اختلال دیر انزالی تستی

دیرانزالی به دشواری یا ناتوانی مرد در رسیدن به ارگاسم و انزال مایع منی اشاره دارد. دلایل جسمی یا روانی می تواند منجر به دیرانزالی شود.
اگر انزال مردی با وجود نعوظ طبیعی، بیش از 30 دقیقه طول بکشد، به عنوان دیرانزالی در نظر گرفته می شود. حدود 1 تا 4 درصد از مردان به دیرانزالی مبتلا هست گروه درمانی
دیرانزالی می تواند باعث ناراحتی و پریشانی تست اضطراب مرد و همسرش و نارضایتی تست نئو زوجین شود. اکثر مردان در برخی از دوره های زندگی دچار دیرانزالی می شوند، اما برای برخی گروه درمانی این مشکل، مادام العمر است.

اطلاعات کوتاه درباره اختلال دیرانزالی

دیرانزالی نوعی اختلال عملکرد جنسی است که بر توانایی مرد در رسیدن به ارگاسم تأثیر می گذارد.
میانگین زمان لازم برای انزال بر اثر تحریک در افراد مختلف متفاوت است و زمان دقیق و ثابتی برای انزال طبیعی مشخص نشده است.
بیشتر دلایل دیرانزالی دلایلی روانشناختی است، اما دلایل ارگانیک و بیولوژیکی نیز ممکن است وجود داشته باشد.
هیچ درمانی دارویی برای دلایل روانشناختی دیرانزالی وجود ندارد.

دلایل اختلال دیرانزالی

سکس تراپی
بنزودیازپین ها
دیرانزالی
زودانزالی
دیرانزالی می تواند فرکانس دلیل روانی یا بیولوژیکی بنزودیازپین داشته باشد. دیرانزالی همچنین ممکن زودانزالی است بین این دو همپوشانی وجود داشته باشد. دیرانزالی ممکن است وضعیت مادام العمری باشد یعنی فرد سکس تراپی همیشه در رسیدن به ارگاسم مشکل داشته است. اما به طور معمول، دیر انزالی پس از یک دوره عملکرد طبیعی رخ می دهد.
دلایل فیزیکی دیرانزالی شامل موارد زیر است :
عوارض جانبی دارویی: دیرانزالی ممکن است در اثر منفی داروهای زیر باشد:

داروهای ضد افسردگی، به ویژه مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
داروهای ضد اضطراب
داروی فشار خون
داروهای مسکن
سایر داروها

الکل یا مصرف تفریحی مواد مخدر: الکل یا مصرف مواد مخدر می تواند باعث دیرانزالی شود.
تغییرات هورمونی، مانند هیپوگنادیسم (تستوسترون پایین)، می تواند بر ارگاسم تأثیر بگذارد.
هایپرپرولاکتینمی یا پرولاکتین اضافی می تواند تاثیر داشته باشد.
مشکلات پروستات مانند پروستاتیت یا التهاب غده پروستات می تواند عاملی بر دیرانزالی باشد.
آسیب عصبی، مثل سکته مغزی، آسیب نخاعی، جراحی، مولتیپل اسکلروزیس و دیابت شدید می تواند منجر به عملکرد غیرعادی در انزال شود.
افزایش سن می تواند حساسیت آلت تناسلی به تحریک جنسی را کاهش دهد.
معمولاً اگر دیرانزالی در شرایط خاص رخ دهد احتمال اینکه دلیل مشکل روانی باشد بیشتر است. برای مثال، اگر مردی به طور عادی در هنگام خودارضایی قادر به انزال باشد اما در رابطه جنسی با شریک خود دچار دیرانزالی شود، احتمال اینکه دیرانزالی مبنای روانی داشته باشد، بیشتر است.
برخی از عوامل روانشناختی که باعث دیرانزالی می شود عبارتند از:

پیشینه زندگی از جمله سوء استفاده، مشکل در صمیمیت و ارتباط، بی توجهی والدین، تربیت جنسی منفی
عصبانیت ابراز نشده
ناتوانی در لذت بردن
اعتقاد مذهبی مثلا اینکه فعالیت جنسی گناه است
ترس از منی یا اندام تناسلی زنان، یا ترس از آسیب رساندن یا آلوده کردن شریک زندگی از طریق انزال
ترس از بارداری
مسائل مربوط به اعتماد به نفس پایین، مثلا نگرانی از تصویر بدن که روند تحریک جنسی را مختل می کند.

