فصل دوم: کودک و خانواده-9

21.موضوع هايي كه دركشان براي كودك سخت است: تولد و مرگ

گاهي اوقات كودكان، سؤالات سختي از والدينشان مي پرسند. كودك اغلب اين سؤالات سخت را در مكان هاي عمومي و با صدايي بلند مطرح مي كند و والدين بايد از عهده ي پاسخ گويي به این سؤالات، بر آيند. اين كتاب به شما مي آموزد كه چگونه به سؤالات فرزندتان پاسخ دهید.

والدين بايد سؤالات فرزندانشان را به سادگي، مستقيم، بدون گيج كردن او و صادقانه جواب دهند. اگر والدين، كودكشان را جدي نگيرند يا به او بي اعتنايي كنند، او متوجه اين رفتار آنها خواهد شد، پس بهتر است كه والدين با صبر و حوصله ي تمام، سؤالات كودكشان را پاسخ دهند. زماني كه كودك، به دليل پاسخ نادرست والدین، كاري را اشتباه انجام دهد، بسيار متعجب مي شود كه چرا با وجود اينكه از والدينش پرسيده است، آن كار را اشتباه انجام داده است. بنابراين اگر والدين مي خواهند كه كودكشان به آنها اعتماد كند و براي پرسيدن سؤالات ديگرش هم نزد آنها بيايد، بايد جواب هاي كامل و درستی به سؤالات او بدهند.

از آنجايي كه كودك، صبر و يا توانايي علمي كافي براي درك پاسخ هاي پيچيده را ندارد، دادن يك پاسخ ساده به كودك كافي است. دادن اطلاعات پيچيده و زياد، براي كودك، گيج كننده خواهد بود.

والدين بايد بدانند كه اگر به كودك، پاسخي قانع كننده ندهند، كودك سؤالات زياد ديگري را خواهد پرسيد. گاهي اوقات هم كودك، سؤالي را مدام از والدينش مي پرسد، زيرا دوست دارد همان پاسخ را چند بار بشنود. در واقع، وقتي كودك سؤالي را مدام مي پرسد، مي خواهد به اين اطمينان برسد كه پاسخ درست را از والدينش دريافت كرده است.

والدين براي اطمينان خاطر از اينكه آيا كودكشان پاسخ سؤالش را درك كرده است يا نه، مي توانند از كودكشان بخواهند تا توضيحي را كه دريافت كرده است، دوباره شرح دهد.

والدين باید در جواب دادن به كودكشان صادق باشند، يعني اطلاعات درست را در اختيار او قرار دهند و به ویژه نباید هر بار، یک پاسخ جدید، به سؤال تکراری فرزندشان بدهند، زيرا با اين كار، اعتماد کودک به والدينش از بین می رود و در نتيجه، او ديگر سؤالاتش را با كسي كه به او اعتماد ندارد، در ميان نمي گذارد.