
شما متقلب نیستید: نحوه تشخیص و غلبه بر سندروم ایمپاستر
5.02k بازدید
-
تفاوت اعتماد به نفس کاذب و اعتماد به نفس واقعی
4.81k بازدید
-
تفاوت اعتماد به نفس و عزت نفس چیست؟
4.96k بازدید
من خیلی وقته این جورم .از زمانی ک یادم میاد.معتادم شدم
من این اختلالو هنوزم دارم ولی نسبت به سال های قبل باز یکم بهتر شدم
نمیدونم چیکار باید بکنم دیگه وافعا خسته شدم کسیم درک نمیکنه
نگران نباش تو اینجا تنها نیستی فک نکنم اینجا کسی به اندازه من از این اختلال رو داشته باشه منم از وقتی یادمه این اختلال رو دارم موقع صحبت کردن استرس و تپش قلب شدیدی دارم به همین خاطر حد دو سه کلمه صحبت میکنم سر یک صحبت رو نمیتونم چجوری باز کنم یا نمیتونم یک داستان رو تعریف کنم از بس دستپاچه میشم که کلمه ها رو فراموش میکنم 😖هیچ دوست و رفیقی ندارم شغلی ندارم با این اختلال زندگی کردن خیلی سخته هیچ وقت نمیخوام هیچ وقت ازدواج کنم چون میدونم اگه کسی منو بگیره طلاقم میده و یا خیانت میکنه ...حسرت موقعیت های خوب از دست رفته را میخورم 😢 بیشتر وقت ها آرزوی مردن را دارم … یکم که ناراحت بشم منو بغض میگیره خیییییلی گریه میکنم ….از وقتی متوجه شدم پسر موردعلاقم ازدواج کرده دیگر شوقی برای زندگی کردم ندارم و مدام خودم را مقصر میدونم به خاطر این اختلال لعنتی…همه منو مظلوم و ساکت میدونین چون من از این بیشتر نمیتونم چون این اختلال لعنتی روح و روان و مغز منو فلج کرده…
سلام من ۲۸ سالمه و مهاجرت کردم خارج کشور اینجا بدون ارتباط گیری به هیچ جایی نمیرسی چه تو دانشگاه چه تو کار و من حتی برای حرف زدن با یه آدم تو خیابون کلی استرس میگیرم لرزش سر و بدن میگیرم با این حال مهاجرت کردم حس میکنم روز به روز داره حالم داره بدتر و منزوی تر میشم به خاطر استرسی که از بچگی همراهمه تاحالا یه رابطه درست نداشتم چندوقتیه از آینده و همه چی ناامیدم هیچکسم نیست بهش بگم حرف دلمو بزنم چون میترسم قضاوت بشم که پشت سرم بگن فلانی ضعیفه و میترسه و …. حتی خوانوادم که از بچگی با اون همه دعوا و درگیریاشون مسبب اصلی این مشکل منن و فکر میکنن الان حال من خیلی خوبه افتخار میکنن به خودشون همچین بچه ای بزرگ کردن😑.
فقط میخاستم یه جا بنویسم این دردمو چون دارم منفجر میشم من خیلی استعداد دارم و عاشق رشتمم اما زندگیم سیاه شده به خاطر اینکه نمیتونم بدون خوردن قرص زد استرس پامو بیرون بزارم. اگر همین دو سه نفر دوستی هم که اینجا دارم نداشتم میمردم چون از آدمای جدید میترسم و حوصله دوست جدید ندارم
منم دقیقا عین توام.نگران نباش تنها نیستی همدرد
دیروز رفتم سر یه کار جدید اما بعد از ۱۰ دقیقه از اونجا فرار کردم 😩😟- حالم تا شب خراب بود از استرس و اضطراب بالا —- این چه وضعیت سمی است که دارم؟؟؟ – مسئول اونجا زنگ زده میگه کجا رفتی یهویی 😣- بعد از خواندن پست های دوستان که درگیر همین مشکل هستند ،تصمیم گرفتم یکبار دیگر شانس خودم را امتهان کنم و امروز میخوام یکبار دیگه برم و سعی کنم استقامت کنم و اگر شد اون شغل را بدست گیرم.(یه دوستی در کامنتی نوشته بود که ده قدم جلوترت را ببین و نه ده کیلومتر جلو ترت را ، این جمله را قشنگ با تمام وجوم حس کردم🙂)
باید سعی کنیم بریم تو دل ترسمون خیلی بهتره اون موقع میبینیم چیز خاصی نیس
البته یه سری داروها هستند که خودشون عامل این چیزا
هستند یا حتی طبع بدن هم تاثیر داره
اگه طبع بدن مون متعادل بشه و درمانش کنیم خیلی برای حل این موضوع موثر هست چون من تجربشو داشتم و خداروشکر فهمیدم
من الان دانشجو هستم و این مشکل به شدت آزارم می ده طوری که هرسال داره بدتر هم می شه هنوز ۳ ترم دیگه از دانشگاهم باقی مونده و نمی دونم چطوری دووم بیارم همین امروز کلی گریه کردم فقط شاید اگه خانواده هامون یکم جدی مون می گرفتن و دنبال درمان برای این مشکل مون بودن الان من و خیلی هامون زندگی راحتی داشتیم بهتون توصیه می کنم هرچه سریعتر به دنبال متخصص برای درمان باشید تا به جایی نرسید که افسردگی بگیرید
من ۱۹ سالمه
خیلی خجالتی وکم رو هستم. اگه جایی برم حس میکنم همه نگام میکنن اضطراب شدیدی میگیرم از این نگاه ها حتی دیگه دوس ندارم جایی برم
خیلی نگران خودم هستم…..
