گوش نمی دهد

2)گوش نمی دهد

دیگه نمی دونم با این رفتار پسر 11 ساله ام چه کار کنم. هر وقت که از او می خواهم کاری انجام دهد، هیچ عکس العملی نشان نمی دهد. انگار که صدای من را نمی شنود. اما می دانم که مشکل شنوایی ندارد، چون صدای تلویزیون و دوستانش را به خوبی می شنود. واقعا دیگر از گفتن جمله:”چند بار باید به تو یک چیز را بگم.” خسته شدم. چه کاری می تونم انجام دهم تا او به حرف های من گوش دهد.

مادر: “تکالیفت را انجام دادی؟”

کودک (بی توجه به حرف های مادر) اتاق را ترک می کند.

مادر: “آشغال ها را بیرون گذاشتی؟”

کودک (بی توجه به حرف های مادر) سکوت می کند.

پدر: “اتاقت را مرتب کردی؟”

کودک (بی توجه به حرف های پدر) کانال تلویزیون را عوض می کند.

یکی از ساده ترین و سریع ترین راه ها برای جلب توجه کودکان این است که به اندازه کافی صحبت کنید نه بیش از آن. فرزند شما به احتمال بیشتری به حرفی که شما واقعا می خواهید او بشنود، گوش می دهد.

کودکی که گوش نمی دهد معمولا دو رفتار مختلف دارد. وقتی تلویزیون می بیند، موسیقی گوش می دهد و یا با دوستانش حرف می زند، گوش هایش خیلی خوب عمل می کند، اما وقتی والدینش با او حرف می زنند و یا خواسته ای از او دارند انگار که اصلا نمی شنود.

[ihc-hide-content ihc_mb_type=”show” ihc_mb_who=”6,7″ ihc_mb_template=”3″ ]

علت گوش ندادن کودکان

کودکان گوش دادن را یادنمی گیرند مگر این که این رفتار را در بزرگسالان ببینند و از آن تقلید کنند. به نظرتان آیا شما از این نظر الگوی مناسبی برای فرزندتان هستید؟ آیا شما هم به حرف های او گوش می دهید و یا آن که وقتی او صحبت می کند مشغول انجام کارهای خودتان هستید و او مجبور است حرف هایش را برای شما تکرار کند؟

آیا شما یکی از 8 مانع ارتباط سالم (که شامل انتقاد کردن، دستور دادن، نصیحت کردن، نظر دادن، قضاوت کردن، تهدید کردن، محکوم کردن و داد زدن است) را در ارتباط خود با دیگران و به خصوص با فرزندتان به کار می برید؟ اگر چنین است چه اقدامی برای متوقف کردن این رفتار خود می خواهید انجام دهید؟

آیا احتمال دارد که فرزندتان مشکل شنوایی داشته باشد و سخنان و خواسته های شما را به خوبی نشنود. در صورتی چنین احتمالی وجود دارد که او این رفتار را در برابر همه نشان دهد. اگر حدس می زنید که چنین مشکلی دارد بهتر است با یک پزشک در این زمینه مشورت کنید.

6 گام برای متوقف کردن گوش ندادن کودکان

برای متوقف کردن گوش ندادن فرزندتان نکات زیر را اجرا کنید.

گام 1: شنیدن درست را به او نشان دهید.

کودکان برای آن که بتوانند شنونده خوبی باشند باید آن را از دیگران یاد بگیرند. پس رفتاری که انتظار دارید فرزندتان انجام دهد را به او نشان دهید. به فرزندتان نشان دهید که به همسر، دوست و از همه مهم تر به او گوش می دهید و این ضرب المثل قدیمی را هم فراموش نکنید که ما دو گوش داریم و یک زبان. پس باید دو برابر آنچه می گوییم، بشنویم.  سعی کنید دو برابر میزانی که با فرزندتان صحبت می کنید، به حرف های او گوش دهید.

گام2: با احترام با او صحبت کنید.

سریع ترین روش برای متوقف کردن گوش ندادن کودکان این است که از دستور دادن، انتقاد کردن، نصیحت کردن، نظر دادن، قضاوت کردن، تهدید کردن، توهین کردن و محاکمه کردن دست بردارید. از خودتان بپرسید اگر من بچه بودم دلم می خواست که چطور با من حرف بزنند؟ پس با فرزندتان همان طور حرف بزنید که دوست دارید با شما حرف بزنند.

گام3: اول توجه او را جلب کنید، سپس حرف بزنید.

قبل از این که با فرزندتان صحبت کنید، مطمئن شوید که او به شما توجه و نگاه می کند. می توانید به نرمی و مهربانی صورت او را به سمت خودتان برگردانید تا به چشمان شما نگاه کند و یا جمله ای به او بگویید که توجه او را به سمت خودتان جلب کنید.

“لطفا به من نگاه کن و به حرف هایی که می زنم گوش کن.”

پس از گفتن این جمله وقتی به شما نگاه کرد، آن وقت می توانید خواسته خودتان را مطرح کنید. از این به بعد هر بار که خواستید با او صحبت کنید از همین روش استفاده نمایید. یعنی ابتدا سعی کنید توجه او را به سمت خودتان جلب کرده و سپس صحبت خود را آغاز کنید.

گام4: ضرب العجل تعیین کنید.

گاهی اوقات برای کودکان مشکل است که از کاری که در حال انجام آن هستند، دست بکشند و به حرف های شما توجه کنند، به خصوص اگر کاری که در حال انجام آن هستند، لذت بخش باشد. در چنین مواقعی ضرب العجلی برای او تعیین کنید. مثلا:

“تا 10 دقیقه دیگر به کمک تو احتیاج دارم.”

“من می خواهم 1 دقیقه با تو صحبت کنم، پس لطفا گوش کن.”

گام5: تن صدایتان را پایین بیاورید.

هر چه بلندتر صحبت کنید، احتمال آن که فرزندتان به شما گوش ندهد بیشتر است. پس صدای خودتان را پایین بیاورید و با آرامش با او صحبت کنید. با این کار معمولا کودک از حالت دفاعی خارج می شود و به شما گوش می دهد.

گام6: کوتاه، خوشایند و مشخص صحبت کنید.

هر چه صحبت های شما کوتاه تر باشد، احتمال این که فرزندتان به آنها گوش دهد بیشتر است. پس سعی کنید سخنانتان را کوتاه کنید.

“لطفا قبل از این که بخوابی وسایل مدرسه ات را آماده کن.”

حتی گاهی مواقع گفتن یک کلمه کافی است.

“پسرم، تکالیفت!”

آیا می دانید

تحقیقات نشان داده است که کودکان قبل از صحبت کردن به زمان  بیشتری نیاز دارند تا به چیزی که شنیده اند، فکر کنند. پس هر وقت که از فرزندتان سوالی می پرسید و یا تقاضایی از او دارید، به یاد داشته باشید که حداقل سه ثانیه به فرزندتان فرصت دهید تا به چیزی که شنیده است، فکر کند. در این صورت احتمال این که پاسخ مناسب تری به شما بدهد و یا تقاضای شما را انجام دهد، بیشتر است.

[/ihc-hide-content]