سیپروهپتادین نوعی آنتی هیستامین است که برای تسکین علائم حساسیت، مانند آبریزش چشم، آبریزش بینی، خارش چشم/بینی، عطسه، کهیر و خارش، مورد استفاده قرار می گیرد.
بدن در واکنش آلرژیک چند مادۀ طبیعی (به نام هیستامین) تولید می کند. سیپرهپتادین این مواد طبیعی را مسدود می کند. به علاوه، یک مادۀ طبیعی دیگر بدن به نام سروتونین را هم مسدود می کند. نوزادان و نوزادان نارس نباید از سیپروهپتادین استفاده کنند.
طریقۀ مصرف سیپروهپتادین
شما می توانید روزی ۲ الی ۳ بار قرص سیپروهپتادین را طبق دستور پزشک با یا بدون غذا بخورید. برای مصرف شربت سیپروهپتادین، مقدار آن را با قاشق اندازه بگیرید. از قاشق آشپزخانه استفاده نکنید چون اندازۀ آن دقیق نیست.
مقدار مصرف به سن، سابقۀ پزشکی و واکنش بدن به دارو بستگی دارد. برای تعیین مقدار مصرف کودکان به وزن و جثه هم توجه می کنیم. سر خود مصرف دارو را بالا نبرید.
اگر شرایط بدتر شد، با پزشک صحبت کنید.
عوارض سیپروهپتادین
از جمله عوارض سیپروهپتادین می توان به خواب آلودگی، سرگیجه، تار شدن دید، یبوست یا خشکی دهان/ بینی/ گلو اشاره کرد. در صورت تشدید یا تداوم عوارض، فوراً به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
برای مقابله با خشکی دهان، آب نبات بمکید، آدامس بجوید، آب بنوشید یا از قرص مکیدنی استفاده کنید.
یادتان باشد پزشک تمام جوانب را بررسی می کند و اگر به این نتیجه برسد که مزیت مصرف دارو از ضرر آن بیشتر است، سیپروهپتادین تجویز می کند. اکثر افراد با مصرف این دارو دچار عوارض جدی نمی شوند.
در صورت تجربۀ عوارض جدی، مانند نوسانات خلقی (بی قراری، سردرگمی، توهم)، لرز، مشکل دفع ادرار، تپش قلب، فوراً به پزشک اطلاع دهید.
در صورت تجربۀ عوارض جدی، شامل تشنج، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک به سیپروهپتادین بسیار نادر است اما در صورت بروز علائم جدی مانند جوش، خارش/ ورم (مخصوصاً ورم صورت، زبان، حلق)، سرگیجۀ شدید، اختلال تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
مواردی که ذکر شد، کامل نیست. اگر متوجه عوارضی شدید که در اینجا به آن اشاره نشده، با پزشک یا داروساز تماس بگیرید.
ملاحظات
اگر به سیپروهپتادین یا هر داروی دیگر حساسیت دارید، قبل از مصرف دارو به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. این محصول حاوی برخی مواد غیر فعال است که واکنش آلرژیک یا سایر مشکلات را به دنبال دارند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز صحبت کنید.
قبل از مصرف سیپروهپتادین، سابقۀ پزشکی خود را با پزشک یا داروساز در میان بگذارید. مخصوصاً به موارد زیر اشاره کنید: مشکل تنفسی (مثل آسم، امفیزم)، فشار چشم (گلوکوم)، بیماری قلبی، فشار خون بالا، بیماری کلیه، تشنج، مشکل معده/ روده (مثل زخم، انسداد)، پرکاری تیروئید، مشکل دفع ادرار (مثلاً به دلیل بزرگ شدن پروستات).
ممکن است در اثر مصرف سیپروهپتادین دچار احساس خواب آلودگی یا سرگیجه یا تار شدن دید شوید. الکل یا ماریجوانا این عوارض را تشدید می کند. در این شرایط از رانندگی، استفاده از ماشین آلات یا هر کاری که به هشیاری و دید سالم احتیاج دارد، بپرهیزید. از نوشیدنی های الکلی دوری کنید. اگر ماریجوانا می کشید، با پزشک صحبت کنید.
قبل از جراحی، به پزشک یا دندان پزشک اطلاع دهید که از کدام داروها استفاده می کنید (شامل داروهای تجویز پزشک، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی).
