اختلال عورت نمایی چیست؟

عورت نمایی (Exhibitionistic) یکی از اختلالات جنسی است که در مردان شیوع بیشتری دارد. در این اختلال، فرد اقدام به نمایش اندام تناسلی خود به افرادی که تمایلی به دیدن چنین صحنه ای ندارند (به ویژه غریبه‌ها) و در شرایط غیر منتظره می کند.

برخی از مبتلایان فقط اندام تناسلی خود را به کودکان قبل از سن بلوغ، برخی به بزرگسالان و برخی به هر دو نشان می دهند.

پژوهش ها نشان می دهد تقریباً ۲ تا ۴ درصد از جمعیت مردان به این اختلال مبتلا هستند. این وضعیت در زنان، شیوع کمتری دارد؛ اگرچه شیوع دقیقش، هنوز مشخص نیست.

علایم اختلال عورت نمایی

فردی که نشانه های زیر را داشته باشد به اختلال عورت نمایی مبتلاست:

• فرد در یک دوره حداقل شش ماهه، دارای تخیلات، رفتارها یا تمایلات جنسی مکرر و شدید بر ای نمایش اندام تناسلی خودش در برابر یک فرد ناآگاه است.
• این رفتار باعث ایجاد تنش یا مشکلات بین فردی در محل کار یا موقعیت‌های اجتماعی روزمره او می شود.

اختلال عورت نمایی بر اساس اینکه آیا فرد ترجیح می‌دهد خودش را در معرض کودکان پیش از بلوغ، بزرگسالان یا هر دو قرار دهد به زیر مجموعه‌هایی تقسیم می‌شود.

دلایل ابتلا به عورت نمایی

در مردانی که اختلال شخصیت ضد اجتماعی ف پدوفیلی (بچه بازی) و سوء مصرف الکل دارند این اختلال شیوع بیشتری دارد. عامل دیگری که می تواند علت این اختلال باشد سابقه سوء استفاده جنسی یا تجارب جنسی در دوران کودکی مبتلایان است.

همچنین عورت نمایی در افراد بیش فعال جنسی (کسانی که بیش از اندازه درگیر امور جنسی هستند) بیشتر است.

معمولا شوکه شدن فرد قربانی باعث تحریک جنسی این افراد می شود. درصد کمی از این افراد مرتکب تجازو جنسی می شوند و معمولا افرادی کمرو و با عزت نفس پایین هستند.

این اختلال معمولاً از اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود. گرایشات و رفتارهای جنسی عورت نمایی هم احتمالاً مانند سایر ترجیحات جنسی با افزایش سن،کاهش می‌یابند. تقریباً یک سوم از شکایات جنسی گزارش شده به پلیس شامل عورت نمایی است.

درمان اختلال عورت نمایی

اکثر افراد مبتلا به عورت نمایی به خواست خودشان به دنبال درمان نیستند و تا زمانی که دستگیر نشده و توسط مقامات قضایی ملزم به این کار نشوند، تحت درمان با دکتر روانشناس قرار نمی‌گیرند. درمان عورت نمایی به طور معمول شامل روان درمانی و دارو درمانی است.

روان درمانی اختلال عورت نمایی

تحقیقات نشان می‌دهد که مدل‌های رفتاری در درمان این اختلال مؤثر هستند. این مدل‌ها با فراهم کردن ابزارهایی برای کنترل تکانه‌ها و یافتن راه‌های قابل قبول‌تر برای مقابله با تمایل در جهت نشان دادن اندام تناسلی به دیگران، کارآمد هستند. درمان شناختی رفتاری هم به افراد در جهت شناسایی محرک‌های عورت نمایی و مدیریت آن در مسیرهای سالم‌تر کمک می‌کند. سایر رویکردهای روان درمانی شامل آموزش آرام سازی، آموزش همدلی، آموزش مهارت‌های مقابله‌ای و بازسازی شناختی (یعنی شناسایی و تغییر افکاری که منجر به عورت نمایی می‌شوند) هستند.

دارودرمانی اختلال عورت نمایی

داروهای مفید در درمان اختلال نمایشی شامل داروهای مهار کننده هورمون‌های جنسی هستند تا در نتیجه میل جنسی را کاهش ‌دهند. برخی از داروهای رایج برای درمان افسردگی و سایر اختلالات خلقی مانند SSRI ها هم می‌توانند میل جنسی را کاهش دهند.

در کلینیک اختلالات جنسی می توانید به سایر مطالب و مقالات مربوط به اختلالات جنسی دسترسی داشته باشید.