۱۳ نشانه ای که فرزندتان به روانشناس کودک نیاز دارد

همه ما بهترین ها را برای فرزندانمان می خواهیم. اگر دست فرزندمان بشکند فورا او را به بیمارستان می بریم، اما اگر همان کودک ابراز اضطراب کند و یا افسرده به نظر برسد، بسیاری از والدین نمی دانند که چه کاری باید انجام دهند.  در چنین شرایطی روانشناس کودک می تواند به شما کمک کند. در ادامه این مطلب از دپارتمان کودک و نوجوان مجله دکتر بهشتیان با ۱۲ علامت که نشان میدهند کودک شما به رواشناس نیاز دارد آشنا می شوید.

درست مانند بزرگسالان، کودکان نیز گاهی دوره های دشواری را می گذرانند که در طی آن نیاز به کمک، راهنمایی و یا فقط شخصی برای گوش دادن به صحبت هایشان دارند.

افراد در دوران کودکی ممکن است با استرس مدرسه، قلدری، مشکلات با دوستان، غم و اندوه و بسیاری از مسایل دیگر روبرو شوند. بعضی اوقات بچه ها از گفتن مشکلاتی که برایشان پیش آمده به والدین خود به دلیل خجالت یا ترس، امتناع می کنند و گاهی نیز والدین مطمئن نیستند که آیا مشکل فرزندشان زودگذر است یا مسئله‌ای جدی است.

برای کودکان در سنین مختلف برنامه ها و کمک های روانشناسی زیادی وجود دارد و هیچ پدر و مادری نباید در مواجه با مشکلات مربوط به سلامت روان کودک  خود احساس تنهایی کند. در اینجا برخی علائم که نشان می دهد کودک شما باید با یک روانشناس کودک صحبت کند آورده شده است:

تغییر عادات خواب و خوراک

اگر عادت های غذایی یا خواب کودک شما به شدت تغییر کرده است ، آن را نادیده نگیرید. زیاد خوابیدن یا اصلاً نخوابیدن یک علامت هشدار است و عادات غذایی جدید ممکن است نشانه ای از یک اختلال غذایی باشد.

تغییر در الگوی خواب، شامل کاهش یا افزایش خواب.

این به این معناست که کودک اضطراب دارد یا افسرده است. شاید کودک به دلیل نگرانیهای ناشی از همه گیری و اثرات آن، مشکل خواب دارد، یا کودک ممکن است به خاطر نداشتن فعالیتهایی که ناشی از خواب زیاد است احساس افسردگی کند، در این مواقع روانشناس کودک حتی میتواند ارزیابی کند که کودک شما چه چیزی را تجربه میکند و استراتژیهایی را به کار ببندد تا علائم و دلایل اساسی آن را بررسی کند.

کودک تان مداوما در جستجوی اطلاعات و تایید گرفتن است.

جستجوی مداوم اطلاعات از شبکه های اجتماعی یا اخبار، پرسش از والدین برای اطمینان خاطر، نشانه ای کلیدی از اضطراب است. شاید کودک شما به خاطر موقعیتی که در آن قرار گرفته است مضطرب است. البته که کودک شما در هیچ موقعیتی از زندگی نمی تواند از قطعی بودن چیزی مطمئن شود اساسا زندگی کردن در این دنیا به شکلی است که شما نمی توانید از انجام و اتفاق افتادن هر چیزی مطمئن باشید و کودک شما باید یاد بگیرد که در چنین مواقعی دچار اضطراب نشود.

بروز رفتارهای مخرب

اگر کودک شما مرتباً رفتارهای تخریبی و تهاجمی از خود بروز می دهد ، مهم است که او با یک روانشناس صحبت کند. رفتارهای خودتخریبی شامل خودزنی، فرو کردن ناخن در پوست برای ایجاد درد و یا سایر اعمال خودزنی است. سایر رفتارهای مخرب شامل سو مصرف مواد مخدر یا الکل است.

باید توجه داشت که غالبا این رفتارها نقابی است که کودک با آن عصبانیت، درد یا کینه عمیق تری را می پوشاند.در چنین شرایطی کمک یک روانشناس کودک می تواند بسیار موثر باشد.

احساس شدید غم یا نگرانی

اگر کودک شما برای مدت طولانی و به صورت غیرمعمول مضطرب، غمگین و یا تحریک پذیر به نظر می رسد واین مسایل مانع انجام کارهایی است که معمولاً انجام می داده ، بهتر است که به دنبال کمک باشید. اگر کودک شما زیاد گریه می کند یا بیش از حد نگران است، مراقب باشید.

کمک گرفتن از روانشناس کودک برای بدرفتاری کودک

اگر رفتار فرزند شما باعث آزار خانواده بوده و یا او را در مدرسه به دردسر می اندازد، ممکن است اتفاق دیگری در حال وقوع باشد. بسیاری از کودکان احساسات خود را از طریق رفتارهای منفی مانند پرخاشگری، جر و بحث با معلمان و یا درگیری با دوستان ابراز می کنند ، بنابراین قبل از اینکه برای تنبیه کردن اقدام کنید، به این فکر کنید که آیا صحبت با یک مشاور راه حل بهتری نیست؟

انزوا و فاصله گرفتن از دوستان

کناره گیری اجتماعی یا انزوا از همسالان نشانه این است که شاید مشکلی پیش آمده باشد. این امر به ویژه اگر بر خلاف شخصیت همیشگی کوک باشد، بسیار قابل توجه است.