بعضی از شربت ها الکل یا شکر دارند. اگر دیابت دارید، دچار بیماری کبد یا هر بیماری دیگر هستید که لازم است از الکل و قند دوری کنید، هنگام مصرف شربت سیپروهپتادین به این مسئله توجه کنید. بهتر است در این رابطه با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
عوارض دارو در کودکان شدیدتر است و به جای احساس خواب آلودگی، باعث هیجان می شود.
افراد مسن بیشتر در برابر عوارض این دارو، به ویژه احساس خواب آلودگی، سرگیجه، یبوست، سردرگمی یا مشکل دفع ادرار، آسیب پذیر هستند. سرگیجه، خواب آلودگی و سردرگمی خطر زمین خوردن را بیشتر می کند.
مصرف این دارو در دوران بارداری فقط در صورت نیاز توصیه می شود. درمورد خطرات و مزایای مصرف سیپروهپتادین در این دوران با پزشک صحبت کنید.
هنوز نمی دانیم آیا سیپروهپتادین وارد شیر مادر می شود یا نه. قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
تداخل دارویی سیپروهپتادین
تداخل دارویی روی عملکرد دارو تأثیر می گذارد یا خطر بروز عوارض جدی را بالا می برد. اگر به غیر از سیپروهپتادین از چند داروی دیگر (شامل داروهای تجویز پزشک، داروهای بدون نسخه یا محصولات گیاهی) استفاده می کنید، قبل از مصرف به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. بدون مشورت با پزشک، شروع به مصرف دارو نکنید، مصرف دارو را قطع یا بیشتر نکنید.
اگر به غیر از سیپروهپتادین داروی دیگر، مثل مسکن یا داروی ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، یا الکل، ماریجوانا، داروی خواب یا اضطراب (مثل آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کنندۀ عضلات (مثل کاریسوپرودول، سایکلوبنزاپرین) یا یک آنتی هیستامین دیگر (مثل ستیریزین، دیفن هیدرامین) مصرف می کنید که باعث خواب آلودگی می شود، به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروها (شامل داروهای ضد حساسیت، سرفه و سرماخوردگی) را بخوانید چون ممکن است حاوی موادی باشند که خواب آور است. در این زمینه با پزشک مشورت کنید.
همزمان با مصرف سیپروهپتادین از سایر آنتی هیستامین های موضعی (مانند کرم، پماد، اسپری دیفن هیدرامین) استفاده نکنید چون باعث تشدید عوارض می شود.
سیپروهپتادین روی نتیجۀ بعضی از آزمایشات (مثل آزمایش حساسیت پوست، آزمایش متی راپون) تأثیر می گذارد. قبل از آزمایش، به پرسونل آزمایشگاه و پزشک اطلاع دهید که از سیپروهپتادین استفاده می کنید.
اوردوز
اگر کسی در اثر مصرف بیش از حد دارو اوردوز کرده و علائم جدی دارد (مثل بیهوش شدن و مشکل تنفسی)، فوراً با اورژانس تماس بگیرید. اگر علائم جدی نیست، با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید. از جمله علائم اوردوز می توان به احساس خواب آلودگی شدید، تشنج و درشت شدن مردمک ها اشاره کرد. ممکن است کودکان قبل از خواب آلودگی دچار نوسانات خلقی (مثل بی قراری، کج خلقی، توهم) شوند.
نکته
از داروی خود به دیگران ندهید.
سهل انگاری
اگر یادتان رفت یک دوز از دارو را بخورید، هر وقت یادتان آمد بلافاصله یک قرص بخورید. اگر زمان دوز بعد نزدیک است، دوز قبلی را فراموش کنید و بقیه دوزها را سر وقت بخورید. برای جبران دوز از دست رفته، دو دوز را پشت سر هم نخورید.
نگهداری
داروی سیپروهپتادین را در دمای اتاق و دور از نور خورشید و رطوبت نگه دارید. شربت سیپروهپتادین را در یخچال نگذارید. این دارو را داخل دستشویی قرار ندهید. دارو را از دسترس اطفال و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
دارو را داخل توالت یا چاه فاضلاب نریزید (مگر این که روی برچسب محصول نوشته شده باشد که انجام این کار بلامانع است). اگر تاریخ مصرف دارو گذشته یا دیگر نیاز نیست از آن مصرف کنید، به روش امن و سالم دارو را دور بریزید. بهتر است در این زمینه با داروساز یا شرکت دفع ضایعات مشورت کنید.
