مشاوره رایگان با دکتر بهشتیان (+فایل صوتی)

سلام
من باتوجه به علائمی که دارم متوجه شدم دچار افسردگی خندان هستم اما نمیدونم برای اینکه بفهمم واقعا دچار افسردگی خندان هستم یا مشکل دیگه ای دارم باید چیکارکنم؟پیش روانشناس برم یا روانپزشک
من همیشه میخندم همه بهم میگن چقدر خوش خنده وسرحالی و درواقعه احساس خوشبختی نمیکنم بااینکه مشکلی ندارم احساس پوچی میکنم تمرکز حواس ندارم همه چی رو فراموش میکنم اراده قوی ندارم خیلی پرخوری میکنم چون احساس میکنم باغذا خوردن حالم خوب میشه،شبابیدارم روزا خواب،اعصاب هم ندارم همش باخانواده بدرفتاری میکنم میخوام تنها باشم،روابط اجتماعیم بالاست هرجامیرم سریع دوست پیدا میکنم ولی حوصله بیرون رفتن ندارم،نمیدونم باید چیکارکنم وکجابرم لطفا کمکم کنیدـد.ممنون

سلام وقتتون بخیر من دختر ۱۸ ساله هستم قبلا دچار ibsبودم کلی دارومصرف کردم از ۱۶ سالگیم این مشکل روداشتمتحت نظر دکتر بودم تاینکه تصمیم گرفتم به مشاور مراجعه کنم واین کار رو انجام دادم وحدود ۶ماه طری ۹جلسه بهبود پیدا کردم ولی حدود دوالی سه ماه هست که دچار یع سری حملات مثل احساس خفگی درناحیه گلو وتپش قلب شدید وگاهی لرزش درناحیه کتف وهنگام استرس ضعف پا میشم به روانشناسم مراجعه کردم گفتن پانیک دارید ولی خیلیضعیفه روز اول بایه سری تمرینات ارومم کردن وشب اروم خوابیدم میخواستم بدونم ایا نیاز دارمبرای مدت طولانی تحت نظر ایشون باشم واینکه طی چند جلسه زمان میبره تابه طور کامل بهبود پیدا کنم ایا نیازه داروی خاصی مصرف کنم

سلام خدمت شما ما ۹ساله ازدواج کردیم و یه فرزند شش ساله داریم من سی سالمه و شوهرم سیو شش من لیسانس نرم افزار شوهرم فوق دیپلم برق خیلی دوست داشتم فاصله بین دو فرزندم دو سال باشه امام موافق نبود با بچه دوم که اینده ای نداره کاری براش نیست دلیلش مالی نبود همسرم تا امسال گفتم گفتن باشه میاریم تا اینکه چند روز پیش فهمیدم باردارم زیاد خوشحال نشد تبریک گفت ولی رفت تو خودش یکم تغییر کرده زیاد حرف نمیزنه چکنم یعنی بهتر میشه هرچیم ازش میپرسم میگه نه خوبم ولی من میفهمم توخوشه سرد شده

سلام اقای دکتر امیدوارم که سلامت باشید!
من دختر خانومی هستم در استانه ۲۹ سالگی و اخرین فرزند یک خانواده بسیار فقیر بودم دو خواهر و دو برادر بزرگتر خودم دارم که دو سال یا سه سال فاصله سنی بود. من از همان سنین کودکی به دلیل بی سواد بودن والدینم و بی فکری برادران و خواهرانم ب نداشتن اعتماد به نفس رشد کردم و سن ۷_۸ سالگی پدرم را از دست دادم و به دلیل وابستگی شدیدی که به پدرم داشتم بعد فوت پدرم به بیماری سرع مبتلا شدم و این شد همراه همیشگی من. مادرم هم برای تامین مخارج زندگی مجبور بود کار کند و من در اون سنین پایین هیچوقت نتوانستم طعم محبت مادری و پدری را بچشم. من فقط توانستم تا مقطع اول راهنمایی درس بخوانم به علت اینکه محیط خانه هم هیچ وقت برایم ارامش بخش نبود زیرا یا از سمت یکی از برادرانم تنبیه قرار می گرفتم یا اینکه همه خواهران یا برادرانم جوری با من رفتار می کردند که حس می کردم کوچکترین اهمیتی بهم نمی دادنند بارها ار جانبشون تحقیر شدم. و شرایط جوری بود شد که ما از ایران به کشور دیگری مهاجرت کردیم و برای خانواده ام ادامه تحصیلم اهمیتی نداشت چونکه اصلا ثبت نامم نکردن و حدود چند سال از این کشور به ان کشور تا جایی که برادر بزرگترم شد تصمیم گیرنده همه ما و به جای همه ما تصمیم می گرفت. این وسط عمر من بود که می گذشت و شخصیتم در حال شکل گفتن بود. حالا شدم ۲۹ ساله و بدون هیچ انگیزه ای با اینکه در یکی از بهترین کشورهای دنیا زندگی می کنم و خدا را شکر وضعیت اقتصادی نرمالی دارم . اما همیشه در وجودم استرس و اضطراب شدید و و عجیبی حس می کنم. حس می کن اصلا مفید نیستم ولی برادرم خوب موفق هستند یکی شاغل و دیگری دانشجوی در مقطع فوق هست.خواهرانم تا مقطع دیپلم. اما من که این همه سال به علت تصمیم گیری های اشتباه یرادرم ار تحصیل دور بودم حتی گرامر زبان فارسی را هم کاملا از یاد بردم . جند مرتبه از برادرم خواستم که بیایید کمی گرامر کار کند باورش سخت است یا من را از سر خودش باز کرد یا در خد توان منت داد. جالب اینجاست که حتی یک درصد هم عذاب وجدان ندارد که کودکی و جوانی من را نابود کرده.ا از زمانی که از ایران خارج شدیم هیچ وقت اجازه نداد کارهای اداری یا بیرون از خانه را خودم انجام بدهم حتی خرید. هدف هم این بود که جوری بار بیام که همیشه نیازمندش باشم. اما حالا که واقعا انگیره و توانی در خود نمی بینم برا یادگرفتن زبان این کشور یا پیشرفت. حالا برادرم می گه خودن کارای اداریتو انحام بده یادبگیری. بخدا جوری شده وضعیتم که در جمع خانوادگی یا اجتماع وقتی می بینم بهم ظلمی می شه نمی تونم از خودم دفاع کنم تا می یام از خودم دفاع کنم همه بغض گلوم می گیره و چشمام پر اشک می شه ه.ه وجودم می لرزه به نظرتون چی کار کنم؟
از سایت عالیتون ممنون
بی صبرانه منتظر پاسختون هستم.

سلام آقای دکتر، من یک مدت دچار افسردگی بودم ، شاید الان هم باشم، حوصله هیچ کس را نداشتم ، می خواستم تنها باشم و اکثر مواقع تنها هستم ، و اگر کاری را اشتباه انجام می دم ، به خودم می گم دیگر انجام نمی دم، ولی وقتی چشمم را باز می کنم ، می بینم دوباره این کار را انجام دادم، برای ازدواج دچار مشکل شدم ، نمی دانم چه کنم ، هرجا می روم جواب رد، می شنوم، خانواده ام بابت آن خیلی ناراحت هستن، نه کار خلاف انجام می دهم مثل سیگار کشیدن یا مواد مصرف کردن، نه دنبال دختر بازی. دارای مدرک کارشناسی ارشد هستم و سی سال سن دارم، چند ماهی مشغول کاری هستم ، نمی توانم تهران بیایم، که حضوری در خدمت شما باشم ، لطفا راهنمایی کنید.. ممنون می شوم