برخی از انواع خودارضایی هم ممکن است در دیر انزالی نقش داشته باشد. پژوهش ها نشان می دهند برخی از الگوهای مشترک خودارضایی با اختلال دیرانزالی در رابطه هستند. از جمله:

خود ارضائی زیاد ، معمولاً بیشتر از 6 بار در هفته
داشتن سبکی از خودارضائی که نمی تواند با رابطه جنسی مطابقت داشته باشد ، به خصوص اگر با سرعت زیاد ، فشار زیاد یا شدت زیاد همراه باشد شیوه ای از خودارضایی که در رابطه جنسی طبیعی نمی تواند رخ دهد.
اگر دست ، دهان یا واژن شریک زندگی نتواند آن سبک رابطه ای که در خودارضائی هست را ایجاد کند.
داشتن شریک جنسی که با فانتزی و تصویر ذهنی که در طول خودارضایی برای رسیدن به ارگاسم استفاده می شود متفاوت است

جالب آنکه اکثر مردان مبتلا به دیر انزالی مشکلی در رسیدن به ارگاسم یا انزال از طریق خودارضایی ندارند.
برخی از مردان مبتلا به این عارضه برای رسیدن به ارگاسم باید خودشان کاری کنند، مانند مالیدن آلت تناسلی به ملافه یا خودارضایی با فشار روی یک نقطه خاص در حالی که به فیلم پورن نگاه می کنند.

تشخیص اختلال دیرانزالی

دیرانزالی در مردان زمانی تشخیص داده می شود که افراد به مدت 6 ماه یا بیشتر نگران دیرانزالی یا عدم تکرار انزال در بیشتر رابطه های جنسی خود باشند
در تشخیص دیرانزالی، پزشک با فرد در مورد علائم و دفعات بروز آن صحبت می کند. سپس سایر مشکلات پزشکی بالقوه مانند عفونت، عدم تعادل هورمونی و غیره را بررسی می کند. این بررسی ها ممکن است شامل آزمایش خون و ادرار هم باشد.

درمان اختلال دیرانزالی

درمان دیرانزالی بستگی به علت بروز آن دارد. برای مثال، اگر مشکل در مهارکننده ‌های باز جذب سروتونین (SSRI) باشد، ممکن است یک داروی جایگزین تجویز شود.
اگر علت بروز آن استفاده بیش از حد از الکل یا داروهای بدون نسخه باشد، کاهش یا حذف این موارد می تواند موثر باشد. اگر شرایط پزشکی دیگری وجود داشته باشد، مدیریت شرایط اولیه، مانند مشکل عصبی، می تواند به رفع عارضه دیرانزالی کمک کند.
برخی از داروها ممکن است به بهبود علائم دیرانزالی کمک کنند، اما هنوز هیچ کدام به طور خاص برای درمان آن تأیید نشده اند.
داروهایی که تاثیری در درمان دیر انزالی دارند عبارتند از:

سیپروهپتادین (پری اکتین)، داروی آلرژی است
آمانتادین (Symmetrel)، دارویی که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود
بوسپیرون (Buspar)، داروی ضد اضطراب است
کابرگولین (Dostinex)، داروی دوپامینرژیک (تولیدکننده یا دربرگیرنده پیام رسان عصبی دوپامین) است
اکسی توسین (Pitocin)، نوعی هورمون است

در کنار دارو درمانی روانشناس و سکس تراپیست به شما کمک می کند ریشه و علل محیطی و رفتار مشکل خود را شناسایی و حل کنید. مثلا ممکن است نوعی شرطی شدن در شیوه ارضا به خاطر نوع خاص خودارضایی در شما ایجاد شده باشد که سکس تراپ این عوامل را شناسایی و با انجام تمریناتی شرطی زدایی می کند.

نتیجه گیری

درمان موفقیت آمیز دیر انزالی به علت ایجاد آن بستگی دارد. هر فردی با نیازهای متفاوت نتایج متفاوتی خواهد گرفت.
فردی که در مورد عملکرد جنسی نگرانی هایی دارد، بهتر است با پزشک و متخصص سلامت روان صحبت کند تا بتواند روند صحیح درمان را در پیش بگیرد.