اختلافات خانوادگی زیادی داریم توزندگیم خیلی تاثیر بدی گذاشتن
اگه بخوام حرف بزنم اانگار نمیتونم
سلام
من دخترم ۱۶ سالمه
دقیقا من همه ی این علائمو دارم هروقت میخوام تو کلاس جلو برم انشا بخونم دستام عرق میکنه تنم میشه کوره آتیش صورتم سرخ میشه لکنت میگیرم
همش میترسم نکنه انشام بد باشه بقیه مسخره کنن یا تو کلاس معلم سوال میپرسه حتی اگه بلد باشمم دلم میخواد جواب بدم ولی نمیتونم میترسم اشتباه باشه بقیه مسخرم کنن با خودم هزار بار حرف میزارم خو بزار بخندن ولی اصن تاثیر نداره حتی دلم میخواد دیگه مدرسه نرم تا تو این وضع گیر نکنم ولی درسو دوس دارم دلم میخواد مثل بچه های دیگه درسمو بخونم تو کلاس فعال باشم ولی نمیشه
خیلی بیش از حد حس بدیه ترو خدا بگید چیکار کنم همش دارم راجبش فکر میکنم که چیکار کنم درمان شه لطفا بگید😭😭😭
سلام عزیزم منم دقیقا همین مشکلو دارم الان ۲۰ سالمه از اسفند میخوام برم دانشگاه حتی برای یک معرفی کردن ساده خدمم میترسم ک لکنت بگیرم خیلی حس بدیه🥺💔 حالم بده واقن
دقیقا تمام این مشکلاتی ک تو داشتیو گذروندم 🙃 میخام بگم ک ادامه بده و تسلیم نشو تو کاملا نرمالی 💋♥️
سلام من یه دختر19ساله هستم توی دانشگاه درس میخونم .از اینکه باکسی حرف بزنم فرق نمیکنه دختر باشه یا پسر خجالت میکشم ازاینکه به صورتم نگاه کنن ومنو قضاوت کنن میترسم …الان چند ماهیه که نرفتم دانشگاه …یه دختر گوشه گیر وآرومم ..تنهایی رو خیلی دوست دارم بیشتر اوقاتم رو به دیدن انیمه اختصاص میدم احساس میکنم اونا منو درک میکنن به شدت بهشون وابستم ..با اونا اروم میگیرم …واسه همین اگه بریم مهمونی یا مهمون بیاد خونمون خودمو قایم میکنم ..میترسم …بدنم لرزش پیدا میکنه خودمم از این وضعیت راضی نیستم حتی بعضی وقتا از طرف خانوادمم به شدت سرزنش شدم ..چیکار کنم نمیخوام اینجوری باشم لطفا بهم بگید!
سلام
من ۱۶ سالمه و این علائم را دارم
گوشه گیر هستم، چون حرف نمیزنم تو جمع بهم میگن: چقدر ساکتی و خجالتی هستی!
واقعا بعضی اوقات توی جمع خیلی استرس میگیرم و تپش قلبم خیلی بالا میره و تنگی نفس میگیرم و گاهی دست هایم میلرزه، مثلاً وقتی معلم به من نگاه میکنه و میخواد ازم سوال بپرسه حتی اگه بلد هم باشم کل کلمات از ذهنم خارج میشه و صدام هم میلرزه؛ همش فکرمیکنم الان اگه اشتباه بگم یا… همه بهم میخندن و مسخره ام میکنن شاید باورکردنی نباشه ولی با خودم هم میگم خب به درک که بهت میخندن! ولی توی مغزم نمیره! راستش من وقتی حرف میزنم با اینکه پسر هستم از چشم بقیه صدای خیلی نازک و مسخره ای دارم! بارها شده وقتی دارم با دوستانم حرف میزنم یکی صدای من را میشنوه و با خودش زیر لبی با خنده و با حالت مسخره کردن میگه: چه صدایی داره! و خندش میگیره! بارها شده بعد از این اتفاق ها صدای خودم را ظبط کردم و گوش دادم، آواز خوندم و گوش دادم ولی از نظر خودم هیچ مشکلی نداره صدام، اما وقتی دیگران را میبینم که ممکنه به صدای من بخندن با خودم میگم خب حتماً یک ایرادی داری که دارن بهت میخندن😔
گاهی فکرمیکنم به دلیل اینکه صدام مسخره است نمیتونم حرف بزنم! ولی دارم میگم از نظر خودم صدای بدی ندارم! نمیدونم چی بگم! فقط میخوام زندگی طبیعی داشته باشم.
دقیقا منم همینجوریم درکت میکنم واقعا دیگه نمیدونم چکار کنم ولی همینکه میبینم تنها نیستم و خیلیای دیگه مثل منن حس بدمو نسبت به خودم کم میکنه امیدوارم بتونیم درستش کنیم
ببین الان وقتی از نظر خودت همه چی اوکیه دیگه اصلا نظر دیگران مهم نیس مهم خودتی ک درمورد خودت چی فک میکنی:)