سندرم توره در کودکان چیست؟
سندرم توره یک اختلال عصبی-رفتاری است که معمولاً در دوران کودکی شروع میشود و با تیکهای حرکتی و صوتی مشخص میگردد. این اختلال نام خود را از دکتر ژرژ ژیل دلا توره، نورولوژیست فرانسوی که اولین بار آن را در سال ۱۸۸۵ توصیف کرد، گرفته است. در این مقاله از سایت مجله سلامت، به بررسی جامع سندرم توره در کودکان میپردازیم.
تعریف و ویژگیهای اصلی
سندرم توره با تیکهای مکرر، غیرارادی و ناگهانی مشخص میشود. این تیکها میتوانند حرکتی (مانند پلک زدن، حرکات سر) یا صوتی (مانند سرفه کردن، صداهای گلویی) باشند. برای تشخیص سندرم توره، کودک باید حداقل دو تیک حرکتی و یک تیک صوتی را به مدت بیش از یک سال تجربه کند.
علل و عوامل خطر
علت دقیق این اختلال هنوز ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند. برخی از عوامل خطر عبارتند از:
- سابقه خانوادگی
- جنسیت (پسران بیشتر در معرض خطر هستند)
- عفونتها یا استرسهای دوران بارداری
- اختلالات نوروشیمیایی در مغز
علائم و نشانهها در سندرم توره
علاوه بر تیکهای حرکتی و صوتی، کودکان مبتلا به سندرم توره ممکن است علائم دیگری نیز داشته باشند:
- اختلال بیشفعالی و کمتوجهی (ADHD)
- اختلال وسواسی-جبری (OCD)
- اضطراب و افسردگی
- مشکلات یادگیری
- رفتارهای خود-آسیبرسان
تشخیص
تشخیص این اختلال معمولاً توسط متخصص اعصاب یا روانپزشک کودک انجام میشود. فرآیند تشخیص شامل:
- بررسی تاریخچه پزشکی و خانوادگی
- معاینه فیزیکی و عصبی
- ارزیابی رفتاری و روانشناختی
- در برخی موارد، تصویربرداری مغزی یا آزمایشهای خون
درمان سندرم توره
درمان این اختلال معمولاً چند جانبه است و بسته به شدت علائم و نیازهای فردی کودک متفاوت است:
a) درمانهای دارویی
- داروهای ضد سایکوز مانند هالوپریدول یا پیموزاید
- آلفا-آگونیستها مانند کلونیدین
- داروهای ضد افسردگی برای کنترل OCD یا اضطراب همراه
b) درمانهای رفتاری
- آموزش معکوس عادت
- درمان شناختی-رفتاری (CBT)
- تکنیکهای آرامسازی و مدیریت استرس
c) مداخلات آموزشی
- برنامههای آموزشی فردی (IEP)
- آموزش مهارتهای اجتماعی
- حمایتهای تحصیلی
d) درمانهای مکمل
- بیوفیدبک
- طب سوزنی
- رژیم غذایی و مکملها (تحت نظارت پزشک)
چالشهای زندگی با سندرم توره
کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است با چالشهای متعددی روبرو شوند:
- مشکلات اجتماعی و قلدری
- اعتماد به نفس پایین
- مشکلات تحصیلی
- استرس و اضطراب ناشی از تلاش برای کنترل تیکها
نقش والدین و مراقبان در سندرم توره
والدین و مراقبان نقش مهمی در حمایت از کودکان مبتلا به این اختلال دارند:
- آموزش و آگاهیرسانی به اطرافیان
- ایجاد محیط حمایتی در خانه و مدرسه
- کمک به کودک در مدیریت استرس و اضطراب
- همکاری نزدیک با تیم درمانی
پیشآگهی و آینده
پیشآگهی این اختلال متغیر است. در بسیاری از موارد، علائم با افزایش سن بهبود مییابند:
- حدود ۱/۳ از کودکان تا بزرگسالی بهبودی کامل یا تقریباً کامل را تجربه میکنند.
- ۱/۳ دیگر بهبودی نسبی را تجربه میکنند.
- ۱/۳ باقیمانده ممکن است علائم مداوم یا حتی تشدید شده را داشته باشند.
نتیجهگیری
سندرم توره یک اختلال پیچیده است که میتواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی کودکان و خانوادههای آنها داشته باشد. با این حال، با تشخیص زودهنگام، درمان مناسب و حمایت کافی، بسیاری از کودکان مبتلا به این اختلال میتوانند زندگی موفق و پرباری داشته باشند. افزایش آگاهی عمومی و پذیرش اجتماعی نیز نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی این کودکان دارد. تحقیقات مداوم در زمینه علل، مکانیسمها و درمانهای جدید، امید به درمانهای مؤثرتر در آینده را افزایش میدهد.
۱.این اختلال معمولاً در چه سنی شروع میشود؟
این اختلال معمولاً در دوران کودکی، بین سنین ۵ تا ۱۰ سالگی، شروع میشود.
۲. آیا سندرم توره قابل درمان است؟
سندرم توره درمان قطعی ندارد، اما علائم آن با دارو، درمانهای رفتاری و حمایتهای روانی-اجتماعی قابل کنترل است.
۳. چه اختلالاتی معمولاً همراه با این اختلال دیده میشوند؟
اختلال بیشفعالی و کمتوجهی (ADHD)، اختلال وسواسی-جبری (OCD)، اضطراب و افسردگی اغلب همراه با این اختلال دیده میشوند.
۴. آیا همه کودکان مبتلا به این اختلال در بزرگسالی نیز علائم را خواهند داشت؟
خیر، حدود دو سوم از کودکان مبتلا به این اختلال تا بزرگسالی بهبودی کامل یا نسبی را تجربه میکنند.