فصل 7

فصل 7: پسر مامان

هرروز در نمايش صبحگاهی استيوهاروی، من و همکارم شرلی، بخش پر طرفدار “نامه توت فرنگی23” را اجرا می­کردیم و در آن از شنوندگان مي خواستيم مشكلاتشان را با ما درميان بگذارند تا برایشان راه حل ارائه کنیم. ما همه نوع نامه و ايميلی از مردم دريافت م‍ی كرديم و از ما مي پرسيدند چگونه فرزندان وحشی، رئيس­هاي زياده خواه، دوست پسرهای دغل باز، پسر مامان­های خارج از كنترل، اعضای پول خور خانواده و دوستی­های وحشتناك را كنترل كنند. برخی از سؤالات خيلی ناراحت كننده بودند، برخي از آن ها تعجب برانگيز، طوری كه باعث مي شد سينه خود را چنگ بزنی و برخی فقط باعث مي شد سرت را تكان دهی و از خودت بپرسی كه چگونه نویسنده­ی نامه توانسته این مشکل را تحمل کند. كسانی كه اين نامه­ها را نوشته­اند اين كار را در خلاء انجام نداده­اند، براي هر مشكل در “نامه هاي توت فرنگي 23” هزاران شنونده وجود داشت كه همين مشكل را در زندگيشان داشتند. ما نظراتمان را درباره آن موقعيت خاص بيان می­كرديم، پيشنهادهای مطمئنی را براي خروج از بحران به آن­ها ارائه مي­ دادیم و اميدوار بودیم توصيه ما نه تنها به آن شخص بلكه به انبوه طرفدارانی كه به دنبال پاسخ مي گشتند نيز كمك كند.

بسياري از “نامه هاي توت فرنگي” مرا تحت تاًثير قرار می­‍­دهد، اما يكی از آن­ها كه مرا خیلی تحت تاثير قرار داد نامه­ای بود كه نویسنده­اش آن را با اين سر فصل آغاز كرده بود: “من با يك مرد ازدواج كردم يا يك پسر؟” او در ادامه نوشته بود كه زني 35ساله است كه با مردي 30 ساله ازدواج كرده است که به مدت ده سال قبل از ازدواج با هم ملاقات دوستانه داشته­اند و شش ماه پیش با هم ازدوج كرده­اند. او ادعا مي­كرد كه هر چند رابطه­شان با هم عالي بوده است، اما مشکل اینجاست که مادر شوهرش مردش را به شدت كنترل مي­كند و همین باعث عصبانیت همسرش شده بود. در اينجا به بخشي از نامه این خانم توجه کنید: