فصل 5.2

28. مامان بزرگ و بابا بزرگ بعد از مرگ به کجا می روند؟

بریگت، پسری 10 ساله به نام تابی دارد. او می گوید: “زمانی که فرزندم این سؤال را از من پرسید، بیشتر از آنکه ناراحت باشد، کنجکاو به دانستن بود. می خواستم طوری پاسخ سؤالش را بدهم که ناراحت نشود، اما نمی دانستم چگونه این کار را بکنم. می خواستم که پاسخم باعث ترس و واهمه او نشود و از طرف دیگر دوست نداشتم چیزی را که حتی خودم درباره اش کاملاً مطمئن نبودم به او بگویم. بنابراین در پاسخ گفتم که آن ها به بهشت رفته اند، اما او متقاعد نشد و بعد از چند لحظه فکر کردن، دوباره پرسید: “آنجا چه اتفاقی برایشان می افتد؟” دیگر نمی دانستم  چه جوابی به او بدهم!”

بچّه ها از همان دوران کودکی با مسئله مرگ آشنا می شوند و راجع به آن می اندیشند خصوصاً اگر یکی از نزدیکانشان را هم از دست داده باشند، این موضوع خیلی ذهن آنها را به خود مشغول می کند. آن ها هم مثل هر انسانی از مرگ می ترسند؛ اما هر چه بزرگ تر می شوند، کنجکاوی آنها هم بیشتر می شود که البته ارتباطی به ترس آن ها از مرگ ندارد. این کنجکاوی اغلب زمانی برانگیخته می شود که بچّه ها یکی از بستگان نزدیک خود مثلاً پدر بزرگ یا مادر بزرگ را از دست می دهند. شاید زمانی هم که حیوان خانگی مورد علاقه شان می میرد، این سؤال را بپرسند.