تمایل زیاد به تنهایی

اگر کودک یا نوجوان تان وقت زیادی را در اتاقش میگذراند و با خانواده و دوستان ارتباط برقرار نمیکند، این نشانه ی دیگری است که میگوید او احتمالا به روانشناس کودک نیاز دارد. روانشناسان در چنین مواقعی میگویند که درباره ی مدت زمانی که کودکتان تنها در اتاقش میگذراند مراقب باشید، در حالیکه همه ی افراد خانواده ممکن است زمانی برای خلوت کردن با خودشان لازم داشته باشند، تنهایی طولانی مدت میتواند افسردگی را تشدید کند.

در خود فرو رفتن

پسر بچه ها عمدتا پس از تغییرات بزرگ در زندگی، مانند تولد خواهر یا برادر جدید، نقل مکان و یا طلاق بین والدین، در خود فرو می روند. با این حال، مواردی مانند شب ادراری، ترس بیش از حد، اوقات تلخی و وابستگی شدید که به یکباره بروز می کنند نیز ممکن است نشانه ای از یک مشکل باشند.

افزایش مشکلات جسمی

گاهی اضطراب و افسردگی در بچه ها به شکل علائم جسمی مانند سردرد و دل درد ظاهر می شود. هنگامی که هرگونه مشکل عمده ی فیزیکی را با نظر پزشک برطرف کردید، مرحله بعدی ممکن است دیدن یک روانشناس کودک باشد.

توجه داشته باشید که برخی از تجربیات زندگی ذاتاً دشوار، استرس زا و یا دارای بارعاطفی هستند و برای کودک شما مفید خواهد بود تا در این موارد با یک شخص حرفه ای غیر از پدر و مادرش درباره ی این مسایل صحبت کند.

صحبت مکرر درباره ی مرگ (مراجعه فوری به روانشناس کودک)

برای بچه ها صحبت و کنجکاوی درباره ی پدیده ی مرگ امری طبیعی است اما صحبت های مکرر درباره مرگ و مردن یک جور چراغ قرمز و هشدار محسوب می شود. هرگاه فرزندتان درباره ی خودکشی یا کشتن افراد دیگر صحبتی کرد به آنها دقت کنید. هرگونه صحبت در مورد خودکشی یا کشتن شخص دیگری نشانه ی این است که فرزند شما نیاز به کمک فوری دارد.

وابستگی

وابستگی میتواند نشانه ی اضطراب باشد. وابستگی زمانی اتفاق میفتد که کودک احساس اعتماد به نفس یا تحمل کنار آمدن با تنهایی را ندارد. دکتر ییپ در این باره میگوید: “کودک احساس میکند اگر کسی بخواهد به او آسیب بزند، نمیتواند به فردی پناه ببرد”. روانشناس کودک به فرزندتان کمک می کند اعتماد به نفسش را افزایش دهد—همان حسی که میگوید ” من میتوانم انجامش بدهم”، و “من میتوانم آن را یاد بگیرم”. اینگونه فکر کردن برای افزایش تحمل و اعتماد به نفس لازم است.

امتناع از انجام فعالیتهای مورد علاقه

امتناع از انجام کارهای مورد علاقه میتواند نشانه ی افسردگی باشد. اما ابتدا باید مشخص کنیم که این عدم علاقه مربوط به حالت روحی است یا خستگی. مثلا، اگر کودک معمولا از انجام کارهای هنری لذت میبرد و در دو ماه اخیر روزانه مشغول انجام پروژه های هنری بوده است ، ممکن است فقط خسته باشد. روانشناس کودک میتواند بفهمد که دلیل اصلی این تغییر علاقه چیست و دلایل / نشانه های آن را بررسی کند.

در چه وضعیت هایی یک دکتر روانشناس کودک می تواند به شما کمک کند

موارد ذکر شده در زیر شامل تغییرات زندگی و یا شرایط استرس زا است که ممکن است کودک شما ابزار مناسبی برای کنار آمدن با آن نداشته باشد. بزرگسالان دقیقا برای خیلی از این مسایل به درمانگر مراجعه می کنند، بنابراین منطقی است که کودکی که ناراحت، گیج یا ناامید است و مهارت های مقابله ای مناسب را نیز نمی داند به کسی غیر از والدینش احتیاج داشته باشد تا با او در این شرایط صحبت کند:

• در زمان یک بیماری جدی، حاد یا مزمن
• زمانی که والدین از هم جدا می شوند
• داشتن مشکلات عمده با یک خواهر و برادر جدید
• نقل مکان یا تغییر مدرسه
• برخورد با یک مساله خانوادگی و یا راجع به یک دوست صمیمی
• مشکلات مربوط به حضانت
• به دنبال سو استفاده جنسی، جسمی یا عاطفی یا سایر حوادث آسیب زا