مشاوره رایگان با دکتر بهشتیان (+فایل صوتی)

سلام و خسته نباشید خدمت شما

من یک مشکلی دارم که همش این فکر میاد سراغم که ممکنه در کودکی مورد تجاوز قرار گرفته باشم در صورتی که همچنین اتفاقی رو بیاد ندارم ، در سن ۱۴ سالگی در معرض خطر تجاوز بودم که خوشبختانه به خیر گذشت ، در مدرسه هم به طور مداوم دانش آموزان با هم شوخی های جنسی میکردند که اگر با من این شوخی می شد من تلافی می کردم چون خیلی بدم می آمد و همیشه حس می کردم که یک پسر خوب نبایدحرف های رکیک بزند یا شوخی جنسی بکند اما هم اکنون همش این فکر میاد سراغم که نکند که تو یادت نیست و به تو تجاوز شده باشد و این من را اندوهگین می کنم و هرچی با خودم صحبت می کنم که این موضوع رخ نداده و نشانه آن چیست و بر چه مبنایی این حرف را میزنی باز هم من را راضی نمیکند و واقعا کلافه شده ام، مشکل من چیست و چگونه می توانم درمان شوم؟ آیا واقعا در سنین مثلا ۲ یا ۳ سالگی به من تجاوز شده و من بی خبر هستم؟ با تشکر

سلام خسته نباشید
پسری ۲۱ساله هستم
از وقتی دیگه جوش زدم تا الان دارم جوش های خودمو میکنم و جدیدن اصلا دست خودم نیست
بی دلیل زخم ها و جوش ها رو میکنم حتی مثلا وقتی دارم با لپتاب یه چیزی میخونم یا کتاب میخونم.
کلا منو خیلی کلافه میکنه این کار ولی انگار این کار من نمیکنم.کل خانواده هم میگن نکن این کارو.
اما واقعا دست خودم نیست.
اگه میشه کمکم کنید

سلام اقا دکتر لطفا کمکم کنید من کمکم داره از همه بدم میاد یعنی اصلا بدم اومده اطراف من اینقدر ادمایی بودن که باهام در روبه رو خوب بودن ودر پشتم حرف میزدن که از همه بدم اومد ادمایی کمی بودن که بامن یک رو بودن برای همین به سمت اونا کشیده شدم ولی کم کم از اون ها هم سرد شدم همین باعث شد با اطرافیانم همش در جدال باشم وچون به خاطر مشکلات واعصاب های ضعیف همش ادم های عصبی دیدم منم عصبی شدم واین ازارم میده من در ظاهر خیلی شادم میگم می خندم شیطنت میکنم اما ولی هم میشینم یکجا میرم تو خودم حس میکنم یکی مث خوره وجودم می خوره من همیشه می گفتم فایده من چیه چرا اومدم اینجا جواب پیدا کردم ولی اینکه من کی هستم رو نه خودمو رفتارامو نمی تونم پیش بینی کنم می شینم به این فکر میکنم که کیم وقتی هی جواب سوالامو میدوم تهش مغزم نمی کشه حس میکنم تو سرم هوا است هنگ میکنم همش بقیه تحقیرم میکنن وقتی دعوا میکنم دوست صمیمی ام که ۳ساله باهاش دوستم بهم فحش میده که دعوا نکنم میگه با کسی حرف نزن اصلا … منم میگم نمی شه ارتباط نداشته باشم از بس تو دعوا ها تحقیر شدم از بس تو سرخودم زدم الان حالم بهم می خوره از خودم ولی همه اینا تو خودمه در جامعه ادعاهایی دارم واگه بخوام کاری بکنم تا تهش نرم ول کن نیستم اعتماد به نفس هم بد نیست چون تو جمع راحت بدون استرس حرف میزنم اما نمی دونم این احساس تنفر و این که من کی هستم از کجاست من دیگه به هیچ کی اعتماد ندارم فکر میکنم همه یا کارشون گیره یا وقتشون می خوان پر کنن یا به قصدی میان سمتم واین ازارم میده همه مردها به دنبال هوس هاشونم زن هاهم به فکر خوش گذرونی همه دنبال سوژه اند تا مسخرع کنن از همه بدم میاد واین باعث کسالتم می شه قبلا اینقدر حالم بد میشد که حال هیچی ینداشتم ومث جنازه وسط خونه همش دراز میکشیدم و رفتم دکتر بهم قرص زد افسردگی داد منم مامانم نزاشت بخورم چون خودش قبلا مصرف میکرد نمی دونم چیکا کنم با این حالم ولی الان این حال دیگه ندارم کسل میشم اما دیگه اینجوری نمی شم کمکم کنید لطفا